Morkaraman (=K), Merinos (=M) ve Ivesi (=I)safırkları ile bunların ii ayrı mele:?lednin (KM), (Kl), (MI), (KM)2, (F3), (Gi), (G 3), (LK) M ve I(MK) uçayrı besi rasyonuna reaksiyonlarını saptamak için bir deneme yapılmıştır. Kullanılan üç besi rasyonu %30, % 50 ve %70 kesif yem içermektedir. Bu deneinede 279 adet LO aylık erkek toklıdar kullamlmış ve deneme 70 gün sürmüş/ür. Hem % 50 (182 gr/gün) hem de% 70 kesijyem içeren rasyonlar (l91 gr/gün) %30 kesijyem içeren rasyondan (132 gr/gün) f!nemli derecefazla canlı agırlık ar/ışı sağlamış/ır (P < 0.05). Ancak bu iki kesif yem düzeyinin (I';; 50 ve %70) s.ağladıklal'~ gün/4k ağırlık artışları önemli ölçüde Jarklı bulunmamıştır. Buna karşın %70 kesifyem (=7.66) % 30 (= 10,64) ve % 50 kesif yel1'Jden (=8.41) daha iyi bir.yemden yararlanma değeri sağlamıştır. Böylece %70 kesif yem içeren rasyon üç rasyon arasından fn ekonomik çanlı ağırlık artışını satilamıştır. En yüksek (l91 gr/gün) ve en düşük (143 gr/gün) canlı ağırlik artışlarz sırasıyla (KM)2 ve ivesi'lere ait olmuştur. (MK)2, (KM), (İM)K ve (IK)M genotipindekiler Morkaraman ve ivesi/erden önemli derecede fazla canlı ağırlık artışı sağlamışlar. dır (P < 0.05). Geriye ka/an genotiplerin hepsi birbirine benzer sonuçlar vermişlerdir. iki yerli ırkm (Morkaraman ve ivesi) meLezieri heterazis işareti göstermemiş, buna karşın bu yerli ırkların merinoslarla olan melezLerinde heterozise rastlanmıştır.