Öz Edirneli Şâhidî, 15. yüzyıl Osmanlı şairlerindendir. Edirneli Şâhidî, Anadolu’da yazılan ilk ve en uzun Leylâ vü Mecnûn mesnevisini kaleme alan sanatçıdır. Mesnevi 5660 beyittir. Şair, eserini oluştururken Leylâ vü Mecnûn mesnevisini Fars edebiyatında ilk kez yazan Nizâmî ve dönemin önde gelen isimlerinden Şeyhî’den konu ve anlatım yönünden faydalanmıştır. Mesnevinin bilinen üç yazma nüshası bulunmaktadır. Fuzûlî’nin, Divân’ında ve Leylâ vü Mecnûn mesnevisinde yer alan bazı gazellerin, Edirneli Şâhidî’nin eserinde yer alan bazı gazellere nazire olduğu tespit edilmiştir. Araştırmacıların bu güne kadar dikkatini çekmeyen Edirneli Şâhidî’nin, Leylâ vü Mecnûn (Gülşen-i Uşşâk) adlı eseri dil özellikleri, yenilikleri ve anlatımı açısından özel bir önemde olduğu hakikattir. Şairin Fuzuli’yi haber veren lirik bir anlatımı vardır. Şâhidî’nin Leylâ vü Mecnûn’u tasavvûfî anlamda beşer-ilâh-aşk kavramlarını ele alış bakımından diğer örneklerinden farklı olması ayrı bir dikkattir. Bu çalışma, Edirneli Şâhidî’nin Leylâ vü Mecnûn mesnevisinde yer alan gazellerin Türk edebiyatı tarihi açısından özel bir önemde olduğunu ilk defa ortaya koymaktadır.