Margaret Atwood’un DelliÂddem Üçlemesinde Doğa ve İnsan

Öz İnsanlığın günümüzdeki en önemli gündemlerinden biri çevresel sorunlardır. Bu çevresel sorunlar insandan bağımsız değildir. Kanadalı çağdaş kadın yazarlardan Margaret Eleanor Atwood günümüz doğa-insan ilişkilerine değindiği eserlerinde temel sorunsal olarak insanlığı ele almaktadır. Edebiyatın insanla olan ilişkisi göz önünde bulundurulduğunda ekoeleştirinin edebiyat alanında doğa-insan ilişkilerine olan katkısı önem kazanmaktadır. Ekoeleştiri edebiyat alanında doğa ve insan arasında birleştirici bir köprü görevi üstlenerek biçimlendirici, yönlendirici bir rol edinmektedir. Bu çalışmanın amacı Atwood’un DelliÂddem (MaddAddam) üçlemesinde ele aldığı doğa ve insan ilişkisini ekoeleştirel bir bakış açısıyla incelemektir.

___

Adamson, J. & Slovic, S. (2009). “The Shoulders We Stand On: An Introduction to Ethnicity and Ecocriticism” [Üzerinde Durduğumuz Omuzlar: Etnik Yapı ve Ekoeleştiriye Giriş]. MELUS, 34(2), 5-24.

Atwood, M. (2004). “The Handmaid’s Tale and Oryx and Crake in Context” [Damızlık Kızın Öyküsü ve Antilop ve Flurya Bağlamında]. PMLA, 119(3), 513-517.

Atwood, M. (2005). Antilop ve Flurya. (Çev.: Dost Körpe). İstanbul: Oğlak Yayıncılık ve Reklamcılık. (2003).

Atwood, M. (2011). In Other Worlds: SF and the Human Imagination. New York: Nan A. Talese/Doubleday.

Atwood, M. (2013a). Tufan Zamanı. (Çev.: Dilek Şendil). İstanbul: Doğan Kitap. (2009).

Atwood, M. (2013b). MaddAddam. (DelliÂddem. Çev. Dilek Şendil) London: Virago Press.

Buell, L. (2005). The Future of Environmental Criticism: Environmental Crisis and Literary Imagination. U.K: Blackwell Publishing.

Estok, S. C. (2001). “A Report Card on Ecocriticism” [Ekoeleştiri Üzerine Bir Rapor Kartı]. AUMLA: The Journal of the Australasian Universities Language and Literature Association, 96 (1), 220-238.

Garrard, G. (2016). Ekoeleştiri, Ekoloji ve Çevre Üzerine Kültürel Tartışmalar. (Çev.: Ertuğrul. Genç). İstanbul: Kolektif Kitap. (2004).

Glotfelty, C. (1996). “Introduction Literary Studies in an Age of Environmental Crisis” In C. Glotfelty & H. Fromm (Eds.), The Ecocriticism Reader: Landmarks in Literary Ecology (pp. xv-xxxvii). Athens and London: University of Georgia Press.

Glover, J. (2009). “Human/Nature: Ecological Philosophy in Margaret Atwood’s Oryx and Crake” [İnsan\Doğa: Margaret Atwood’un Antilop ve Flurya’sında Ekolojik Felsefe]. English Studies in Africa, 52(2), 50-62.

Güngör, T. Ö. (2013). Daniel Defoe’nun Robinson Crusoe, Charles Dickens’ın Hard Times (Zor Zamanlar), Graham Swift’in Waterland (Su Diyarı) Adlı Eserlerinin Ekoeleştirel Açıdan İncelenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Hengen, S. (2006). “Margaret Atwood and environmentalism” In C. A. Howells (Ed.), The Cambridge Companion to Margaret Atwood (pp. 72-85). New York: Cambridge University Press.

Hollinger, V. (2006). “Stories about the Future: From Patterns of Expectation to Pattern Recognation” [Gelecek Hakkında Hikayeler: Umut Örneklerinden Örnek Teşhisine]. Science Fiction Studies, 33(3), 452-472.

Kroeber, K. (1994). Ecological Literary Criticism Romantic Imagining and the Biology of Mind. New York: Columbia University Press.

Love, G. A. (1996). “Revaluing Nature, Toward an Ecological Criticism”. In H. Fromm & C. Glotfelty (Eds.), The Ecocriticism Reader: Landmarks in Literary Ecology (pp. 225-240). Athens and London: University of Georgia Press.

Marland, P. (2013). “Ecocriticism” [Ekoeleştiri]. Literature Compass, 10(11), 846-868.

Mazel, D. (2001). “Introduction”. In D. Mazel (Ed.), A Century of Early Ecocriticism (pp. 1-19). Athens and London: The University of Georgia Press.

Murphy, P. D. (2009). Eco critical Explorations in Literary and Cultural Studies, Fences, Boundaries, and Fields. U.S.A.: Lexington Books.

Opperman, S. (2012). “Ekoeleştiri: Çevre ve Edebiyat Çalışmalarının Dünü ve Bugünü”. Serpil Opperman (Ed.), Ekoeleştiri Çevre ve Edebiyat (ss. 9-58) içinde. Ankara: Phoenix Yayınevi.

Phillips, D. (2017). “Collapse, resilience, stability and sustainability in Margaret Atwood’s MaddAddam trilogy”. In A. J. Putra, J. Parham & L. Squire (Eds.), Literature and Sustainability: Concept, Text and Culture (pp. 139-158). Manchester: Manchester University Press.

Plaskow, J. (1976). “On Carol Christ on Margaret Atwood: Some Theological Reflections” [Margaret Atwood üzerine Carol Christ üzerine: Bazı Teolojik Yansımalar]. Signs, 2(2), 331-339.

Sullivan, R. (2013). Kırmızı Pabuçlar Margaret Atwood’un Yazarlığa İlk Adımları. (Çev.: Ö. S. Gayretli). İstanbul: Everest Yayınları. (1998).