Öz Çağdaş Amerikan tiyatrosunda yazarlar çeşitli neden ve amaçlarla hikâye anlatımı- na yer verirler. Örneğin, Edward Albee, David Mamet, Sam Shepard, David Rabe ve August Wilson gibi çağdaş Amerikan tiyatrosunun önde gelen yazarları başyapıtlarında hikâye anlatıcıları yaratırlar. Geçmiş ve günümüz, ben ve öteki, yaşam ve ölüm arasındaki gerilimi vurgulamak ve bireyin içinde bulunduğu değişken ortamda yaşadığı şaşkınlık, şüphecilik, kendini sorgulama gibi içsel duygularını anlatabilmek amacıyla yazarlar, hikâye anlatımına sıkça başvururlar. Sahnede hikâye anlatımı uygulamakla yazar, sahnenin şimdiki zaman ve mekân sınırlarının dışında kurgusal bir alan yaratmış olur. Böylece yazar, sahnede gerçek ile kurgusal ya da tam tersini sunma olanağı bulur. August Wilson’un yapıtlarında hikâ- ye anlatımı, Afrikalı-Amerikalı toplumun sözlü anlatım deneyimleriyle sunulur. Bu çalışma Ma Rainey’s Black Bottom ve Fences adlı yapıtlarda hikâye anlatımının fonksiyonlarını ve karakterlerin hikâye yoluyla kendilerini ve öznel dünyalarını nasıl yansıttıklarını araş- tırmayı amaçlamaktadır. Ma Rainey’s Black Bottom’da Toledo ve Fences’de Troy Maxson Wilson’un tipik hikâye anlatıcılarına örnektir