Çocuklarda Sosyal Beceri Eğitimi

Öz Sosyal beceri, bireylerin bulundukları sosyal ortamlara uygun davranmalarına, toplum içerisinde yer edinebilmelerine ve kişilerarası iletişimlerini olumlu bir şekilde gerçekleştirebilmelerine etki eden tutum, davranış ve düşüncelerin genel adıdır. Sosyal beceri kazanımı yaşamın ilk yıllarından itibaren başlar ve hayat boyu devam eder. Toplumsal yapının sağlamlığı için oldukça önemli olan sosyal becerilerin öğrenimi gelişigüzel olmamalıdır. Sosyal beceriler eğitim sistemi içerisinde planlı programlı bir şekilde öğretilmeli ve çocuklara bu becerilerin günlük hayatta uygulamaya dönüştürülmesine yönelik fırsatlar verilmelidir. Sosyal beceri eğitimi yalnız eğitimcilerin sorumluluğunda olmamalı, aile ve çocukların yakın çevresi de bu çalışmalarda etkin görev almalıdır. Çocukların sosyal beceriler kazanmasında hem aileler hem de eğitimciler etkin rol oynamalıdırlar. Bu çalışmada sosyal beceri, çocuklarda sosyal beceri gelişiminin önemi ve sosyal beceri eğitiminde aile, okul ve çevre faktörlerinin rolü üzerinde durulmuştur.

___

  • Acun Kapıkıran, N., Bora İvrendi, A. ve Adak, A. (2006). "Okul öncesi çocuklarında sosyal beceri durum saptaması". Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 19, 19-27.
  • Akkök, F. (2006). İlköğretimde sosyal becerilerin geliştirilmesi öğretmen el kitabı, (4. Basım). İstanbul: Özgür yayınları.
  • Aslan, E. (2008). Drama temelli sosyal beceri eğitiminin 6 yaş çocuklarının sosyal ilişkiler ve işbirliği davranışlarına etkisi. Yüksek lisans tezi. Adnan Menderes üniversitesi, sosyal bilimler enstitüsü, Aydın.
  • Atay, M. (2005). Çocukluk döneminde gelişim. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Avcıoğlu, H. (2009). Etkinliklerle sosyal beceri öğretimi. (3. Basım). Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Bacanlı, H. (2014). Sosyal beceri eğitimi, (5. Basım). Ankara: Pegem Akademi.
  • Bacanlı, H. ve Erdoğan, F. (2003). “Matson çocuklarda sosyal becerileri değerlendirme ölçeğinin (MESSY) Türkçeye uyarlanması”. Kuram ve uygulamada eğitim bilimleri, 3(2), 351-379.
  • Bak, M. (2011). Çocuk gelişimi. İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Çubukçu, Z. ve Gültekin, M. (2006). “İlköğretimde öğrencilere kazandırılması gereken sosyal beceriler”. Bahar Dergisi 37, 155-174.
  • Gülaçtı, F. (2009). Sosyal beceri eğitimine yönelik programın üniversite öğrencilerinin, sosyal beceri, öznel ve psikolojik iyi olma düzeylerine etkisi. Doktora tezi. Atatürk üniversitesi, sosyal bilimler enstitüsü, Erzurum.
  • Gülay, H. ve Akman, B. (2009). Okul öncesi dönemde sosyal beceriler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Özgüven, İ. E. (2005). Bireyi tanıma teknikleri. (6. Basım). Ankara: PDREM yayınları.
  • Samancı, O. (2016). Okul ve Hayat Başarısında Ailenin Rolü. Erzurum: Nitel Yayınları.
  • Selçuk, Z. (2010). Eğitim psikolojisi. (19. Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Sevinç, M. (2005). Kendine güven ve başarı. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
  • Stanley, M. (2010). Çocuk ve beceri. İstanbul: Ekinoks Yayıncılık.
  • Tagay, Ö., Baydan, Y. ve Voltan Acar, N. (2010). "Sosyal beceri programının (BLOCKS) ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri üzerindeki etkisi". Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2(3), 19-28.
  • Uzamaz, F. (2000). Sosyal beceri eğitiminin ergenlerin kişilerarası ilişki düzeylerine etkisi. Yüksek lisans tezi. Çukurova üniversitesi, sosyal bilimler enstitüsü, Adana.
  • Yiğit, R. ve Yılmaz, H. (2011). "İlköğretim II. kademe öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri ile benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi". Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi 31, 335-347.
  • Yüksel, G. (1999). "Sosyal beceri eğitiminin üniversite öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerine etkisi". Türk psikolojik danışma ve rehberlik dergisi 2(11), 37-47.