Türkçe Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitimde Yazma Becerisinin Geliştirilmesine İlişkin Yaşadıkları Sorunlar ve Çözüm Önerileri

Dünyayı etkisi altına alan korona virüs (Covid-19) salgınından sonra birçok alanda arayışlar ve yenilikler vücut bulmuştur. Arayışların ve yeniliklerin en yaygın olarak karşımıza çıktığı alanlardan biri de eğitimde olmuştur. Dünya, eğitim konusunda hazırlıksız yakalandıysa da teknolojik altyapısı gelişmiş olan ülkeler bu süreci daha kısa bir zamanda yönetmiş, olumsuzlukları kontrol altına alabilmiştir. Türkiye, bölgesel bazda teknolojik farklılıklar gösterse de eğitim konusunda salgından en az etkilenen ülkelerden biri olmuştur. Eğitimin her kademesinde kısa zamanda yeni arayışlara girmiş, eğitim faaliyetlerine çok ara vermeden, eğitimi farklı iletişim kanallarıyla her branştan sürdürmeye devam etmiştir. Bu branşlardan biri de Türkçe dersleridir. Türkçe eğitimi dört temel becerinin edindirilmesini amaçlamaktadır. Bu becerilerin uzaktan eğitimle aynı düzeyde kazandırılması zordur. Okuma, dinleme, konuşma etkinlikleri öğretmen ve öğrencilerin karşılıklı etkileşimiyle daha rahat bir biçimde işlenebilme özelliğine sahipken yazma becerisi daha zor ve uzun bir süreç gerektirmektedir. Yazma süreci; yazıların öğretmene iletilmesi, öğretmenin yazıları değerlendirme ve dönüt verme süreci gibi uzun bir süreci içerir. Türkçe öğretmenlerinin uzaktan eğitimde yazma becerisinin geliştirilmesine ilişkin yaşadıkları sorunları ortaya koymayı amaçlayan bu araştırmada, uzaktan Türkçe derslerini yürüten 12 Türkçe öğretmeniyle odak grup görüşmeleri gerçekleştirilmiş, öğretmenlere on üç farklı soru yöneltilmiş ve bu sorulara verilen cevaplarla Türkçe yazma becerisiyle ilgili sorunlar ve bu sorunlara çözümler aranmıştır. İçerik analiziyle elde edilen sonuçlara göre: katılımcıların hiçbirinin uzaktan eğitim deneyimine sahip olmadığı; uzaktan eğitimin yazma becerisinin geliştirilmesinde etkisinin az olduğu; Türkçe öğretim programının uzaktan yazma becerisinin geliştirilmesinde yeterli olmadığı; süreç odaklı yazmanın daha faydalı sonuçlar doğuracağı; uzaktan eğitime uygun programların geliştirilmesi gerekliliği; salgın sonrası uzaktan eğitimin devam etmesinin yazma becerisine fayda sağlamayacağı tespit edilmiştir.

Problems of Turkish Teachers in Developing Writing Skills in Distance Education And Solution Proposals

After the coronavirus (Covid-19) epidemic, which affected the world, searches and innovations in many areas came into existence. One of the areas where searches and innovations most commonly came across has been in education. Although the world was caught unprepared for education, countries with developed technological infrastructure managed this process in a shorter time and managed to control the negativities. Turkey, technological Although differences on a regional basis has been one of the countries least affected by the epidemic on education. At every level of education, he started new searches in a short time, and continued to continue education in every branch with different communication channels without much interruption. One of these branches is Turkish lessons. Turkish education aims to provide four basic skills. It is difficult to gain these skills at the same level as distance education. While reading, listening and speaking activities can be handled more comfortably with the mutual interaction of teachers and students, writing skills require a more difficult and longer process. Writing process; It involves a long process such as the submission of the articles to the teacher, the teacher evaluating the articles and giving feedback. In this study, which aims to reveal the problems experienced by Turkish teachers regarding the development of writing skills in distance education, focus group interviews were conducted with 12 Turkish teachers who conduct distance Turkish lessons, and thirteen different questions were asked to the teachers, and the answers given to these questions were about problems related to Turkish writing skills and solutions to these problems were sought. According to the results obtained from the content analysis: none of the participants had distance education experience; distance education has little effect on the development of writing skills; The Turkish curriculum is not sufficient in developing distance writing skills; process-oriented writing will produce more beneficial results; the necessity to develop programs suitable for distance education; It has been determined that continuing distance education after the epidemic will not benefit writing skills.

Keywords:

Writing skills, distance education, Turkish teaching, dinstance Turkish teaching epidemic,

PDF

___

Akbulut, M., Şahin, U., & Esen, A. C. (2020). More than a virus: How COVID 19 infected education in Turkey? Journal of Social Science Education, 19, 30-42.

Arslan, H. ve Kuzu, A. (2019). EBA ders modülünün ve sınıf yazılımının ters yüz sınıf modelinde uygulanabilirliğine yönelik öğretmen görüşleri. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 20-36.

Aydın, E. & Erol, S. (2021). The views of Turkish language teachers on distance education and digital literacy during covid-19 pandemic. International Journal of Education & Literacy Studies, 9(1), 60-71.

Aydın, E. (2020). Covid-19 döneminde EBA TV üzerinden yapılan Türkçe derslerinin değerlendirilmesi, Milli Eğitim, 49(1), 877-894.

Aydın, G. (2017). Türk dili ve edebiyatı hizmet öncesi öğretmen eğitiminde yansıtıcı öğretim uygulamalarının akademik yazma becerilerine etkisi. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(3), 276-300.

Bahçeci, F. ve Efe, B. (2018). Lise öğrencilerinin Eğitim Bilişim Ağı (EBA) sitesine yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 11(4), 676-692.

Bayburtlu, Y. S. (2020). Covid-19 pandemi dönemi uzaktan eğitim sürecinde öğretmen görüşlerine göre Türkçe eğitimi. Turkish Studies, 15(4), 131-151.

Bowling, A. (2002) Research Methods in Health. Investigating Health and Health Services. 2nd Edition, Open University Press, Maidenhead.

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: PegamA Yayınları.

Can, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. AUAd, 6(2), 11-53.

Demirel, Ö. ve M., Şahinel, (2006). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: PegemA Yayınları.

Erkuş, A. (2009). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Erol, S. (2020). Dinlemeye yönelik eğitim ortamları. M. N. Kardaş (Ed.) Dinleme Eğitimi içinde (s. 221-242). Ankara: Pegem Akademi.

Geçgel, H., Kana, F. ve Eren, D. (2020). Türkçe eğitiminde dijital yetkinlik kavramının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(3), 886-904.

Grabill, J. (2005). Elektronic writing, research and teaching. The Clearing House, 100.

Graham, S. ve Sandmel, K. (2011). The process writing approach: A meta-analysis. The Journal of Educational Research, 104 (6), 396-407.

Graham, S., Berninger, V. ve Abbott, R. (2012). Are attitudes toward writing and reading separable constructs? A study with primary grade children. Reading & Writing Quarterly, 28 (1), 51–69.

Güngör, H., Çangal, Ö. ve Demir, T. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak uzaktan öğretimine i̇lişkin öğrenici ve öğretici görüşleri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(3), 1163-1191.

Hebebci, M. T., Bertiz, Y., & Alan, S. (2020). Investigation of views of students and teachers on distance education practices during the Coronavirus (COVID-19) Pandemic. International Journal of Technology in Education and Science (IJTES), 4(4), 267-282.

İşman, A. (2011). Uzaktan eğitim (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yay.

Karakuş, N., Ucuzsatar, N., Karacaoğlu, M. Ö., Esendemir, N., Bayraktar, D. (2020). Türkçe öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik görüşleri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (19), 220-241.

Kirchner, E. ve Mostert, L. M. (2017). Aspects of the reading motivation ve reading activity of Namibian primary school readers. Cogent Education, 4, 1411036.

Koçoğlu, E., & Tekdal, D. (2020). Analysis of distance education activities conducted during COVID-19 pandemic. Educational Research and Reviews, 15(9), 536-543.

Korkmaz, G., & Toraman, Ç. (2020). Are we ready for the post-COVID-19 educational practice? An investigation into what educators think as to online learning. International Journal of Technology in Education and Science (IJTES), 4(4), 293-309.

Krueger, R. A. (1994). Focus groups: A practical guide for applied research (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.

MEB, (2019). Türkçe Öğretim Programı. Online Erişim: https://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/20195716392253-02-T%C3%BCrk%C3%A7e%20%C3%96%C4%9Fretim%20Program%C4%B1%202019.pdf Erişim Tarihi: 19.02.2021.

Merriam, S. B., & Tisdell, E. J. (2016). Qualitative Research: A Guide to Design and Implementation (4th ed.). San Francisco, CA: Jossey Bass.

Moore, N. S. (2009). The effects of being a reader and of observing readers on fifth grade students’ argumentative writing. Doctoral of dissertation, University of Delaware.

Nauman, A. D. (2007). Writing in the primary grades: Tapping young children’s enthusiasm to help them become good writers. Illinois Reading Council Journal, 35 (4), 16-28.

Nielsen, C. & West, U. (2011). The most important thing: Students with reading and writing difficulties talk about their experiences of teachers’ treatment and guidance. Scandinavian Journal of Educational Research, 55(5), 551-565.

Özbay, M., Barutçu, T. (2013). Dil psikolojisi ve Türkçe öğretimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı.11, 933-973.

Özer, Ö. ve Çekici, Y. E. (2020). Uzaktan eğitim yoluyla yürütülen Türk dili derslerinin değerlendirilmesi: Nitel bir araştırma. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (Ö7), 92-110.

Özgül, E., Ceran, D. ve Yıldız, D. (2020). Uzaktan Eğitimle yapılan Türkçe derslerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Milli Eğitim, 49(1), 395-412.

Pilancı, H. Saltık, O. ve Çalışır-Zenci, s. (2020). Açık ve uzaktan yabancı dil olarak Türkçe öğreticileri için temel ilkeler. Uluslararası Beşerî Bilimler ve Eğitim Dergisi, 6 (14), 516-529.

Santagelo, T. (2014). Why is writing so difficult for students with learning disabilities? A narrative review to inform the design of effective instruction. Learning Disabilities--A Contemporary Journal, 12(1).

Sarıçam, İ., Özdoğan, Ü., Topçuoğlu Ünal, F. (2020). Uzaktan eğitim bünyesindeki Türkçe dersinin uygulanmasına yönelik öğretmen görüşleri. Turkish Studies-Education, 15(4), 2943-2959.

Schlosser, L. A., & Simonson, M. (2009). Distance education: Definition and glossary of terms (3rd ed.). Information Age.

Sharples, M. (1999). How we write: Writing as creative design. London: Routledge.

Sözen, N. (2020). Covid 19 sürecinde uzaktan eğitim uygulamaları üzerine bir inceleme, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(12), 302-319.

Ünalan, Ş. (2006). Türkçe öğretimi. (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.

Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri, yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.

Yıldırım, A., Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.