MEVLÜT ALATAŞ, TÜLAY EZER, RECEP KARA, NEVZAT BATAN

Beldibi ve Babadağ Ormanlarının Epifitik Briyofitleri (Zonguldak, Türkiye)

Bu çalışmada, Zonguldak-Beldibi ve Babadağ Ormanlarının epifitik briyofit florası ve bryofitlerin ağaç türlerine göre dağılımları araştırılmıştır. 2014 yılının farklı vejetasyon dönemlerinde ağaç gövdelerinden alınan toplam 383 briyofit örneğinin teşhisi sonucunda, 40 takson (9 ciğerotu, 31 karayosunu) saptanmıştır. Ekolojik ve floristik yönden incelenen taksonların hayat formu analizleri de yapılmıştır. Weft (We) ve Mat (Ma) toplam epifitik floranın en baskın hayat formları olmuştur. Epifitik taksonlar tarafından en çok tercih edilen ağaç Carpinus betulus olurken en az tercih edilen ağaç Cornus mas olmuştur. Ayrıca, floristik listedeki taksonların çoğunun; mezofitik, sciofit ve subnötrofit karakterde olduğu görülmüştür.

The Epiphytic Bryophytes of Beldibi and Banadağ Forests (Zonguldak, Türkiye)

In this study, the epiphytic bryophyte flora of Zonguldak-Beldibi and Babadağ forests and distribution of bryophytes according to porophyte species were investigated. Based on the result of identifications of 383 bryophyte specimens collected on the stems of the tree in different seasons of the year 2014, total of 40 taxa were found (9 liverworts, 31 mosses). Also, life form analysis of taxa is carried out. Weft (We) and Mat (Ma) are the most dominant life forms of total epiphytic flora. While Carpinus betulus is mostly preferred host tree of the epiphytic taxa, Cornus mas is the least preferred. In addition, most of taxa within the floristic list are mesophyt, sciophyt and subneutrophyt.

Keywords:

Bryophyte Epiphytic, Flora, Zonguldak, Turkey,

PDF

___

Akman Y. 2011. İklim ve Biyoiklim (Biyoiklim metodları ve Türkiye lklimleri). Palme Yayıncılık. Ankara.
Alataş M. Ezer T. Kara R. Uyar G. 2012a. Abant Dağları’ndaki Fagus orientalis Lipsky. (Doğu Kayını) ağaçlarının epifıtik bryofıtleri. Bartın Orman Fakültesi Dergisi. 14:(Special issue), 98-105.
Anatolian Bryology 2015 1(1) 10_17 ............................ 17
Alataş M. Uyar G. Kara R. Ezer T. 2012b. The epiphytic Bryophytes of Uludağ Fir (Abies nordmanniana subsp. bornmuelleriana) on Abant Mountains/Turkey. Biological Diversity and Conservation. 5: 1, 69—75.
Anşin R. 1983. Türkiye’nin Flora Bölgeleri ve Bu Bölgelerde Yayılan Asal Vejetasyon Tipleri. Karadeniz Üniversitesi Dergisi. 6:2.
Barkman J.J. 1958. Phytosociology and ecology of cryptogamic epiphytes. Van Gorcum. Assen.
Dierssen K. 2001. Distribution, ecological amplitude and phytosociological characterization of European bryophytes Band 56. Bryophytorum Bibliotheca. Stuttgart.
During H.J. 1979. Life Strategies of Bryophytes:A Preliminary Rewiev. Lindbergia. 5, 2-18.
Düzenli A. Kara R. Ezer T. Türkmen N. 2011. The bryophytes in the protected Quercus coccifera macchia in East Mediterranean Region of Turkey: their life—form, habitat and substratum relations. Biological Diversity and Conservation. 4:2, 149-154.
Ezer T. Kara R. Düzenli A. 2009a. Güney Amanos Dağları’ndaki (Musa Dağı) Quercus cerris L. Ağaçlarının Epifıtik Briyofıtleri. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi. 3:1, 139-145.
Ezer T. Kara R. Düzenli A. 2009b. Succession, habitat affinity and life—forms of epiphytic bryophytes in Turkish oak (Quercus cerris L.) forests on Mount Musa. Ekoloji. 18:72, 8-15.
Ezer T. Kara R. 2013. Succession of epiphytic bryophytes in Cedrus libani forest on the Meydan Plateau (Aladağ). Turkish Journal of Botany. 37, 389-397.
Ezer T. Seyli T. Bozdoğan Ş.G. Kara R. 2013. BriyoŞtlerin Ağaç Tercihlerine Göre Dağılımı. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi. 6, 188-191.
Frahm J.P. 1990. The ecology of epiphytic bryophytes on Mt. Kinabalu, Sabah (Malaysia). Nova Hedwigia. 51, 121-132.
Frahm J.P. O’Shea B. Pöcs T. Koponen T. Piippo S. Enroth J. Rao P. Fang Y.M. 2003. Manual of Tropical Bryology. Tropical Bryology. 23, 1-196.
Güvenç Ş. Öztürk Ş. Oran S. 2009. Additions to Lichen Flora of Zonguldak Province. Journal of Biological and Environmental Sciences. 327, 1-6.
Hedenas L. 1992. Flora of Maderian Pleurocarpous Mosses (lsobryales, Hypnobryales, Hookeriales) Band 44. Bryophytorum Bibliotheca. Stuttgart.
Henderson D.M. 1961. Contribution to the Bryophyte Flora of Turkey: IV. Notes from Royal Botanic Garden Edinburgh. 23, 263-278.
Kürschner H. 1999. Life strategies of epiphytic bryophytes in Mediterranean Pinus woodlands and Platanus orientalis alluvial forests of Turkey. Cryptogamie Bryologie. 20:1, 17-33.
Kürschner H. Frey W. 2011. Liverworts, Mosses and Hornworts of Southwest Asia. Beiheft 139. Borntraeger Verlagsbuchhandlung. Stutgart.
Lewinsky J. 1993. A synopsis of the genus Orthotrichum Hedw. (Musci, Orthotrichaceae). Bryobrothera. 2, 1-59.
Magdefrau K. 1982. Life-forms of Bryophytes. in Bryophyte Ecology. Smith A.J.E. Editor. Newyork. pp. 45-58.
Mamıkoğlu N.G. 2007. Türkiye’nin Ağaçları ve Çalıları. NTV Yayınları. İstanbul.
Özenoğlu Kiremit H. Keçeli T. 2009. An Annoted Check-list of the Hepaticae and Anthocerotae of Turkey. Cryptogamie Bryologie. 3, 343-356.
Paton J. 1999. The Liverworts Flora ofthe British Isles 626. Harley Books. England.
Richards P.W. Walsh R.P.D. Baillie. 1.C. Greig-Smith P. 1996. The Tropical Rain Forest: An Ecological Study (2nd ed). Cambridge University Press. Cambridge.
Ros R.M. Mazimpaka V. Abou-Salama U. AlefŞ M. Blockeel T.L. Brugués M. Cano M.J. Cros R.M. Dia M.G. Dirkse G.M. ve ark. 2007. Hepatics and Anthocerotes of the Mediterranean, an annotated checklist. Cryptogamie Bryologie. 4, 351-437.
Ros R.M. Mazimpaka V. Abou—Salama U. Aleffı M. Blockeel T.L. Brugués M. Cros R.M. Dia M.G. Dirkse G.M. Draper I. ve ark. 2013. Mosses of the Mediterranean, an annotated checklist. Cryptogamie Bryologie. 34, 99-283.
Smith A.J.E. 2004. The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge University Press. London.
URL 1. Climate Date. Website: http://en.climate-data.org/location/19438/ [20.05.2015].
Zander RH. 1993. Genera of The Pottiaceae: Mosses of Harsh Enviroments. Bullettin of the Buffalo Society of Naturel Sciences 32. Newyork.