320156

San Michele Church of Genoese Galata (Pera): Historic records and material evidence on its chronology

Today a long lost monument; San Michele Church, which stood once as the cathedral church of the Genoese colony, has a significant place in the history of Galata. It was founded replacing the Byzantine church of Hagia Thekla as Galata transformed into a Genoese settlement in 13th century. Serving as a church, it was still intact when Galata went under Ottoman rule. It has lost its congregation and started to serve as a storage unit as part of state property. It must have survived for a hundred more years under the Ottoman rule until its ownership changed to private property, and eventually it was replaced by a monumental caravanserai for the grand vizier Rüstem Pasha, designed by Architect Sinan in mid 16th century, later named Kurşunlu Han. The first parts of this study focus on the Genoese and Ottoman archival documents referring to the church, to draw an outline of the history of the church, and the site, through Byzantine, Genoese and Ottoman periods. The second part presents the on-site observations and aims to merge these with the data acquired from historic documents questioning any possible traces on the 16th century Ottoman monument that may date back to the church. This study aims to bring to light the above mentioned chronology of the church, portray as much as possible its architecture, its functional transformations, its afterlife under Ottoman rule and physical evidence that might be tracing back to San Michele Church within the body of Kurşunlu Han, which replaced it.

PDF

___

Ağır, A. (2013). İstanbul’un Eski Venedik Yerleşimi ve Dönüşümü. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yayınları.

Ağır, A. (2014). La cultura architettonica Veneziana e Genovese nella Istanbul Ottomana (XV-XVI sec.). (A. N. Eslami, Ed.), Incontri di civiltà nel Mediterraneo. L’Impero Ottomano e l’Italia del Rinascimento. Storia, arte e architettura, (pp. 103-131). Firenze: L.S. Olschki.

Ambraseys, N. N. and Finkel, C. F. (1995). The Seismicity of Turkey and Adjacent Areas, A Historical Revier, 1500-1800. İstanbul: Eren Yayınları.

Arseven, C. E. (1989). Eski Galata ve Binaları. (D. Yelkenci, Ed.). İstanbul: Çelik Gürsoy Vakfı İstanbul Kütüphanesi Yayınları.

Ayvansarâyî, H. H. (1987). Camilerimiz Ansiklopedisi: Hadikatü’l-cevami. İstanbul: Tercüman.

Belgrano, L. T. (1877a). Prima serie di documenti riguardanti la Colonia di Pera. Atti della Società Ligure di Storia Patria. (Vol. 13). Genoa.

Belgrano, L. T. (1877b). Seconda serie di documenti riguardanti la Colonia di Pera. Atti della Società Ligure di Storia Patria. (Vol. 13). Genoa.

Belin, F. A. (1894). Histoire de la Latinité de Constantinople. Paris: A. Picard et fils.

Berger, A. (2004). Der Glockenturm der Hagia Sophia. Sanat Tarihi Defterleri 8 - Metin Ahunbay’a Armağan: Bizans Mimarisi Üzerine Yazılar. İstanbul: Ege Yayınları. pp. 59-73.

Bratianu, G. I. (1927). Actes des Notaires Génois de Péra et de Caffa de la fin du XIIIe Siècle (1281-1290). Bucharest: Cultura Nationala.

Bulunur, K. İ. (2013). Osmanlı Galatası (1453-1600). (Unpublished doctoral dissertation). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Çakır Atıl, A. ve Alp, S. (2017). Avrupa Modern Mezar Heykeli Oluşum Süreci. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(51), 343-352.

Cantay, G. (1994). Kurşunlu Han. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi. (Vol. 5, p. 126). İstanbul: Kültür Bakanlığı ve Tarih Vakfı.

Dalleggio d’Alessio, E. (1926). Recherches sur l’histoire de la Latinité de Constantinople (II). Échos d’Orient, 25(141), 21-41.

Ergin. O. (1945). Fatih İmareti Vakfiyesi. İstanbul: İstanbul Belediye Matbaası.

Erkal, N. (2011). The Corner of The Horn: An Architectural Review of the Leaded Magazine in Galata İstanbul. METU JFA, 28(1), 197-227.

Eyice, S. (1969). Galata ve Kulesi. İstanbul: Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu Yayınları.

Güran, C. (1978). Türk Hanlarının Gelişimi ve İstanbul Hanlarının Mimarisi. Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları.

Gyllius, P. (1562). De Topographia Constantinopoleos, et de Illivs Antiqvitatibvs Libri Qvatvor. Veneto: Lvgdvni: Apvd Gvlielmvm Rovillivm.

Hilsdale, C. J. (2014). Byzantine Art and Diplomacy in an Age of Decline. Cambridge: Cambridge University Press.

Hür, A. (2010). Cenevizliler. İstanbul Ansiklopedisi. (pp. 294-297). İstanbul: NTV Yayınları.

İnalcık, H. (1998). Essays in Ottoman History. İstanbul: Eren Yayınları.

İpşirli, M. (2011). Temliknâme. İslam Ansiklopedisi. (Vol. 40, pp. 430- 431). İstanbul: TDV.

Konstantios, B. (1868). Ancient and Modern Constantinople. (J. P. Brown, Trans.). London: Stevens Brothers.

Kuban, D. (2010). Istanbul an Urban History: Byzantion, Constantinopolis, Istanbul. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.

Janin, R. (1969). La Géographie ecclésiastique de l’empire byzantin. Première partie: Le Siège de Constantinople et le patriarcat oecuménique, Tome III: Les Eglises et les Monastères. Paris: Institut français d’études byzantines.

Malalas, J. (1986). The Chronicle of John Malalas. (E. Jeffreys and M. Jeffreys, Trans.). Melbourne: Australian Association for Byzantine Studies.

Mango, C. (1985). Byzantine Architecture. New York: Rizzoli International Publications.

Marmara, R. (2005). Bizans İmparatorluğu’ndan Günümüze İstanbul Latin Cemaati ve Kilisesi. (S. Özen, Trans.). İstanbul: Kitap Yayınevi.

Özgüleş, M. (2017), The Women Who Built the Ottoman World: Female Patronage and the Architectural Legacy of Gülnuş Sultan. London: I. B. Tauris.

Pakalın, M. Z. (1951). Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.

Pamukciyan, K. (2002). İstanbul Yazıları, Ermeni Kaynaklarından Tarihe Katkılar I. İstanbul: Aras Yayıncılık.

Roccatagliata, A. (1982). Notai Genovesi in Oltremare: Atti Rogati a Pera e Mitilene. (Vol. 1). Genoa: Università di Genova, Istituto di paleografia e storia medievale.

Sağlam, H. S. (2018). Urban palimpsest at Galata & an architectural inventory study for the Genoese colonial territories in Asia Minor (Unpublished doctoral dissertation). Politecnico Di Milano, Department of Architecture and Urban Studies, Milano.

SALT, Ali Saim Ülgen archive, TASUDOCM0258.

Sarre, F. (1998). Küçükasya Seyahati (1895 yazı): Selçuklu Sanatı ve Ülkenin Coğrafyası Üzerine Araştırmalar. (D. Çolakoğlu, Trans.). İstanbul: Pera Turizm ve Ticaret A.Ş.

Schneider, A. M., Nomidis, M. I. S. (1946). Galata au moyen -âge avec ses six enceintes successives : d’aprés le plan dressé. Map.

Seeck, O. (1876). Notitia Dignitatum Accedent Notitia Urbis Constantinopolitanae et Latercula Prouinciarum. Berolini: Aqud Weidmannos.

Swift, E. (1935). The Latins at Hagia Sophia. American Journal of Archaeology, 39(4), 458-474.

Turan, Ş. (1992). Bayezid II. İslam Ansiklopedisi. (Vol. 5, pp. 234-238). İstanbul: TDV.

VGMA, (1550). d. 648, no: 39, (957 h.).

VGMA, (1557). d. 635, 2, no: 13, (965 h.).

Yüksel, İ. A. (2003). Rüstem Paşa’nın Vakıfları ve İstanbul’daki Vakıf Eserleri. (B. Ersoy and M. Narince, Ed.), Vakıf Medeniyeti Sempozyumu, (pp. 223-255). Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları.

Yüksel, İ. A. (2004). Osmanlı Mimarisinde Kanuni Sultan Süleyman Devri İstanbul. İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti.