Eleştiri Aracı Olarak Kavramsal Sanat ve Daniel Buren

Dünya genelinde büyük siyasi ve sosyal olayların yaşandığı 1960’lar pek çok sanatçının sanatın doğasını, ticari ilişkiler ve geleneksel kurumlarla olan bağlantısını sorguladığı, genel geçer kurallar ve beklentilerden uzaklaşarak yeni formlar ve kavramlarla denemelere giriştiği bir dönemdir. Sanatta düşüncenin nesneye baskın çıktığı bir tavrın gelişmesiyle ortaya çıkan Kavramsal Sanat hareketi, Daniel Buren’in de dâhil olduğu bir eğilim olmuştur. Ancak Buren, kavramı bir eleştiri aracı olarak kullanmasıyla kendini farklı bir yere koymaktadır. Bu çalışma Buren’in, yalnızca resim ya da heykelin sınırları içinde kalmayan, mimariyle ve oluşturulduğu mekânla anlam kazanan kendine özgü yapıtlarının, kendisi tarafından eleştirilen ve farklı bir şekilde yorumlanan kavramsal sanat açısından değerlendirilmesini içermektedir.     Anahtar Kelimeler: Daniel Buren, Kavramsal Sanat, In Situ, Yerleştirme, Görsel Sanat.

Daniel Buren And Conceptual Art As An Instrument Of Criticism

The 1960s, when the great political and social events took place throughout the world, were a period when many artists questioned the nature of art, its relationship with commercial associations and traditional institutions, moved away from general rules and expectations, and experimented with new forms and concepts. The conceptual art movement, which emerged with the development of an attitude that the thought is superior to the object, was a tendency that included Daniel Buren.  But Buren puts himself in a different place by using the concept as an instrument of criticism. This study involves the evaluation, in terms of conceptual art, of Buren's unique works, not only within the boundaries of painting or sculpture, but also by the architectural space and the space where it is created. Keywords: Daniel Buren, Conceptual Art, In Situ, Installation, Visual Art.

___

  • Antmen, A. (2012). 20.Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar, 4. Baskı, İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Apa, M. (2007). “Daniel Buren”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 4, Sayı 7, s. 19-35.
  • Atakan, N. (1998). Arayışlar- Resim ve Heykelde Alternatif Akımlar, 1. Baskı, İstanbul: Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık.
  • Batur, E. (1995). “Avant-garde 1945-1995 / Kavramsal Sanat”, Sanatdünyamız Kültür ve Sanat Dergisi, Sayı 59, Bahar, s. 81-83.
  • Buren, D. (2000). “Kente Yerleşmek”, çev. Işık Ergüden, Sanatdünyamız Kültür ve Sanat Dergisi, Sayı 78, Kış, s. 133-147.
  • Germaner, S. (1997). 1960 Sonrası Sanat – Akımlar Eğilimler Gruplar Sanatçılar, 1. Basım, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Madra, B. (1989). “İstanbul’u Mesken Tuttu”, Cumhuriyet, 16 Ocak, s.4.
  • Özayten, N. (1992). Batı’da Obje Sanatı / Kavramsal Sanat / Post Kavramsal Sanat ve Türkiye’de 1965-1992 Yılları Arasındaki Benzer Eğilimler, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi.