Balaban Dağı (Balıkesir/Dursunbey, Türkiye) ve Çevresinde Yayılış Gösteren Geofit Bitkiler ve Ekolojik Özellikleri

Bu çalışmada Balaban Dağı (Balıkesir/Dursunbey) ve çevresindeki geofit bitkiler tespit edilerek, taksonların ekolojik özellikleri ortaya konmuştur. Çalışma sonucunda, alanda 20 familyaya ait 43 cins ve 63 takson (7’si endemik) tespit edilmiştir. Araştırma alanında en fazla taksona sahip familyalar; Asparagaceae (12), Orchidaceae (10) ve Iridaceae (9); en çok taksona sahip cinsler ise Crocus L. (4), Muscari L. (4) ve Ornithogalum L. (3)’dur. Alanda tespit edilen taksonların %35’i tuberli, %30’u soğanlı, %21’i rizomlu ve %14’ü kormludur. Ekolojik çalısmalarda ise, türlerin yetişme ortamlarından alınan toprak örneklerinin, fiziksel ve kimyasal özellikleri ortaya konmuştur.

Ecological Features and Geophytes of Balaban Mountain and Environs (Balıkesir / Dursunbey, Turkey)

In this study, geophytes of Balaban Mountain (Balıkesir-Dursunbey) and environs are described by determining the ecological features of the area. As a result of this study, 20 plant families, 43 genera and 63 taxa have been identified. 7 of them are endemic to Turkey. Among the families which have the most taxa, Asparagaceae (12), Orchidaceae (10) and Iridaceae (9) can be given. Crocus L. (4), Muscari L. (4) and Ornithogalum L. (3) are those which have the most species in the research area. The composition of plant diversity in the area can be given as 35% tuberous, 30% bulbous, 21% rhizomatous and 14% cormous. In the ecological part of the study, the physical and chemical features of soil samples taken from natural environment of the species have been identified.

PDF

___

Akbaş, K. ve Varol, Ö. (2017). Bozburun yarımadası’nın geofitleri. Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der., 7(2):73-81.
Altundağ Çakır, E. (2017). Geophytes of Iğdır (East Anatolıa) and their economic potentialities as ornamental plant. Eurasian Journal of Forest Science 5(1): 48-56.
Atay, S. (1996). Soğanlı bitkiler, Türkiye’de ihracatı yapılan türlerin tanıtım ve üretim rehberi, s. 84. Doğal Hayatı Koruma Derneği, İstanbul.
Avcu, C., Selvi, S. ve Satıl, F. (2016). Geophytes plants and ecological properties distributed in Katran Mount (Bayramiç /Çanakkale) and its environs. Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der. 6(3): 9-16.
Başköşe, İ., Paksoy, M.Y. ve Selvi, S. (2013). Geophytic Plants Around The Akkaya Dam Lake Niğde-Turkey, Acta Horticulturae (ISHS) 1002: 43-47.
Baytop, T. (1999). Türkiye de Bitkiler ile Tedavi. İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Brummitt, R. K. ve C. E. Powell (edlr.). (1992). Authors of Plant Names. A list of authors of scientific names of plants, with recommended standard forms of their names, including abbreviations. Kew, London.
Çelik, A., Çiçek, M., Semiz, G. ve Karıncalı, M. (2004). Taxonomical and ecological investigations on some geophytes growing around Denizli province (Turkey). Turk J Bot 28: 205-211.
Çıngay, B., Ataşlar, E. ve Koyuncu, O. (2012). Geophytes of Yazılıkaya (Han-Eskişehir, Turkey). Bocconea 24: 227- 230.
Davis, P.H. (1965-1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands 1-10. Edinburgh Univ. Pres., Edinburgh.
Davis, P.H., Tan, K. ve Mill R.R .(1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (suppl. 1). Vol. 10. Edinburgh: Edinburgh University Press.
Değerli, Y. ve Varol, Ö. (2018). Geophytes of Kızıldağ, Masa Mountain and Yılanlı Mountain (Muğla/Turkey). Biodicon 11(3): 71-75.
Demirelma, H. ve Ertuğrul, K. (2016). The geophytes of the region between Derebucak (Konya/Turkey)–Ibradı and Cevizli (Antalya/Turkey). Biodicon 9(3): 52-57.
Eker, İ., Koyuncu, M. ve Akan, H. (2008). The geophytic flora of Şanlıurfa Province. Turk. J. Bot. 32: 367–380.
Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z. ve Adıgüzel, N. (2000). Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği ve Van Yüzüncü Yıl Üniv., Ankara.
Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. ve Başer, K.H.C. (edlr.) (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Island. 11. Edinburg Univ. Pres., Edinburgh.
Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.). (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul.
Haspolat, G., Şenel, Ü., Gökkür, S. ve Kesici, A. (2017). Türkiye süs bitkileri genetik kaynakları. Anadolu, J. of Aari 26 (2): 51–64.
Hopa, E., Tümen, G., Sevindik, E. ve Selvi, S. (2013). Kazdağları’nda yetişen (Balıkesir) endemik Muscari Mill. taksonları üzerinde karşılaştırmalı morfolojik ve ekolojik araştırmalar. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi (BIBAD) 6(1): 1-5.
Kaçar, B. (1997). Toprak analizleri (Bitki ve toprağın analizleri III). Ank. Univ. Ziraat Fakültesi, Eğitim Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları, No: 3, Ankara.
Malyer, H. (1983). Karacadağ'daki (Diyarbakır-Urfa arasındaki) Liliaceae ve Iridaceae familyalarına ait geofitler üzerinde korolojik ve ekolojik incelemeler. Doğa Bilim Derg Seri C 7 (3): 279-288.
Mammadov, R. ve Sahranç, B. (2003). Muğla il merkezinde tespit edilen bazı geofitler. Ekoloji Çevre Derg. 12 (48): 13-18.
Sargın, S.A., Selvi, S. ve Akçiçek, E. (2013). Alaşehir (Manisa) ve çevresinde yetişen bazı geofitlerin etnobotanik açıdan incelenmesi. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitü Dergisi 29(2):170-177.
Satıl, F. ve Selvi, S. (2007). An anatomical and ecological study of some Crocus L. taxa (Iridaceae) from the west part of Turkey. Acta Botanica Croatica 66(1): 25-33.
Seyidoğlu, N. ve Yayım, D. (2009). Geophytes as medicinal and aromatical plants. Acta Hortic. 826: 421-426.
Yüce Babacan, E. ve Eker, İ. (2017). Munzur Vadisi (Tunceli) ve yakın çevresinin geofit florası. Bağbahçe Bilim Dergisi 4(1) 31-49

ISSN: 2148-4015
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2014
Yayıncı: Ali Nihat Gökyiğit Eğitim ve Sağlık Kültür Sanat ve Doğal Varlıkları Koruma Vakfı