194192

Coğrafya Eğitiminde Yeni Yaklaşımlar Bağlamında Uşak ve Pecs Üniversitesi Coğrafya Bölümlerinin Karşılaştırmalı Analizi

Öz Her geçen gün değişen ve dönüşen dünyada eğitime yönelik yeni eğilimler ve paradigmalar ortaya çıkmaktadır. Bu yönüyle yüksek öğretimde coğrafya eğitiminin bu paradigma değişiminin neresinde olduğu oldukça önemli bir konudur. Bu durum tespit edilirken farklı ülkelerdeki üniversitelerin uyguladığı eğitim anlayışlarını karşılaştırmanın faydalı olacağı düşünülmektedir. Çalışmanın amacı, Uşak Üniversitesi ile Pecs Üniversitesinin yükseköğretim coğrafya bölümlerinin analitik bir karşılaştırmasını yapmaktır. Araştırma alanı olarak seçilen her iki üniversitenin coğrafya bölümlerinin akademik kadroları, ders programları, ders içerikleri ele alınarak karşılaştırma yapılmıştır. Bu kapsamda her iki üniversitenin internet adreslerinden ikincil veri kaynaklarına ulaşılmıştır. Ayrıca, araştırmaya görsellik kazandırmak amacıyla Uşak ve Pecs üniversitesinin fotoğrafları çekilmiştir. Pecs Üniversitesine kıyasla Uşak Üniversitesi coğrafya eğitimindeki gelişmelerin daha yavaş bir hızla gerçekleştiğini söylemek mümkündür. Her iki bölüm arasındaki farkların başında uygulamalı coğrafya derslerinin programdaki yoğunluğu gelmektedir. Macaristan’da CBS ve arazi uygulamalarını yalnızca tek bir derste değil, tüm müfredat derslerine entegre ederek öğrencilerin yazılıma hakim olmaları hedeflenmektedir. Uşak’ta ise bu sürece 2012’den sonra itibaren kademeli geçiş yapmıştır. İki üniversite arasında lisans ve lisansüstü eğitim sürelerinin farklı olduğu anlaşılmaktadır. Pecs üniversitesinde uygulama derslerinin yükseköğretimin her kademesinde daha fazla yer aldığı anlaşılmaktadır. Buna karşılık Uşak Üniversitesinde uygulamalı derslerin nispeten sınırlı sayıda olduğu söylenebilir. Uşak Üniversitesi Coğrafya bölümünde uygulamalardan hareketle Türkiye’nin yükseköğretim coğrafya eğitimi hedeflerinin başında CBS ve uzaktan algılama gibi teknolojilerin eğitim sisteminde daha fazla yer alması, değişen şartlara uygun coğrafya formasyonunun yeniden tasarlanması ve araziye dayalı eğitim sisteminin sürdürülebilir olarak inşa edilmesi gelmelidir.

Anahtar Kelimeler:

coğrafya eğitimi, coğrafya bölümleri, Uşak, Pecs, , Türkiye, Macaristan

PDF

___

Alkış, S. (2008). Coğrafya Öğretiminde İnceleme Gezileri ve Arazi Çalışmaları. R. Özey, & A. Demirci (Ed.) Coğrafya Öğretiminde Yöntem ve Yaklaşımlar içinde (s. 77-106). İstanbul: Aktif Yayınları.
Arı, Y. (2008). Coğrafyayı Neden Çok Boyutlu Olarak Tanımlama ve Öğretmeye İhtiyaç Vardır? R. Özey, & A. Demirci (Ed,) Coğrafya Öğretiminde Yöntem ve Yaklaşımlar içinde (s. 1-22). İstanbul: Aktif Yayınları.
Arı, Y., (2020), Coğrafya Lisans Programlarında Arazi Çalışmaları: Uygulayıcı Öğretim Üyelerinin Görüşlerine Dayalı Nitel Bir Analiz. Doğu Coğrafya Dergisi 25(43), 13- 30.
Ateş, M . (2010). Ortaoğretim Coğrafya Derslerinde Akıllı Tahta Kullanımı. Marmara Coğrafya Dergisi , 0 (22) , 409-427.
Çalışkan, O. (2015). Coğrafya Eğitimi ve Arazi Çalışmaları. Ankara: Pegem Akademi.
Çı̇ftçı̇, T. (2015). Örnek Olay Yönteminin Coğrafya Ders Kitaplarında Kullanımı. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi , 2015 (5), 186-200.
Efe, R . (1996). Coğrafyada Yeni Yaklaşımlar, Coğrafya Eğitiminde Çağdaş Metod ve Teknikler. Marmara Coğrafya Dergisi, (1).
Erdem, B. (2010). Almanya (Bavyera Eyaleti) ve Türkiye’de coğrafya öğretmeni yetiştirilmesinin karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir)
Erinç, S. (1973). Elli Yılda Coğrafya, Ankara: Başbakanlık Kültür Müsteşarlığı Cumhuriyetin 50. Yıldönümü Yayınları: 11.
Gümüş, N., & İlhan, A. (2013). Küreselleşmenin Türkiye Üniversiteleri Coğrafya Öğretmenliği ve Bölümlerin Yapısı Üzerinde Etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 47-71.
Gümüşçü, O., Karakaş Özür, N. (2016). Türkiye'de Modern Coğrafyanın Kuruluşu ve Örgütlenmesi, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi XXXII (93), 105-147.
Gürsoy, C . (1974). Cumhuriyetimizin 50. Yılında Coğrafya ve Türk Coğrafya Kurumu. Türk Coğrafya Dergisi, 0 (26), 1-3 .
İlhan, A. (2007). Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakultesi Coğrafya Lisans Ders Programı İle Cambridge Üniversitesi Coğrafya Bölümü Lisans Ders Programının Karşılaştırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakultesi Dergisi, 152-162.
İzbırak, R., (1968). Coğrafi araştırma gezileri ve hazırlıkları. Coğrafya Araştırmaları Dergisi, 2(2), 1-51.
Karabağ, S., & Şahin, S. (2007). Coğrafya Eğitiminin Önündeki Engeller ve Geleceği.
S. Karabağ, & S. Şahin (Ed.), Kuram ve Uygulamada Coğrafya Eğitimi içinde (s. 289-326). Ankara: Gazi Kitabevi.
Karakaş Özür, N. (2007). Coğrafya Eğitiminde Öğrenme/Öğretme Süreçleri. S. Karabağ, & S. Şahin (Ed.), Kuram ve Uygulamada Coğrafya Eğitimi içinde (s. 75-136). Gazi Kitabevi.
Kayan, İ. (2000). Türkiye Üniversitelerinde Coğrafya Eğitimi : Amaç, Yeni Hedefler, Sorunlar ve Öneriler. Ege Coğrafya Dergisi, 7-22.
Koçman, A. (1999). Cumhuriyet Döneminde Yüksek Öğretim Kurumlarında Coğrafya Öğretimi ve Sorunları. Ege Coğrafya Dergisi, 1-14.
Özel, A. (2008). Coğrafya Derslerinde Hangi Bilgi ve İletişim Teknolojileri Nasıl Kullanılmalı. R. Özey, & A. Demirci (Ed.), Coğrafya Öğretiminde Yöntem ve Yaklaşımlar içinde (s. 217-240). İstanbul: Aktif Yayınevi.
Özey, R. (1998). Türkiye Üniversitelerinde Coğrafya Eğitimi ve Öğretimi. İstanbul: Öz Eğitim Yayınları.
Özey, R., Kılınç, Y., & Ateş, M. (2013). Farklı Ülkelerde Coğrafya Eğitimi ve Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Özgür, E. M. (2018). Türk beşeri coğrafyasında yenileşme eğilimleri: Değişim aktörlerinin perspektifinden bir değerlendirme. International Journal of Geography and Geography Education, 38, 142–170.
Öztürk, M. (2008). Coğrafya Derslerinde Planlama. R. Özey, & A. Demirci (Ed.), Coğrafya Öğretiminde Yöntem ve Yaklaşımlar içinde (s. 23-56). İstanbul: Aktif Yayınları.
Pecs Üniversitesi Akademik Personeller (2019) 01,10,2019 tarihinde http://foldrajz.ttk.pte.hu/en/people adresinden edinilmiştir.
Pecs Üniversitesi Coğrafya Bölümü (2019) 01.10.2019 tarihinde http://foldrajz.ttk.pte.hu/en adresinden edinilmiştir.
Sezer, A. (2017). Coğrafya Öğretiminde Grafiklerin Kullanımı. Adem Sezer (Ed.), içinde Coğrafya Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı, (s.163-183). Ankara: Pegem Akademi.
Şahin, S., & Gençtürk, E. (2007). Coğrafya Eğitimi ve Bilgi İletişim Teknolojileri. S. Karabağ, & S. Şahin (Ed.), Kuram ve Uygulamada Coğrafya Eğitimi içinde (s. 175- 222). Ankara: Gazi Kitabevi.
Taş, H . (2002). Amerika Birleşik Devletleri ve Türkiye’nin Orta Öğretim Kurumlarındaki Coğrafya Eğitiminin Karşılaştırılması. Marmara Coğrafya Dergisi , 0 (6).
Topal, B. (2011). Amerika Birleşik Devletleri ve Türkiye’de yüksek öğretim kurumlarında coğrafya eğitim-öğretiminin değerlendirilmesi (Doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul).
Turan, İ. (2009). Günümüz Dünya Sorunları Karşısında Coğrafya Eğitimi. Milli Eğitim Dergisi (184), 176-191.
Uşak Üniversitesi Coğrafya Bölümü Web sitesi (2020) 26.12.2019 tarihinde https://cografya.usak.edu.tr adresinden edinilmiştir.
Yavan, N., & Acar, S. (2012). Türkiye’de Coğrafyanın Yansımaları. Coğrafi Bilimler Dergisi, 1-8.
Yılmaz, C. (1997). Coğrafya Eğitiminde Arazi Tatbikatlarının Önemi Ve Bir Uygulama Örneği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 287-307.
YÖKATLAS (2020) 24.04.2020 tarihinde https://yokatlas.yok.gov.tr/lisansbolum.php?b=10036 adresinden edinilmiştir.