İkna Edici İletişimde Siyasal Mesaj Tasarımı: 43. Muhtarlar Konuşması Örneği

Öz Siyasal mesajların ana hedefi, mesajın alıcısı olduğu düşünülen, genellikle seçmen kimliğine sahip birey ve grupları ikna etmektir. Bu hedefe ulaşmak siyasal davranışın temel motivasyon kaynağıdır. Bu nedenle siyasal iletişim çalışmalarında gerek kuramsal açıdan, gerek de uygulamayla ilişkili olarak ikna konusu oldukça yoğun araştırmalara konu olmuştur. Buradan hareketle, çalışmada ikna edici siyasal mesajların seçmen kitlesini nasıl ikna ettiği ele alınmıştır. Çalışmada Motivasyonel İkna Kuramları’ndan biri olan Maslow’un İhtiyaçlar Hiyerarşisi Kuramı üzerinde durularak, söz konusu kuramın ikna edici mesajlar ekseninde Türk siyasal hayatında örneklenmesi amaçlanmıştır. Bu çerçevede önce ikna kavramı hakkında; daha sonra da motivasyonel ikna kuramları üzerinde durulmuştur. Çalışmanın devamında araştırmanın temel dayanağı olan Motivasyonel İkna Kuramları’ndan bir olan Maslow’un İhtiyaçlar Hiyerarşisi Kuramı detaylı olarak incelenmiştir. Son olarak Cumhurbaşkanı’nın 43. Muhtarlar Konuşması örneklem alınarak, ikna edici mesajlar ekseninde analiz edilmiştir. Sonuç olarak konuşmada, Maslow’un kuramındaki tüm basamak ve aşamalara sırasıyla gönderme yapıldığı, ikna edici bir unsur olarak muhtarların farklı ihtiyaçlarına farklı konularla seslenildiği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

İkna, siyasal mesaj, motivasyonel ikna kuramları

PDF

___

https://www.tccb.gov.tr/konusmalar/353/89110/43-muhtarlar-toplantisinda-yaptiklarikonusma.html.
Yüksel, A. H. (2005). İkna ve Konuşma, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Yılmaz, R. A. (1999). “Duygusal Çekicilikli Reklamların İletişim Etkileri”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Varol, M. (1993). Halkla İlişkiler Açısından Örgüt Sosyolojisine Giriş, Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları, No:2.
Tevrüz, S. (Ed.) (1996). Endüstri ve Örgüt Psikolojisi. Türk Psikologlar Derneği Kalder Yayınları.
Şimşek, M. Ş., Akgemci, T., Çelik, A. (2001) Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış, 2. Basım, Ankara: Nobel yayınları.
Şerif, M. (1985). Sosyal Kuralların Psikolojisi.1. Baskı, İstanbul: Alan Yayıncılık.
Özakpınar, Y. (2000). Psikolojinin Kavramsal Yapısı. Ötüken yayınları, 2000.
Onaran, O. (1981). Çalışma Yaşamında Güdüleme Kuramları, Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, No:470.
Köker, E. (2007). Politikanın İletişimi İletişimin Politikası, İmge Kitabevi Yayınları.
Karatepe, S. (2005). Örgütlerde İletişim-Güdüleme İlişkisi, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2004).Yeni İnsan ve İnsanlar. 10. Basım, Evrim Yayınevi.
Jamieson, H. (1996). İletişim ve İkna. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Yayınları.
İnceoğlu, M. (1985). Güdüleme Yöntemleri. Ankara: A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi ve Basın Yayın Yüksekokulu Basımevi.
Ertürk, Y. D. (2010). Davranış Bilimleri. İstanbul: Kutup Yıldızı Yayınları.
Eren, E. (2001). Yönetim ve Organizasyon. 5. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım
Dereli, T. (1981). Organizasyonlarda Davranış. İstanbul: Ar Yayınları.
Can, H. (1985). Başarı Güdüsü ve Yönetsel Başarı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Yayınları, No:12.
Can, H. Organizasyon ve Yönetim.3. Baskı, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Arkonaç, S. A. (2008). Sosyal Psikolojide İnsanları Anlamak, Deneysel ve Eleştirel Yaklaşımlar. 1. Basım, Ankara: Nobel Yayınları.
Anık, C. (2000). Siyasal İkna, 2. Baskı, Ankara: Vadi Yayınları.