Alfred Schnittke’nin Viyola ve Orkestra Konçertosu’nun Form Analizi

Öz Öz Alfred Schnittke XX.yy.Rus müziğinde yeni bir çığır açarak eserleriyle bireysel tavrınıortaya koymuş önemli bir bestecidir.Yazmış olduğu “Viyola ve Orkestra için Konçerto” eseri kompozisyon teknikleri ve enstrüman kullanımı açısından bestecinin “olgunluk” döneminde oluşturduğu bireysel tavrının net bir şekilde gözlendiği bir eserdir.Bu çalışmada yapılan eser analizi kapsamında şu sonuçlardan bahsedilebilir; Birinci bölüm gelişmiş iki bölmelidir. Largo temposunda yazılmış olan bu bölüm sanki bir sonat allegrosuna giriş niteliğindedir.İkinci Bölüm ise sonat allegrosu formunda yazılmıştır. Allegro molto temposuyla bu bölüm herhangi bir giriş olmadan solo viyola 1. Tema’yla başlar. Bu tema tüm eser boyunca seslendirilir. 2. tema ise Mozart stilinde yazılmış bir temadır. Üçüncü bölüm Largo temposunda olmak üzere polifonik Chaccona tarzında varyasyon formunda yazılmıştır. Solo viyola J.S.Bach stilinde 43 ölçülü geniş diapozon kapsayan Do minör tonunda bir temayla başlar. Burada tema 4 kez varyasyonlu olarak geçer ve koda ile son bulur.  Anahtar Kelimeler: Schnittke, Viyola, Konçerto, Bachsmet.
Anahtar Kelimeler:

Schnittke, Viyola, Konçerto

___

  • İvashkin, A. (2011).The Schnittke Code,8. Basım, Moskova:İzdatelstvo Muzyka.
  • Sposobin, İ.V. (1980).Muzykalnaya Forma,7. Basım, Moskova:İzdatelstvo Muzyka.
  • Tyulin,Y. (1974). Muzykalnaya Forma, 2. Basım, Moskova:İzdatelstvo Muzyka.
  • Mazel, L. (1979). Stroyenie Muzykalnykh Proizvedeniy, 2. Basım, Moskova:İzdatelstvo Muzyka.