Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Süreci ve Rekreasyon Faaliyetlerinin İncelenmesi Üzerine Bir Çalışma1

Bu çalışmanın temel amacı üniversite öğrencilerinin rekreasyon faaliyetlerine ilgilerinin, katılma düzeylerinin ve sosyalleşme düzeylerinin belirlenmesidir. Bu amaç doğrultusunda, üniversite öğrencilerinin rekreatif faaliyet seçimlerinde ve rekreatif faaliyetlerine katılımında etkili olan faktörler ve bu faktörlerin sosyalleşme ile olan ilişkisi belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmada Kayseri ilinde 455 üniversite öğrencisinden veri toplanmıştır. Tesadüfi olmayan örnekleme yöntemlerinden tabakalı örnekleme yönteminin tercih edildiği çalışmada veriler anket tekniği ile toplanmış, analiz için sosyal bilimler için kullanılan istatistik programından yararlanılmış ve tanımlayıcı istatistikler, Spearman Rho korelasyon testi ile Cramer V testi aracılığı ile sonuçlar elde edilmiştir. Araştırma sonucunda sosyalleşme sürecinde kültür, aile ve okul en önemli unsurlar olarak tespit edilmiştir. Ayrıca rekreatif faaliyetlere katılımda yeterlilik-ustalık faktörünün belirleyici olduğu ortaya çıkmıştır

A Study on Determining Socialization Process and Recreational Activities of the University Students

The main purpose of the study interests in recreation activities, participation and social tendencies. For this purpose, the factors that the participation in recreational activities and relationship with the socialization of these factors have been tried to determine. The study was carried out with 455 university students in Kayseri. Stratified sampling which is a non-probability sampling method was used to select sampling units and the survey data were collected by using questionnaire forms. The data were analyzed in social statistic programs using descriptive statistic, Spearman Rho Correlations Test and Cramer V test. As the result of the findings culture, family and school has been found the most important elements in the process of socialization and also competence-mastery factor has been determined as the most important factor for the participation of recreation activities

___

Ağılönü, A. (2007). Yerel Yönetimlerde Rekreasyon Hizmetleri ve Model Belirleme (Fethiye Örneği) (Yayımlanmamış Doktora Tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağ- lık Bilimleri Enstitüsü.
Altunışık, R. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamaları. Adapazarı: Sakarya Kitabevi.
Arslan, S. (2010). Yetişkin Kent Halkının Belediyelerin Serbest Zaman Eğitimi ile Rekreasyon Faaliyetlerinin Sunumuna ve Yaşam Kalitesine Etkisine İlişkin Görüşleri (Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği). (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Arslan, S. (2012). Kentli Bireylerin Rekreasyon Tercihlerini Etkileyen Faktörlerin Analizi: Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği, International Refereed Academic Social Sciences Journal, 3 (7): 129 – 136.
Atalay, A. (2012). Bireylerin Sosyal Algı ve Sosyalleşme Dü- zeylerinin Gelişiminde Rekreasyonel Uygulamaların Önemi. Antalya: I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitabı, 12-15 Nisan 2012, ss: 958 – 970.
Bahar, H. İ. (2008). Sosyoloji. 2. Baskı, Ankara: Usak Yayınları. Bardakçı, S. (2010). Çevrimiçi Öğrenme Ortamında Algılalan Sosyalleşme Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalış- ması, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakülte Dergisi, 43 (1): 21 – 25.
Batur, Z. (2014). Sosyalleşmenin Bir Aracı Olarak Anadili Öğ- retimi: Anadili Ders Kitaplarındaki Sosyalleşmeye Yö- nelik Tema ve Kodlar (Türkçe ve Almanca Örneğinde), Uşak: Eğitim ve Bilim Dergisi, 39 (171): 166 – 176.
Beard, J. G. ve Ragheb, M. G. (1980). Measurement Leisure Satisfaction, Journal of Leisure Research, 2 (1): 20-33.
Beard, J. G. ve Ragheb, M. G. (1983). Measuring Leisure Motivation, Journal of Leisure Research, 15 (3): 219-228.
Beggs, A. B., Elkins, S. J., Stitt, J. E. (2004). Leisure Motivation Of Participants And Nonparticipants in Campus Recreational Sports Programs, Recreational Sports Journal, 1: 65 – 76.
Beggs, A. B. ve Elkins, S. J. (2010). The Influence of Leisure Motivation on Leisure Satisfaction. ABD: Illinois Devlet Üniversitesi.
Bucher, C. A. ve Bucher, R.D. (1974). Recreation for Today’s Society. New Jersey: Frentice-Hall.
Campitelli, M.A. (2000). Why Students At Eastern Washington University Choose To Participate Or Not in Intramural Sports Activities While at EWU. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Eastern Washington Universitesi, Cheney, WA.
Çaha, Ö. (1999). Spora Yaslanarak Bir Nefes Almak, Düşünen Siyaset Dergisi, 1: 115-125.
Demir, Ş., Demir, M. Babat, D. (2012). Turizm Bölümü Öğrencilerinin Serbest Zaman Gereksinimi-Serbest Zaman Doyumu İlişkisi Algılamaları, Antalya: I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bidiri Kitabı, 12-15 Nisan 2012, ss. 914 – 928.
Doğan, İ. (2008). Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyonel Bir Faaliyet Olarak Halk Oyunlarına Katılım Nedenleri, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Doğan, İ. (2010). Sosyoloji Kavramlar ve Sorunlar. Ankara: Pegem Akademi.
Donelly P. ve Coakley J., (2002). The Role of Recreation in Promoting Social Inclusion. Laidlaw Foundation, Toronto, Kanada. ss. 5 – 6.
Durmuş, B., Yurtkoru, E.S. ve Çinko, M. (2013). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi. İstanbul: Beta Yayınevi.
Ergün, M. (1987). Eğitim Sosyolojisi, http://mustafaergun.com. tr/wordpress/wp-content/uploads/2015/11/egsos.pdf , Erişim tarihi: 12 Şubat 2015.
Eroğlu, F. (2011). Davranış Bilimleri. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Ertürk, Y. D. (2010). Davranış Bilimleri. İstanbul: Kutup Yıldızı Yayınları.
Garipova, C. (2007). Gençlerin Tüketici Olarak Sosyalleşmesi ve Tataristan’da Bir Araştırma, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Göker, G., Demir, M., Doğan, A. (2010). Ağ Toplumunda Sosyalleşme ve Paylaşım: Facebook Üzerine Ampirik Bir Araştırma. Elazığ: Fırat Üniversitesi, Journal of New World Sciences Academy Humanities Dergisi, 5 (2): 183 – 206.
Güneş, N. ve Samsa, M. (2012). Öğretim Elemanlarının Demografik Özelliklerine Göre Rekreatif Faaliyetlere Katılım Nedenlerinin Belirlenmesi: Akdeniz Üniversitesi Örneği. Antalya: I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bidiri Kitabı, 12-15 Nisan 2012, ss. 644 – 655.
İçli, G. (2002). Sosyolojiye Giriş. Denizli: Anı Yayıncılık. İrkin, A. Ç. (2012). Çocukların Gelişim Süreci ve Televizyonun Etkileri. Ankara: Radyo ve Televizyon Üst Kurulu Uzmanlık Tezi. ss. 23 – 35.
Kanters, MA. ve Forrester, S. (1997). The Motivations and Self-esteem of Intramural Sports Participants, NIRSA Journal, 21: 3-7.
Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitapevi.
Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karatoprak, C., İlgar, Y. ve Ballı, Ö. (2012). Kent İçi Rekreasyon Parklarının Rekreasyon Potansiyelinin Belirlenmesi, Antalya: I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bidiri Kitabı, 12-15 Nisan 2012, ss. 439 – 452.
Karlı, Ü., Polat, E., Yılmaz, B. ve Koçak S. (2008). Serbest Zaman Tatmin Ölçeği’nin (Sztö-Uzun Versiyon) Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Spor Bilimleri Dergisi, 19 (2):80-91.
Kaya, S. (2003). Yetiştirme Yurtlarında Kalan Gençlerin Boş Zaman Değerlendirme Eğilimi ve Faaliyetlerin Sosyalleşmeye Etkisi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara: Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Kılbaş, Ş. (2004). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Köse, Z. (2013). 13-14 Yaş Grubu Ergenlerin Bilgisayar Oyunlarını Oynama Alışkanlıklarının ve Sosyalleşme Durumlarının Araştırılması (Kütahya İli Örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyonkarahisar: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Lapa, T., Varol, R., Tuncel, E., Ağyar E. ve Certel, Z. (2012). Belediye’ye Ait Park Alanlarını Sportif Amaçlı Kullanan Bireylerin Katılımlarının ve Beklentilerinin İncelenmesi: Bornova Örneği. Antalya: I. Rekreasyon Araş- tırmaları Kongresi Bidiri Kitabı, 12-15 Nisan 2012, ss. 851 – 865.
Lounsbury, J.W. ve Polik, J. R (1992), Leisure Needs and Vacation Satisfaction, Leisure Sciences: An Interdisciplinary Journal, 14 (2): 105-119.
Metin, T. C. (2013). Boş Zaman Sosyolojisi Kapsamında Toplumsallaşma İlişkileri ve Boş Zaman Değerlendirme Biçimlerinin Geleceği, Aydın: II. Rekreasyon Araştırma Kongresi Bidiri Kitabı, 31 Ekim-3 Kasım 2013, ss. 541 – 543.
Nieminen, P. (1998). Four Dance Subculture A Study of NonProfessional Dancers’ Socialization, Participation Motives, Attitudes and Stereotypes, Jyväskylä, Finlandiya: Jyväskylä Üniversitesi Yayınları.
Özkalp, E. (2008). Sosyolojiye Giriş. Bursa: Ekin Yayıncılık.
Öztuna, D., Elhan, A. H. ve Kurşun, N. (2008) Sağlık Araştırmalarında Kullanılan İlişki Katsayıları, Türkiye Klinikleri, 28: 160-165.
Öztürk, H., E. (1999). Çocuğun Sosyalleşmesinde Televizyonun Etkisi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ryan, C. ve Glendon, I. (1998). Application of Leisure Motivation Scale to Tourism, Annals of Tourism Research, 1: 169 – 184.
Sevil, T., Şimşek, K. Y., Katırcı, H., Çelik, O. ve Çeliksoy, M. A. (2012). Boş Zaman ve Rekreasyon Yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Starzyk, K. B., Reddon, J. R. Friel, J. P. (2000). Need Structure, Leisure Motivation, and Psychosocial Adjustment Among Young Offenders and High School Students, Journal of Offender Rehabilitation, 1 (2): 163 – 174.
Şahan, H. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Sü- recinde Spor Aktivitelerinin Rolü, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şahan, H. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Sü- recinde Spor Aktivitelerinin Rolü, Karamanoğlu Mehmet Bey İ.İ.B.F. Dergisi, (15): 261 – 264.
Tan, E. M. (1981). Toplum Bilimine Giriş Temel Kavramlar. Ankara: Ankara Üniversitesi.
Tezcan, M. (1993). Boş Zamanlar Sosyolojisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 174.
Weis, O. (2001), Identity Reinforcement Insport, International Review of the Sociology of Sport, 36: 80-92.
Wickham, S. E., Hanson, C. S., Shechtman, O. ve Ashton, C. (2000). A Pilot Study: Attitudes Toward Leisure and Leisure Motivation in Adults with Spinal Cord Injury, Occupational Therapy in Health Care, 4: 33 – 50. www.tuik.gov.tr Erişim tarihi: 4 Şubat 2015.
Yenigün, Ö. ve Doğduay, G. (2012). Mental Retardasyonlu Çocuklarda Rekreasyon Faaliyetlerinin Sosyal Gelişime Etkilerinin İncelenmesi. Antalya: I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitabı, 12-15 Nisan 2012 ss. 1013- 1021.
Yetim, A. (2011). Sosyoloji ve Spor. Ankara: Berikan Yayınevi. Yılmaz, B. (2006). Doğa Sporlarına Katılımın Sosyal Bütünleş- meye Etkisi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara: Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.