20482

Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Etkili Sunum Teknikleri Üzerine Görüşlerinin İncelenmesi

Öz İnsan toplumsal bir varlıktır. Toplumla iç içe olan insan iletişim kurmak zorundadır. Kurduğu bu iletişim ile hem karşısındaki kişiyi anlar hem de ona bir şeyler anlatır. Etkili iletişim problem çözme, yorumlama, algılama ve empati becerilerinin gelişmesinde önemli bir yere sahiptir. Etkili sunum teknikleri kullanılırken etkili iletişim becerisinden yararlanılır. Yapılan sunumlarda kullanılan iletişim öğrenmede etkili olmaktadır. Öğretmenler başta olmak üzere eğitimle ilgilenen tüm bireyler sunumlarında dinleyiciler ile iletişim kurmaktadır. Bu iletişimde etkili sunum teknikleri kullanılarak desteklenmektedir. Lisans eğitiminde etkili iletişim dersi öğretmenlerin kişisel ve mesleki gelişmesinde önemli yere sahiptir. Bu çalışmada amaç, lisans eğitimine devam eden öğretmen adaylarının etkili sunum tekniklerine yönelik görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırmada, durum çalışması modeli benimsenerek çalışılmıştır. Çalışma grubunu 2017-2018 eğitim-öğretim lisans eğitimine devam eden okul öncesi öğretmen adaylarından amaçlı örnekleme yoluyla seçilmiş 105 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak görüşme formu kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen verilerin analizinde betimsel analiz kullanılmıştır. Verilerin sunumunda ise frekans ve yüzde değerlerinden faydalanılmıştır. Çalışma sonucunda, etkili sunum tekniklerinin; hem sunum yapan yani öğreten, hem de öğrenen konumundaki kişilerin öğrenmesine katkı sağladığını, etkili iletişim becerilerini geliştirdiğini, topluluk karşısında konuşmayı, dinleyiciler ile göz teması kurmayı, beden dili, jest ve mimik kullanımını arttırdığı ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İletişim, Sunum Teknikleri

PDF

___

Adıgüzel, Ö. (2014). Eğitimde yaratıcı drama. Pegem Akademi.
Akkaya, A. (2012). “Öğretmen Adaylarının Konuşma Sorunlarına İlişkin Görüşleri”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9/20: 405-420.
Altun, T., Özdemir, C. ve İsmail, A. (2017). “Öğretmen Adaylarının Derslerinde Yaptıkları Grup Çalışmaları ve Sunumlar Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi”. International Journal of Social Science, Summer II, 31-46.
Aytaçlı, B. (2012). “Durum Çalışmasına Ayrıntılı Bir Bakış”. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 1-9.
Bağcı, M. (2008). Öğretmenin Beden Dilinin Öğrenciler Tarafından Algılanması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Yönetimi Anabilim Dalı.
Balcı, S. (1996). Danısma Becerileri Eğitiminin Üniversite Öğrencilerinin İletisim Beceri Düzeyine Etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Samsun: 19 Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Başkale, H. (2016). “Nitel Araştırmalarda Geçerlik, Güvenirlik Ve Örneklem Büyüklüğünün Belirlenmesi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9 (1), 23-28.
Büyüköztürk, Ş. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. Christensen, L. B., Johnson, B., and Turner, L. A. (2015). Araştırma yöntemleri: Desen ve analiz. Ankara: Anı Yay.
Cüceloğlu, D. (2005). Yeniden insan insana, İstanbul: Remzi.
Dilekmen, M., Başcı, Z., Bektaş, F.( 2008). “Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerileri,” Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 12(2):223-231.
Durmaz, S. (2007). Öğretmenlerin sınıf içi iletişim becerilerine ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
Ergin, A., Birol, C. (2000) Eğitimde iletişim. Ankara, Anı Yayıncılık.
Hatunoğlu, Z. (2006). “Muhasebe Eğitiminde Bilgi Teknolojisi Kullanımının Sunum Kalitesine Olan Etkilerinin Tespitine İlişkin Bir Araştırma”. Muhasebe ve Finansman Dergisi (MUFAD), 30, 190-200.
Kaya, Z. (2006). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme, Ankara, Pegem Yayınları.
Kıran, H. (Ed.). (2014). Etkili sınıf yönetimi. Ankara, Anı Yayıncılık.
Korkut, F. (2005). “Yetişkinlere Yönelik İletişim Becerileri Eğitimi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.
Meydan Larousse Büyük Lügat ve Ansiklopedi.(1986).Cilt 7, İstanbul. Milliyet Yayınları.
Pepe, K., Tot, E., Güler, D.(2005). “Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölümlerinde Okutulan Derslerin Öğrencilere Sağladığı Katkı Düzeyinin Araştırılması”. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi. 9, 129-145.
Sever, S . (1998). “Dil ve iletişim (Etkili Yazılı ve Sözlü Anlatım)”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 31 (1), 51-66.
Şen, S. (2006). Sınıfiçi İletişimde Beden Dili (Anadolu Otelcilik Ve Turizm Meslek Lisesi Öğretmenlerinin Beden Dilin Kullanma Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilmleri Enstitüsü.
Şimşek, N. (1997) Öğretmen ve Öğretmen Adayları İçin Derste Eğitim Teknolojisi Kullanımı, Anıl Matbaa ve Cilt Evi, Ankara.
Tepeköylü, Ö., Soytürk, M., Çamlıyer, H.(2009). “Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu (Besyo) Öğrencilerinin İletişim Becerisi Algılarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, VII (3), 115-124.
Uzuntaş, A.(2013), “Etkili İletişim: Anlatabilmek ve Anlayabilmek”. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21 (1),11-30.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Yılmaz, B. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Kişilerarası İletişim Becerileri Ve Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla: Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalı.
http://www.tck.org.tr/activity/1488187016.pdf
http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5c 8a46036b5f46.96993052