Farklı Turizm Eğitim Sistemlerinde Yetişen Öğretmenlerin Mesleki Öz-Yeterlik İnançlarının İncelenmesi*

Bilindiği üzere, Yüksek Öğretim Kurumu’nun teklifi, Millî Eğitim Bakanlığı’nın 28.9.2009 tarihli ve 25377 sayılı yazısı üzerine, 28.3.1983 tarihli ve 2809 sayılı Kanun’un ek 30 uncu maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca mesleki ve teknik eğitim fakültelerinin kapatılması 02.11.2009 tarihinde kararlaştırılmıştır. Öğretmen olmak isteyen lisans öğretcileri eğitim fakültelerinden pedagojik formasyon dersleri alabilmektedirler. Bu çalışmada söz konusu değişimle, yeni turizm eğitim sisteminden mezun olan öğretmenler ile değişim öncesi mezun olmuş öğretmenlerin mesleki öz-yeterlik inançlarının düzeyleri araştırılmıştır. Araştırmada; nicel araştırma yöntemlerinden alan araştırması uygulanmış, veriler gayeli örnekleme yöntemiyle anket kullanılarak toplanmıştır. Mesleki öz-yeterlik inançlarının tespiti için öğrenci katılımına, öğretim stratejilerine ve sınıf yönetimine yönelik öz-yeterlikleri ölçen üç boyutlu Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Genel olarak, her iki grubun mesleki öz-yeterlik inanç düzeylerinin oldukça yeterli olduğu ve demografik değişkenlere göre mesleki öz-yeterlik inançlarında anlamlı bir farklılaşmanın olmadığı görülmüştür.

Analysis of Occupational Self-Efficacy Beliefs of Teachers Trained in Various Tourism-based Education Systems

As known, the foreclosure of the vocational and technical education faculties was decided by the Council of Ministers on 2.11.2009 according to the Article 30 of the Law No. 2809 dated 28.3.1983, upon the proposal of the Higher Education Institution and letter of the Ministry of National Education dated 28.9.2009 and numbered 25377. Undergraduate students who would like to be instructors are able to take pedagogical formation lessons. This study examines the differences between the levels of professional self-efficacy beliefs of the teachers who were graduated after the new tourism education system and those who were graduated before the new system. The study employs quantitative research methods and perfoms data collection through a survey with the purposeful sampling method. In order to determine the levels of professional self-efficacy beliefs, a three-dimensional Teacher Self-Efficacy Scale was used to measure the self-efficacy with respect to students’ participation, teaching strategies and classroom management. In general, the professional self-efficacy belief levels of both groups are quite sufficient and that there is no significant difference in the professional self-efficacy beliefs according to the demographic variables.

PDF

___

Abazoğlu, İ., Yıldırım, O. ve Yıldızhan, Y. (2016). Geçmişten Günümüze Türk Eğitim Sisteminde Öğretmen Yetiştirme, Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4 (6): 143-160.
Arıcak, T. O. (1995). Üniversite Öğrencilerinde Saldırganlık, Benlik Saygısı ve Denetim Odağı İlişkisi. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı.
Aslan, M. ve Kalkan, H. (2018). Öğretmenlerin Öz-yeterlik Algılarının Analizi, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (16): 477- 493.
Aytaç, A. (2018). Öğretmenlerin Öz-yeterlik Algılarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi, Academy Journal of Educational Sciences, 2 (1): 29-41.
Bakaç, E. ve Özen, R. (2017). Pedagojik Formasyon Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Öz-yeterlik İnançları ile Tutumları Arasındaki İlişki, Kastamonu Eğitim Dergisi, 25 (4): 1389-1404.
Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavior Al Change, Psychological Review, 84 (2): 191–215.
Bandura, A. (1982). Self-efficacy Mechanism in Human Agency, American Psychologist, 37 (2): 122-147.
Bandura, A. (1995). Self-Efficacy in Changing Societies. New York: Cambridge University Press.
Binbaşıoğlu, C. (1995). Türkiye’de Eğitim Bilimleri Tarihi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Çocuk, H. E., Yokuş, G. ve Tanrıseven, I. (2015). Pedagojik Formasyon Öğrencilerinin Öğretmenliğe İlişkin ÖzYeterlik ve Metaforik Algıları: Mersin Üniversitesi Örneği, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12 (32): 373-387.
Çapa, Y., Çakıroğlu, J. ve Sarıkaya, H. (2005). The Development and Validation of a Turkish Version of The Teachers’ Sense of Efficacy Scale, Education and Science, 30 (137): 74–81.
Dadandı, I., Kalyon, A. ve Yazıcı, H. (2016). Eğitim Fakültesinde Öğrenim Gören ve Pedagojik Formasyon Eğitimi Alan Öğretmen Adaylarının Öz-Yeterlik İnançları, Kaygı Düzeyleri ve Öğretmenlik Mesleğine Karşı Tutumları, Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (1): 253-269.
Dellinger, A. B., Bobbett, J. J., Olivier, D. F. ve Ellet, C. D. (2008). Measuring Teachers’ Self-Efficacy beliefs: Development and Use of the TEBS-Self, Teaching and Teacher Education, 24 (3): 751–766.
Demirtaş, H., Cömert, M. ve Özer, N. (2011). Öğretmen Adaylarının Öz-yeterlik İnançları ve Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumları, Eğitim ve Bilim, 36 (159): 96-111.
Elkatmış, M., Demirbaş M. ve Ertuğrul, N. (2013). Eğitim Fakültesi Öğrencileri ile Formasyon Eğitimi Alan Fen Edebiyat Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Öz-Yeterlik İnançları, Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3 (3): 41-50.
Erkuş, A. (2007). Ölçek Geliştirme ve Uyarlama Çalışmalarında Karşılaşılan Sorunlar, Türk Psikoloji Bülteni, 13 (40): 17- 25.
Filiz, B. ve Duranli, M. (2019). The Views of Pre-Service Teachers at an Internship High School on Pedagogical Formation Program in Turkey, European Journal of Educational Research, 8 (2): 395-407.
Goddard, R., Hoy, W. K. ve Hoy, A. W. (2004). Collective Efficacy Beliefs: Theoretical Developments, Empirical Evidence, Andfuture Directions, Educational Researcher, 33 (3): 3-13.
Gurol, M., Türkan, A. ve Som, İ. (2018). Pedagojik Formasyon Sertifika Programının Değerlendirilmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17 (65): 103-122.
Hacıoğlu, N., Kaşlı, M, Şahin, S. ve Tetik, N. (2008). Türkiye’de Turizm Eğitimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
Kahraman, Ü. ve Çelik, K. (2019). Eğitim Fakültesi Formasyon Öğrencilerinin Öz-Yeterlik İnançları ile Mesleki Kaygıları Arasındaki İlişki, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 45: 353-375.
Karabacak, M. (2014). Ankara İli Genel Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Özerklik Algıları ile Özyeterlik Algıları Arasındaki İlişki. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Ana Bilim Dalı.
Koç, C. (2013). Sınıf Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik Algıları ve Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Oluşturma Becerilerinin İncelenmesi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (1): 240-255.
Kozak, N. (2000). Hasan Olalı: Kısa Yaşam Öyküsü ve Tespit Edilebilen Eserleri ile Yönettiği Tezlerin Bibliyografyası Üzerine Bazı Gözlemler, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, (11): 9-21.
Mishra, P. ve Koehler, M. J. (2006). Technological Pedagogical Content Knowledge: A Framework for Teacher Knowledge, Teachers College Record, 8 (6): 1017-1054.
Olalı, H. (1982). Turizm Politikası ve Planlaması. İzmir: Ege Üniversitesi Matbaası.
Resmî Gazete, (2009). Bakanlar Kurulu Kararı, 2/11/2009 tarihli ve 2009/15546 sayılı, http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2009/11/20091113-4.htm, Erişim tarihi: 6 Ağustos 2019.
Rotter, J. B. (1989) Internal Versus External Control of Reinforcement: A Case History of A Variable, American Psychologist, 45 (4): 489-493.
Shulman, L.S. (1986). Those Who Understand: Knowledge Growth in Teaching, Educational Researcher, 15 (2): 4-14.
Taşkın, Ç. Ş. ve Hacıömeroğlu, G. (2010). Öğretmen ÖzYeterlik İnanç Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öz-Yeterlik İnançları, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 63-75.
Tschannen-Moran, M. ve Woolfolk-Hoy, A. (2001). Teacher Efficacy: Capturing an Elusive Construct, Teaching and Teacher Education, 17 (2): 783–805.
TÜROB, (2018). Türkiye Otelciler Birliği, http://www.turob. com/tr/istatistikler/unwto-2017-turizm-barometresi, Erişim tarihi: 2 Nisan 2019.
Ünlü, İ., Kaşkaya, A. ve Kızılkaya, M. F. (2017). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Öz-Yeterlik İnançlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (2): 651-667.
Yıldırım, I. ve Vural, O. F. (2014). Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme ve Pedagojik Formasyon Sorunu, Journal of Teacher Education and Educators, 3 (1): 73-90.