Bu çalışmanın amacı, tabakalı işgücü piyasası kuramının ortaya attığı; “iyi iş” – “kötü iş” ayrımını inşaat sektörü özelinde değerlendirip, kuramın geçerliliğini Türkiye örneği ile ortaya koymaktır. Çalışmada nitel ve nicel araştırma yöntemleri bir arada kullanılmıştır. Nitel araştırma kapsamında Denizli ilinde, inşaat sektöründe faaliyet gösteren, iki ayrı inşaat firmasında çalışan 16 kişi ile derinlemesine mülakat yapılmıştır. Nicel araştırma kapsamında ise; Türkiye İstatistik Kurumu 2016 yılı Hane Halkı İşgücü Anketi Mikro Veri Setinden yararlanılmıştır. Araştırmanın nicel bulgularına göre; Türkiye’de inşaat sektöründe çalışanların %95,9’u kötü işte çalışmaktadır. Araştırmanın nitel bulgularına göre ise iyi iş; yüksek ücretli, fiziki güç gerektirmeyen, sosyal etkinliklerin, çalışanına değer veren işverenlerin, sorumluluğun ve saygınlığın olduğu, kişinin kendisini geliştirebildiği, sosyal ihtiyaçlarının karşılanabildiği ve işyerinde aidiyet hissinin yaratılabildiği iştir. Kötü iş ise; düşük ücretli, fiziki güç gerektiren, kayıt dışı çalışmanın, mobbingin ve fazla mesainin söz konusu olduğu, çalışma koşullarının ve çalışanların görev tanımlarının belirgin olmadığı, çalışanların sorunlarını ifade edemediği ve meslek hastalığı riski ile karşılaşabildiği iştir.

The objective of the present study is to assess the classification of “good job” – “bad job” adopted by the labor market segmentation theory within the domain of the construction industry and to reveal existence of the theory based on a case study conducted in Denizli City, Turkey. Our study utilized both qualitative and quantitative research methods. Within the scope of the qualitative research, an in-depth interview with 16 employees from two different construction companies in Denizli City. Within the quantitative research scope, micro data set from the 2016 Household Labor Survey conducted by the Turkish Statistical Institute was utilized. According to the quantitative findings of the study, 95.9% of the employees in the Turkish construction industry are employed in bad jobs. Qualitative research findings of this study suggest that good job is the one offering dignity and high rewards, not requiring hard physical burden, providing an environment including social activities, self-development opportunities, satisfying social needs, honoring their employees, sharing responsibilities, and creating sense of involvement. On the other hand, bad job is pictured with characteristics of low-paid, high physical burden, illegal employment, mobbing and frequent overtime, poor employment conditions, and blurred job descriptions; and with a work environment in which employees face difficulties to express their issues and occupational diseases.