Kamu Yönetimi ve Kurumsal Algı Yönetimi

Kurumsal algı yönetimi, tüm örgütlerin hedef kitlesini daha iyi tanımalarıyla başlayan ve onları anlama çabalarıyla devam eden bir süreci ifade etmektedir. Kurumsal algı yönetimi, insanların kuruluş hakkındaki algılarını etkilemek için oluşturulan ve yürütülen işlemlerin tümünü kapsamaktadır. Kurumsal algı yönetimi kamu yönetimini de yakından ilgilendiren bir konudur. Kamu yönetimi toplumsal ihtiyaçların giderilmesi amacıyla faaliyet göstermektedir. Dolayısıyla kamu yönetiminin etkili ve verimli bir şekilde hizmet sunması vatandaşlar tarafından oldukça önemlidir. Ancak günümüzde kamu yönetiminin etkin ve verimli hizmetlerinin yanı sıra, sunmuş olduğu hizmetlerin vatandaşlar tarafından doğru bir şekilde anlaşılması ayrıca önem taşımaktadır. Bu durum hem vatandaşların kamu yönetimini nasıl algıladıklarını hem de kamu yönetiminin vatandaşlar üzerindeki itibar ve imaj algısını etkilemektedir. Bu bilgiler ışığında yapılan bu çalışmada, öncelikle algı, algı yönetimi ve kurumsal algı yönetimi ile kamu yönetimi kavramları detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Çalışmanın devamında ise kamu yönetiminde kurumsal algı yönetimine ve önemine değinilerek, başarılı bir kurumsal algı yönetiminin gerçekleştirilmesi hususunda yapılması gerekenler ortaya konmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kamu Yönetimi, Algı, Algı Yönetimi, Kurumsal Algı Yönetimi

Public Administration and Organizational Perception Management

Organizational Perception Management represents a process that begins with all organizations recognizing their target audience and continues with their efforts to understand them. Organizational Perception Management involves all processes created and carried out with the aim of influencing the public perception of an organization. It is also a subject that is of particular concern to public administration. Public administration operates with the aim of fulfilling social needs. Therefore, the effective and efficient provision of services by public administration is of great importance for the public. However, in addition to the effective and efficient services provided by public administration, it is of additional importance today that the said services are understood correctly by citizens. This situation influences both the public's perception of public administration and the reputation and image of public administration in the eyes of citizens. At the beginning of the present study, which has been conducted in light of this information, the concepts of perception, perception management and organizational perception management were explained in detail. Afterwards, organizational perception management and its importance in public administration were discussed and it was attempted to reveal the actions necessary to successfully carry out organizational perception management.

Keywords:

Public Administration, Perception, Perception Management, Organizational Perception Management,

PDF

___

Aksu, Z. (2019). İnsani müdahalelerde medyanın rolü: Libya ve Bahreyn karşılaştırması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (2), 489-506.
Arğın, E. (2019). An assessment of perception management with regard to Turkish public administration ın the virtual public field. A. Atik (Ed.). Research and revıews ın socıal, human and admınıstratıve scıences ( ss. 309-322). Ankara: Gece Akademi Yayını.
Aristoteles (2017). Nikomakhos’a Etik. (S. Babür, Çev.). Ankara: Bilgesu Yayınları.
Arslan, Ş. A. (2017). Kamu yönetimi halkla ilişkiler anlayışı: Neo liberal politikalar açısından bir değerlendirme. Selçuk İletişim Dergisi, 10 (1), 120-133.
Aydın, A. H. ve Çamur, Ö. (2018). Adalet ve sorumluluk ilişkisi temelinde kamu görevinin sunulmasında kamu yönetimi ve yöneticilerinin rolü. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (15), 11-32.
Aydın, A. H. (2006). Kamu yönetimi ve polis. Ankara: Gazi Kitabevi Yayını.
Aydın, A. H. (2013). Kamu yönetimi ve hizmetinde değişim eğilimleri. E. G. İsbir (Ed.), Kamu yönetiminde değişim ve güncel sorunlar (ss. 95-122). Ankara: TODAİE Yayınları.
Aydın, A. H. (2015). Yönetim bilim. Ankara: Seçkin Yayınları.
Aydın, A. H. (2016). Kamu yönetimine giriş. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Aydoğan, D. (2018). Halkla ilişkiler. Ş. Esen ve A. Aytekin (Ed.), İşletme bilimine giriş (s. 393-420). İstanbul: Beta Yayınları.
Ayhan, A. ve Çakmak, F. (2016). Türkiye’ye yönelik algı operasyonlarının dijital medyaya yansımaları. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (29), 11-35.
Azer, C. (2010). Bilgi edinme hakkı (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bakan, İ. ve Kefe, İ. (2012). Kurumsal açıdan algı ve algı yönetimi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1 (2), 19-34.
Bayraklı, B. (2016). Farabi’de devlet felsefesi. İstanbul: Düşün Yayıncılık.
Buckley, M. R., Beu, D. S., Frınk, D. D., Howard, J. L., Berkson, H., Mobbs, T. A. ve Ferrıs, G. R. (2001). Ethical ıssues in human resources systems. Human Resource Management Review, (11), 11-29.
Callamari, P. ve Reveron, D. (2003). China’s use of perception management. International Journal of Intelligence and Counter Intelligence, (16), 1-15.
Canpolat, H. ve Cangir, M. (2010). Değişen dünyada kamu yönetiminin geleceği ve Türkiye’nin reform gündemi: Devletin daha fazla demokratikleşmesi. Türk İdare Dergisi, (466), 25-45.
Canpolat, H. (2010). Türk kamu yönetiminde değişim: son dönem kamu yönetimi reformlarının küreselleşme ve yeni kamu yönetimi açısından değerlendirilmesi. A. H. Aydın, İ. E. Taş, M. Kılıç ve Z. Gül (Haz.). Küreselleşme karşısında kamu yönetimi ve hizmeti (KAYFOR VII bildiriler kitabı) (ss. 11-20). Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Yayını.
Cendon, A. B. (1999). Accountability and public administration: concepts, dimensions, developments. M. Kelly (Ed.). Openness and Transparency in Governance: Challenges and Opportunities (ss. 22-61). Maastricht: European Institute of Public Administration.
Ceng, E. (2018). Algı yönetimi aracı olarak Twitter kullanımına ilişkin siyasal bir analiz. Erciyes İletişim Dergisi, 5 (4), 663-689.
Cevizci, A. (1999). Felsefe sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
Cranston, M. (1999). İnsan hakları nelerdir?. A. Yayla (Ed.). Sosyal ve siyasal teori (ss. 311-316). Ankara: Siyasal Kitabevi.
Cüceloğlu, D. (1987). İnsan insana. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
Cüceloğlu, D. (2006). İnsan ve davranışı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Çalış, A. (2018). Bir kamuoyu oluşturma ve manipülasyon aracı olarak algı yönetimi: Kurtlar Vadisi örneği (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Çamur, Ö. (2020). Kamu yönetiminde kamu yararının gerçekleştirilmesinde adaletin önemi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9 (1), 605-614.
Çeçen, A. (2000). İnsan hakları. İstanbul: Gündoğan Yayınları.
Çeçen, A. (2013). İnsan hakları ve insancıl hukuk. Journal of Yaşar University, 8 (Özal Sayı), 809-830.
Çetin, M. (2013). İnsan hakları belgeleri ve mevcut çelişkiler. Journal of International Management, Educational and Economics Perspectives, 1 (1), 41-48.
Çözeli, Y. (2016). Karşılaştırmalı olarak ulusalüstü insan hakları hukuku belgelerinde toplantı ve gösteri yürüyüşü özgürlüğü. Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Hukuk Dergisi, (2), 121-172.
Demirkıran, Ö., Eser, H. B. ve Keklik, B. (2011). Demokrasinin tabana yayılması, yönetimde şeffaflık ve hesap verebilirlik bağlamında bilgi edinme hakkı kanunu. Akdeniz Üniversitesi Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 3 (2), 169-192.
Demirol, D. (2014). Doğrudan hesap verebilirlik aracı olarak sosyal hesap verebilirlik: Nepal ve Türkiye örnekleri üzerinden bir değerlendirme. Sayıştay Dergisi, (92), 65-91.
Dinçer, Ö. ve Yılmaz, C. (2003). Değişimin yönetimi için yönetimde değişim. T. C. Başbakanlık Yayını.
Dinçer, Ö. (1997). Kamu yönetiminde davranışların siyasallaşması ve yolsuzluk. Yeni Türkiye Dergisi, (14), 1112-1118.
Doğan, M. (2013). Yerel yönetimlerde açıklık politikaları. Öneri Dergisi, 10 (40), 173-183.
Eken, M. (1994). Kamu yönetiminde gizlilik geleneği ve açıklık ihtiyacı. Amme İdaresi Dergisi, 17 (2), 25-54.
Elsbach, K. D. (2006). Organizational perception management. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Erdem, Ö. (2015). Televizyon ve sinemada gizli reklam ve subliminal mesaj (Yüksek Lisan Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Erdoğan, İ. (2005). İletişimi anlamak. Ankara: Pozitif Matbaacılık.
Erdoğan, M. (2013). Anayasal demokrasi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Erençin, A. (2002). Kamu yönetiminde insan hakları ve din ve vicdan hürriyeti. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (5), 108-116.
Eroğlu, E. (2019). Etkili iletişim ve doğru anlamak. E. Eroğlu ve A. H. Yüksel (Ed.), Etkili iletişim teknikleri (ss. 2-19). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Eryılmaz, B. (2008). Etik kültürü geliştirmek. Türk İdare Dergisi, (459), 1-12.
Eryılmaz, B. (2015). Kamu yönetimi. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
Eşki, H. (2009). Kamu yönetiminde değişim ve yeni yönetim modelleri. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 9 (17), 491-500.
Fidan, M. ve Yetiş, A. (2018). Sağlık iletişiminde algı: Kamu spotları üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 11 (2), 159-178.
Gökpınar, M. (2015). Bir kavram olarak insan hakları ve çeşitli açılardan sınıflandırılması. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, (120), 11-71.
Göksu, O. (2016). Algı yönetimi ve reklam. S. Çakar Mengü (Ed.), Reklamı anlamlandırmak (ss. 205-232). İstanbul: Der’in Yayınları.
Güçlü, N. ve Şehitoğlu, E. T. (2006). Örgütsel değişim yönetimi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (13), 240-254.
Gül, S. K. (2008). Kamu yönetiminde ve güvenlik hizmetlerinde hesap verebilirlik. Polis Bilimleri Dergisi, 10 (4), 71-94.
Hamzaçebi, A. B. ve Yozgat, U. (2019). Turizm sektöründe algı yönetiminin rolü. International Journal of Management and Administration, 3 (5), 51-65.
Höffe, O. (2004). Kültürlerarası tartışmada insan hakları. İ. Kuçuradi ve B. Peker (Ed.), Elli yıllık deneyimlerin ışığında Türkiye’de ve dünyada insan hakları (ss. 126-155). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayını.
Huhtinen, A. -M. ve Rantapelkonen, J. (2002). Perception management in the art of war. Tiede Ja Ase, 60 (60), 243-255.
İmren Şimşek, E. ve Güven, A. (2007). Demokratik ve şeffaf yönetimi anlamlandıran bir hak: ‘Bilgi edinme hakkı’. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, (1), 257-272.
İnceoğlu, M. (2010). Tutum, algı, iletişim. İstanbul: Beykent Üniversitesi Yayını.
Johansson, L. R. M. ve Xiong, N. (2003). Perception management: An emerging concept for ınformation fusion. Information Fusion, 4 (3), 231-234.
Kağıtçıbaşı, Ç. ve Cemalcılar, Z. (2014). Sosyal psikolojiye giriş. İstanbul: Evrim Yayınları.
Kaplan, Y. (1998). İnsan haklarının mahiyeti ve geleceği. İslami Araştırmalar Dergisi, 11 (3-4), 178-185.
Karacelil, S. (2013). Ailede adalet eğitimi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (8), 253-278.
Karataş, H. (2007). Kamu yönetiminde yeni bir anlayış: Vatandaş odaklı yönetim. Bütçe Dünyası Dergisi, 24, 83-94.
Karkın, N. ve Öztepe, M. C. (2017). Değerler üzerinden Türk kamu yönetiminde değişim algısı: 2002-2015 dönemi hükümet programları. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (1), 113-142.
Kazancı, M. (2009). Kamuda ve özel kesimde halkla ilişkiler. Ankara: Turhan Kitabevi Yayınları.
Kesgin, B. (2017). Siyaset bilimi ve kamu yönetimi. İstanbul: Açılım Kitap Yayınları.
Kesim, E. (2005). Bir etik davranış ilkesi olarak hesap verebilirlik (hesap verme sorumluluğu). 2. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu (ss. 269-281). Sakarya.
Kınacı, S. (2011). Türkiye’de polis algısı ve algılama yönetimi: Bir alan araştırması (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kocabaş F., Elden, M. ve Yurdakul, N. (2000). Reklam ve halkla ilişkilerde hedef kitle. İstanbul: İletişim Yayınları.
Koçak, S. (2016). Sosyal medyada kullanılan mesajların halkla ilişkiler çalışmalarındaki önemi. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 6 (2), 220-229.
Kozak, İ. E. (2014). Hukuk felsefesi. Konya: Palet Yayınları.
Kuçuradi, İ. (2013). Adalet kavramı. A. Güriz (Ed.), Adalet kavramı (ss. 39-57). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayını.
Kurt, Ö. (2010). Küreselleşme sürecinde kamu siyasası sürecine katılım: Ağ yönetişimi yaklaşımı. A. H. Aydın, İ. E. Taş, M. Kılıç ve Z. Gül (Haz.). Küreselleşme karşısında kamu yönetimi ve hizmeti (KAYFOR VII bildiriler kitabı) (ss. 89-101). Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Yayını.
Malkoç, G. (2018). Bilişsel psikoloji. Z. Cemalcılar (Ed.), Psikoloji (ss. 96-131). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Otara, A. (2011). Perception: A guide for managers and leaders. Journal of Management and Strategy, 2 (3), 21-24.
Öksüz, H. (2013). Algı yönetimi ve sosyal medya. İdarecinin Sesi Dergisi, (156), 12-15.
Özel, M. (2016). Halka hesap verebilirliğin sağlanması bakımından Türkiye’de ombudsmanlık kurumunun değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (16), 338-407.
Özer, M. A., Akçakaya, M., Yaylı, H. ve Batmaz, N. Y. (2015). Kamu yönetimi klasik. Ankara: Adalet Yayınevi.
Özer, M. A. (2014). Siyasal iletişimin etkinliğinde algılama yönetiminin rolü. HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 3 (3), 166-197.
Özer, M. A. (2012). Bir modern yönetim tekniği olarak algılama yönetimi ve iç güvenlik hizmetleri. Karadeniz Araştırmaları Dergisi, (33), 147-180.
Özgüven, İ, E. (2010). Ailede iletişim ve yaşam. Ankara: PDREM Yayınları.
Özkan, A. (2009). Halkla ilişkiler yönetimi. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayını.
Payam, M. M. (2018). Güvenlik bağlamında güç kullanımı ve algı(lama) yönetimi. Mecmua Dergisi, 3 (5), 15-25.
Polat, N. (2003). Saydamlık, hesap verme sorumluluğu ve denetimin etkinliği. Sayıştay Dergisi, (49), 65-80.
Russel, J. S. (2001). Are you managing perception?. Leadership and Management in Engineering, 1 (2), 2.
Sanberk, Ö. ve Altınay, H. (2008). Kamu diplomasisi ve yumuşak güç. http://arsiv.sabah.com.tr/2008/01/08/haber,A9BC3A84BEF146B2BF13D4F0ED804C08.html
Saruhan, M. S. (2015). Erdemlerin erdemi: Adalet. Adam Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (1), 1-12.
Saydam, A. (2015). Algılama yönetimi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Sezer, Y. ve Kargın, N. (2002). Kamu yönetiminin modernleşmesinde şeffaflaşma sorunu. Türk İdare Dergisi, (436), 209-225.
Siegel, P. C. (2005). Perception management: Io’s stepchild. Low Intensity Conflict and Law Enforcement, 13 (2), 117-134.
Şahin, Y. (2015). Yönetim bilimi ve Türk kamu yönetimi. Bursa: Ekin Yayınları.
Şengül, R. ve Çetinkaya, N. I. (2012). Kamu yönetiminin değişim sürecinde yönetsel demokrasi. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 4 (2), 51-60.
Şengül, R. (2005). Bilgi edinme hakkı kanunu Türk kamu yönetimini “camdan eve” dönüştürür mü?. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 60 (3), 215-234.
Şentürk, A. ve Çarıkçı, B. (2016). Yerel yönetimlerde mükemmellik yolculuğunda performans yönetimi: Kocaeli Büyükşehir Belediyesi uygulaması. PressAcademia Procedia, 2 (1), 640-647.
Tarım, S. (2010). Türk kamu yönetiminde yeniden yapılanma stratejileri (stratejik yönetim-performans-müşteri odaklılık) (Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
Taş, İ. E. ve Aydın, A. H. (2010). Küreselleşme, kamu hizmeti ve kamu yönetimi. A. H. Aydın, İ. E. Taş, M. Kılıç ve Z. Gül (Haz.). Küreselleşme karşısında kamu yönetimi ve hizmeti (KAYFOR VII bildiriler kitabı) (ss. 3-8). Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Yayını.
Taş, İ. E. ve Kestellioğlu, G. (2011). Halkla İlişkilerde internetin yeri ve önemi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1 (1), 73-92.
Teryima, J. ve Anna, U. V. (2016). Perception management: A strategy for effective decision making and productive managerial performance in business organizations: A survey of selected manufacturing firms in Nigeria. Journal of Business and Economics, 7 (1), 163-181.
Top, S. (2020). Algı ve algı yönetimi. S. Güney (Ed.), Sosyal psikoloji (ss. 212-240). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayını.
Topçu, N. (2015). Ahlak. İstanbul: Dergah Yayınları.
Tortop, N., İsbir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, M. A. (2017). Yönetim bilimi. Ankara: Nobel Yayınları.
Torun, Y. (2012). Hukuk felsefesi. Ankara: Orion Kitabevi.
Tunç, A. ve Atılgan, A. (2017). Algı üzerine kurulu yönetsel bir anlayış: Algı’nın yönetimi. International Journal of Disciplines Economics and Administrative Sciences Studies, 3 (3), 228-238.
Turan, A. (2013). İnsan hakkı kuşakları arasındaki tamamlayıcılık ilkesi. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 4 (2), 357-378.
Turan, E. (2016). Kamu yönetimi-temel kavramlar. Konya: Palet Yayınları.
Uğurlu, Ö. (2008). Halkla ilişkilere ‘algı’ çerçevesinden bakış. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (32), 145-164.
Ustakara, F. (2011). Halka ilişkiler ve psikolojisi ilişkisi üzerine. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, (1), 170-185.
Uysal Şahin, Ö. (2014a). Kamu ekonomisi perspektifinden vatandaş odaklı kamu hizmeti yaklaşımı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Uysal Şahin, Ö. (2014b). Vatandaş odaklı yönetim için vatandaş odaklı denetim. Sayıştay Dergisi, (92), 35-63.
Van de Walle, S. ve Bouckaert, G. (2007). Perceptions of productivity and performance in europe and The United States. International Journal of Public Administration, 30 (11), 1123-1140.
Yıldırım, G. ve Akbulut, D. (2017). Halkla ilişkiler ve tanıtım programlarında öğrenim gören öğrencilerin yakınlarının halkla ilişkiler mesleği konusunda tutum ve algıları üzerine bir araştırma. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (28), 199-223.
Yıldırım, H. M. (2010). Yavaş işletmecilik yaklaşımında adalet anlayışının sosyal yaşama ve iş yaşamına yansımaları. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2 (2), 73-78.
Yıldız, M. (2013). Sosyal medya, toplumsal algı ve devlet. İdarecinin Sesi Dergisi, (156), 56-57.
Yılmaz, B. (2013). Yeni dünya düzeninde medya kitle psikolojisi ve algı yönetimi. İdarecinin Sesi Dergisi, (156), 30-36.
Yiğit, M. (2016). Vatandaşın sosyal yardım hizmet algısı ve yönetimi: Diyarbakır örneği (Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.