Kültürel Farklılıkların Yönetimi Sürecinde Kültürel Zekânın Etkinliği

Çalışmanın temel amacı, A grubu seyahat acentaları yöneticileri üzerinde kültürel zekânın önemini ve kültürel farklılıkların yönetilebilmesi sürecindeki etkisini irdelemektir. Bu bağlamda çalışmada, yazındaki çalışmalardan hareketle turizm sektörü için çıkarımsal olarak söylenebilen kültürel zekâ-kültürel farklılık yönetimi ilişkisi seyahat acentaları yöneticileri açısından sınanmaktadır. Bu sınama neticesinde, seyahat acentası yöneticilerinin kültürel farklılıkları yönetme süreçlerinde kültürel zekâ kullanımlarını ortaya koymak, çalışmanın önemini oluşturmaktadır. Bu önem ve amaç doğrultusunda İstanbul, İzmir, Antalya ve Muğla illerinde faaliyet gösteren A grubu seyahat acentalarının yerli ve yabancı toplamda 310 yöneticisinden anket tekniğiyle elde edilen veriler yapısal eşitlik modeli ile analiz edilerek yorumlanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, yöneticilerin kültürel zekâ düzeyi ile kültürel farklılıkların yönetilmesi arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Yöneticilerin kültürel zekâ düzeyi arttıkça, kültürel farklılıkların yönetiminin de güçlendiği belirlenmiştir.

Effectiveness of Cultural Intelligence Through Managing Cultural Differences

The purpose of study is to examine importance of cultural intelligence and it’s effect in the process of being able to manage cultural differences on managers of A group travel agencies. In this regard, it is tested in travel agencies the hypotheses oriented cultural intelligence – cultural differences management relationship that can be inferentilly told with reference to literature for tourism sector. As a result of this testing, the importance of the study is to reveal using cultural intelligence of managers in the process of managing cultural differences in the travel agencies. For this importance and purpose, 310 survey were implemented on local and foreign managers of A group travel agencies in Istanbul, Izmir, Antalya, Mugla. The findings were commented by analyzing. In the study, cultural intelligence was discovered strategic importance in the process of cultural differences management by using structural equation modeling. As a result of the analysis, it was determined a positive relationship between the cultural intelligence level of managers and management of cultural differences. As long as the cultural intelligence level of managers increase, management of cultural differences also get strong was stated.

___

Akiş, Y. T. (2007). Farklı Kültürlerde Liderlik Yapmak, 16. Kalite Kongresi, 12-14 Kasım. İstanbul.
Ang, S., Van Dyne, L., Koh, C., Ng, K., Templer, K., Tay, C.
ve Chandrasekar, N.A. (2007). Cultural İntelligence: Its Measurement and Effects on Cultural Judgment and Decision Making, Cultural Adaptation, and Task Performance, Management and Organization Review, 3 (3): 335-371.
Ang, S. ve Van Dyne, L. (2008). Handbook of Cultural Intelligence : Theory, Measurement, and Applications. Armonk, N.Y.: M.E. Sharpe.
Arora, P. ve Rohmetra, N. (2010). Cultural Intelligence: Leveraging Differences to Bridge the Gap in the International Hospitality Industry, International Review of Business Research Papers, 6 (5): 216-234.
Barutçugil, İ. (2011). Kültürler Arası Farklılıkların Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
Bücker, J., Furrer, O. ve Lin, Y. (2015). Measuring Cultural Intelligence (CQ): A New Test of the CQ Scale, International Journal of Cross Cultural Management, 15 (3): 259-284.
Dursun, Y. ve Kocagöz, E. (2010). Yapısal eşitlik modellemesi ve regresyon: Karşılaştırmalı bir analiz, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 35: 1-17.
Earley, P. C. ve Ang, S. (2003). Cultural Intelligence: Individual Interactions Across Cultures. Stanford, Calif: Stanford Üniversitesi Yayınları.
Earley, P. C. ve Mosakowski, E. (2004). Cultural Intelligence, Harvard Business Review, 82 (10): 139-146.
Earley, P. C. ve Peterson, R. (2004). The Elusive Cultural Chameleon: Cultural Intelligence as a New Approach to Intercultural Training for the Global Manager, Academy of Management Learning & Education, 3 (1): 100-115.
Ehtiyar, R. (2003). Kültürel Sinerji: Uluslararası İşletmelere Yönelik Kavramsal Bir İrdeleme, Akdeniz İİBF Dergisi, (5): 66-78.
Ersoy, A. (2014). The Role of Cultural Intelligence in CrossCultural Leadership Effectiveness: A Qualitative Study in the Hospitality Industry, Journal of Yasar University, 9 (35): 6099-6108.
Gibson, C. B. ve Dibble, R. (2008). Culture Inside and Out: Developing a Collaboration’s Capacity to Externally Adjust. İçinde; S. Ang, ve L. Van Dyne (Editörler) Handbook of Cultural Intelligence: Theory, Measurement, and Applications (ss. 221-240). Armonk, New York: M. E. Sharpe.
Gümüş, M. (2009). İşletmelerde Farklılıkların Yönetimi. İstanbul: MKM.
House, R. J., Hanges, P. J., Javidan, M., Dorfman, P. W. ve Gupta, V. (2004). Culture, Leadership, and Organizations: The GLOBE Study of 62 Societies. Londra: Sage Yayınları.
Hofstede, G. (1980). Culture’s Consequences and International Differences in Work Related Values. Londra: Sage Yayınları.
İşçi, E., Söylemez, Ö. ve Kaptanoğlu Y. A. (2013). Örgütlerde Kültürel Zekâ ve Hastane İşletmelerinde Kültürel Zekâ Düzeyinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma, KAU İİBF Dergisi, 4 (5): 1-18.
Kim, Y. J. ve Van Dyne, L. (2011). Cultural Intelligence and International Leadership Potential: The Importance of Contact for Members of the Majority, Journal of Applied Psychology, 61 (2): 272-294.
Kline, R. B. (1994). Validity of a Math Skills Pretest for Introductory Statistics, Presented at the 102nd Annual Meeting of the American Psychological Association, Los Angeles.
Livermore, D. (2015). Leading with Cultural Intelligence (İkinci Baskı). New York: AMACOM.
Mollica, K. A. (2003). The Influence of Diversity Context on White Men’s and Racial Minorities’ Reactions to Disproportionate Group Harm, The Journal of Social Psychology, 14 (4): 415-431.
Nahavandi, A. ve Malekzadeh A. R. (1998). Organizational Behavior. New Jersey: Prentice –Hall.
Ng, K. Y., Van Dyne, L. ve Ang, S. (2012). Cultural Intelligence: A Review, Reflections, and Recommendations for Future Research. İçinde; A. M. Ryan, F. T. L. Leong ve F. L. Oswald (Editörler) Conducting Multinational Research: Applying Organizational Psychology in the Workplace (ss. 29-58). Washington: American Psychological Association.
Özbilgin, M. (2005). ‘Global’ Diversity Management: The Case of Automobile Manufacturing Companies in Japan, Japan Institute for Labor Policy an Training (Working Paper Series).
Ramalu, S., Wei, C.C. ve Rose, R.C. (2011). The Effects of Cultural Intelligence on Cross-Cultural Adjustment and Job Performance Amongst Expatriates in Malaysia, International Journal of Business and Social Science, 2 (9): 59-71.
Rockstuhl, T., Şahin, F., Gürbüz, S. ve Ang, S. (2011). International Military Officer Potential: Cultural Capital and Cultural Intelligence, 53rd International Military Testing Association Conference, Ekim 31 - Kasım 3. Bali, Endonezya.
Rose, R.C., Kumar, N. ve Ramalu, S. (2008). A Review on Individual Differences and Cultural Intelligence, The Journal of International Social Research, 1 (4): 504-522.
Seymen, O. A. (2006). Cultural Diversity Phenomenon in Organisations and Different Approaches for Effective Cultural Diversity Management:A Literary Review, Cross Cultural Management: An International Journal, 13 (4): 296-315.
Şahin, F. (2011). Liderin Kültürel Zekasının Astların Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ile İş Doyumu Üzerine Etkisi, Savunma Bilimleri Dergisi, 10 (2): 80-104.
Şahin, F., Gürbüz, S., Köksal, O. ve Ercan, Ü. (2012). Kültürel Zekâ, Duygusal Zekâ ve Sosyal Zekâ’dan Farklı mıdır? 11. Ulusal İşletmecilik Kongresi, (ss. 356-365). Konya.
Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş (Temel ilkeler ve Lisrel Uygulamaları). Ankara: Ekinoks Yayınları.
Templer, K., Tay, C. ve Chandrasekar, A. (2006). Motivational Cultural Intelligence, Realistic Job Preview, Realistic Living Conditions Preview, and Cross-Cultural Adjustment, Group & Organization Management, 31 (1): 154-173.
Thomas, D.C., Elron, E., Stahl, G., Ekelund, B.Z. Ravlin, R.C. ve Cerdin, J. (2008). Cultural Intelligence: Domain and Assessment, International Journal of Cross Cultural Management, 8 (2): 123-143.
Thomas, D. ve Inkson, K. (2004). Cultural Intelligence: People Skills for Global Business. San Francisco, CA: Berrett-Koehler. TÜRSAB (2016). 2016 yılı A grubu seyahat acentaları sayısı. http://www.tursab.org.tr/tr/seyahat-acentalari/seyahatacentasi-arama?search=1 adresinden alınmıştır, Erişim tarihi: 12 Mart 2016.
Van Dyne, L., Ang, S. ve Livermore, D. (2010). Cultural Intelligence: A Pathway for Leading in a Rapidly Globalizing World. İçinde; K. M. Hannum, B. McFeeters, ve L.
Booysen (Editörler) Leading Across Differences: Cases and perspectives (ss. 131-138). San Francisco, CA: Pfeiffer.
Yeşil, S. (2009). Kültürel Farklılıkların Yönetimi ve Alternatif Bir Strateji: Kültürel Zekâ, KMU İİBF Dergisi, 11 (16): 100-131.
Yeşil, S. (2010). 21. Yüzyılın Küresel Örgütleri için Kültürel Zeka, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (2): 147-168.
Yılmaz, V. (2004). Lisrel ile Yapısal Eşitlik Modelleri: Tüketici Şikayetlerine Uygulanması, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (1): 77-90.
Yılmaz, V. ve Çelik, E. H. (2009). Lisrel ile Yapısal Eşitlik Modellemesi-I Temel Kavramlar, Uygulamalar, Programlama. Ankara: Pegem Akademi.