TÜRKÇE-ERMENİCE KELİME ALIŞVERİŞİ VE TAPAN KELİMESİ ÜZERİNE

Öz Türkler ve Ermeniler uzun yıllar boyunca birlikte yaşamışlardır. Bu birlikte yaşam her iki milletin diline de etki etmiş; bu iki dil arasında yüzlerce kelime alışverişi gerçekleşmiştir. Bu çalışmada, hem Türkçede hem de Ermenicede aynı veya birine yakın anlamlarda kullanılan tapan/dapan/taban kelimeleri üzerinde durulmuştur. Farklı Türk lehçelerinde çok değişik şekillerde ve anlamlarda yaşayan ‘tapan’ kelimesinin Ermenice mi, Türkçe mi olduğu hakkında araştırmacılar birbirinden farklı görüşlere sahiptir. Çalışmada kelimenin Ermeniceden Türkçeye mi geçtiği yoksa Türkçeden Ermeniceye mi geçtiği değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Ermenice, Türk dili, daban, dab‘an, taban, tapan

PDF

___

ADL: DLT:

Atalay, Besim (1985-1986). Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi I-II-III, Ankara: TDK Yayınları. YTS:

DS: Derleme Sözlüğü, cilt X, Ankara: TDK Yayınları.

AKSAN, D. (2003). En Eski Türkçenin İzlerinde- Following the Traces of Pre-Turkic. İstanbul: Multilingual Yayınları.

ATANİYAZOV, S. (2004). Türkmen Tilinin Sözköki (Etimologik) Sözlügi. Aşgabat: Miras.

BAĞRAMYAN, R. H.; Halilov, İ. H. (1978). Hay-Adrbecanneren-Barraran. Erivan: Luys Yayınevi.

BEDROS Zeki (1907). Ermeniceden Türkçeye Mükemmel Lügat. İstanbul: V. yev H. Ter- Nersesyan.

BOROVKOV, A. K. (1961). ‚Badā’i‛al-LuŞat‛ Slovar Ṭāli‛īmānī Geratskogo, Moskva: İzd. Vostoçnoy Literaturı.

BUDAGOVA, Z. İ. (1984). ‚K Istorii Azerbayjansko-Armyanskih Yazukovih Kontaktov‛, Sovetskaya Tyurkologiya, 3: 11-15.

CLAUSON, S. G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish. London: Oxford University Press.

DANKOFF, R. (1995). Armenian Loadwords in Turkish, Wiesbaden.

EREN, H. (1995). ‚Türkçedeki Ermenice Alıntılar Üzerine‛. Türk Dili Dergisi, 1995/2: 859-904.

_________, (1999). Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü. Ankara: Bizim Büro Basımevi.

GÜLENSOY, T. (2007). Türkiye Türkçesindeki Türkçe Sözcüklerin Köken Bilgisi Sözlüğü, II cilt, Ankara: TDK Yayınları.

HAMZAYEVA, M. (1962). Slovar Turkmenskogo Yazıka, Aşhabat: İzdetel’stvo Akademiy Nauk Turkmensko SSR.

Hüseyin Kazım Kadri (1945). Türk Lûgati, III. cilt, İstanbul: TDK Yayınları.

KAÇALİN, M. S. (1995). Türkçenin Yazıldığı Alfabeler. TDV İA (s. 44-49). İstanbul: TDV Yayınları.

KARAAĞAÇ, G. (2004); ‚Türkçenin Dünya Dillerine Etkisi‛, 05.05.2011, http://turkoloji. cu.edu.tr/YENI%20TURK%20DILI/karaagac_01.pdf

Meninski, Franciscus { Mesgnien (2000). Thesaurus Linguarum Orientalium Turcicae-Arabicae- Persicae Lexicon Turcico-Arabico-Persicum (sowie einem Vorwort von Mehmet Ölmez) I-II. İstanbul: Simurg Yayınları.

PAMUKCİYAN, K. (2002). Ermeni Harfli Türkçe Metinler. İstanbul: Aras Yayıncılık.

RADLOFF, W. (1960). Versuch Eines Wörterbuches Der Türk-Dialecte, C. III, Netherlands: Mouton & Co.

SEVORTYAN, E. V. (1980). Etimologiçeskiy Slovar Tyurkskih Yazıkov, Moskova: Izdatel'stvo Nauka.

VÁMBÉRY, H. (1878). Etymologisches Wörterbuch der Turko-Tatarischen Sprachen. Leipzig: F. A. Brockhaus.

ZÜLFİKAR, H. (1995). Türkçede Ses Yansımalı Kelimeler, Ankara: TDK Yayınları. Genel Ağ Kaynakları

www.tdk.gov.tr (13.11.2011).