Öz Türkçe'nin on üçüncü yüzyıldan itibaren lehçelere ayrılmaya başlamasıyla, diğer fiil çekim eklerinde yaşanan işlev çeşitliliği, zarf-fiil eklerinde de yaşanır. Bu durum, -A ve -y zarf-tiil eklerinde de görülür. Tarihi Harezm, Kıpçak, çağatay Türkçesi metinlerinde görülen -mAğA işlevli kullanımlar, Günümüz Kıpçak Türk Lehçelerinden Karaçay-Malkar, Kazak, Kırgız, Kumuk, Nogay ve Tatar Türkçelerinde de varlığını sürdürmektedir.