Nysa (Sultanhisar) tiyatrosunda sürdürülen kazı çalışmalarında 2000 yılında gün ışığına çıkartılan bir grup bronz eser, bu makelenin konusunu oluşurmaktadır. 4. Podyumun temel blokları arasındaki bir boşluk içerisinde bulunan bu eserler, yapının kullanım sürecini belirlemek açısından önemlidir. Mimari bezeme, yazıtlar ve de Erken Bizans Dönemi yapılaşmasıyla belgelenen yapı evreleri, bu bronz eserlerle de desteklenmektedir. İlk evresi, Geç Hellenistik-Augustus dönemine tarihlenen Nysa tiyatrosu, sahne binası scaneae fronsu ile birlikte M.S. 2.yy’da (2. evre Hadrian döneminde [M.S.120-140] ve 3. evre Geç Antonin-Erken Severuslar döneminde [M.S.180-200]) iki kez yenilenmiştir. 2003 yılı kazılarıyla tamamen ortaya çıkarılan koridor ve hyposkenion tonozları, podyum temellerinin 3. podyum hariç aynı tür yapı malzemesi ile inşa edilmiş olduğunu göstermiştir. 3. podyum temelinde kullanılan kireçtaşından yapılmış, üç faskialı iki arşitrav bloğu, hem malzemesi hem de işlemesiz olmasından dolayı M.S.2.yy.’a tarihlenen arşitravlardan ayrılmaktadır. Bu, erken dönem malzemesinin 2. yüzyılda tekrar kullanılmış olduğunu gösterir. Böylece Augustus Dönemine tarihlenen iki adet bronz sikke, podyum temellerinin tarihlenmesi için kullanılamamaktadır. Bu durum, sikkelerin ya uzun süre kullanımda kaldıklarını ya da Erken Bizans Dönemi’nde eritilmek üzere toplanmış olduklarını düşündürmektedir. Buluntular arasında yer alan fibulanın ve Sirakuza tipli kemer tokasının, İmparatorluğun doğusunda da ortaya çıkması, dağılım açısından önem taşımaktadır.