Araştırmanın amacı, viyolonsel öğrencilerinin, geleneksel Türk halk müziği içinde yer alan komalı ses ve temel süsleme tekniklerini çalma becerilerini geliştirmeye yönelik yapılandırmacı yaklaşım doğrultusunda bir öğretim modeli geliştirmek ve bu modelin uygulamadaki görünümünü ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma grubunu Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Eğitimi Anabilim Dalı’nda eğitim gören 5 viyolonsel öğrencisi oluşturmaktadır. Bu araştırmada hem betimsel hem de deneysel yöntem kullanılmıştır. Bu doğrultuda, nicel ve nitel veriler ayrı ayrı toplanmış, analiz edilmiş ve elde edilen veriler sonuçta bir araya getirilmiştir. Hazırlanacak olan öğretim modeli doğrultusunda yapılan literatür taraması sonucunda araştırmanın deneysel bölümünde kullanılacak olan alıştırmalar oluşturulmuş ve uzmanlara uygulatılarak eksik ve geliştirilmesi gereken yönler tespit edilmiş ve düzeltilmiştir. Alıştırmalar hazırlandıktan sonra yapılandırmacı yaklaşım doğrultusunda 5 haftalık öğretim modeli geliştirilmiştir. Araştırmada, deneysel aşamanın ön test-son test verilerini elde etmek için uzman görüşleri doğrultusunda bir performans ölçme aracı geliştirilmiştir. Araştırmanın deneysel boyutunda, tek gruplu ön test son test deseni kullanılmıştır. Hazırlanan öğretim modeli doğrultusunda uygulanan beş haftalık deneysel işlem sürecinden sonra ön test son test farklılıkları karşılaştırılmıştır. Elde edilen veriler, “Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi” ve “Kruskal Wallis Tek Yönlü Varyans Analizi” kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, 5 haftalık eğitim süresince yapılan haftalık değerlendirmeler sonucunda çalışma grubu öğrencilerinin komalı ses çalma becerilerinde anlamlı derecede iyileşme sağlandığı gözlemlenmiştir. Deneysel işlem sonunda öğrencilerin ön test son test puanları arasında anlamlı düzeyde olumlu farklılık olduğu tespit edilmiştir.

The purpose of this research is to develop a teaching model using constructive approach inclined to improve violoncello student’s abilities on playing basic ornament techniques using in traditional Turkish Folksong and komas.The group of this research is 5 students from Gazi University Gazi Faculty of Education Department of Fine Arts Education, Department of Music Education.In this research, not only descriptive but also experimental methods were used. In this way, quantitative and qualitative data were collected one by one, analysed and the data was gathered at the end.It was developed through the substructure in accordance with the information which is obtained from literature and survey results for preparing exercises using in empirical dimension of the research. It was also developed through the scale in accordance with the experts’ views for obtaining pre-test and post-test data in the empirical phase.In the empiric part of the research, one group pretest-finaltest figure is used. After the empiric process that practised according to prepared education model for five weeks, the differences between pretest and finaltest are compared. Obtained data is analyzed by using “Wilcoxon Signed Rank Test” and “Kruskal Wallis One Way Variance Analysis”.In the conclusion of the research, it is observed by after the weekly evaluations of five weeks education process. In the skill of playing koma notes by workgroup students is significantly better than before. It is understood that, there is significantly positive difference between the points of pretest and finaltest after the empiric part of the research