Öz İnsanlığın tüm tarihsel süreç boyunca öncelikli gereksinimi barınma olmuştur. İnsan, teknolojik anlamda attığı her adımın bir yansımasını yaşam alanını yenileyerek, çeşitlendirerek ve yeni plan uygulamaları yaparak göstermiştir. Bu gelişim süreçlerinin tümünü ise biz, günümüzde arkeolojik alanlarda açığa çıkardığımız mimari kalıntılarla tanımlayabiliyoruz. Bu çalışmaya konu olan, Bakla Tepe Geç Kalkolitik Çağı yerleşiminin belirleyici plan tipi olan “ızgara plan” ve inşa tekniği olan “dal – örgü çamur – harç” (Wattle and Daub) tekniği de mimari gelişim süreci içerisindeki önemli plan ve yapım tekniklerinden biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Seramiksiz Neolitik Dönemden beri farklı coğrafyalarda kullanılan bu plan tipi ve yapım tekniği, Bakla Tepe yerleşiminde de 1995-2001 yılları arasında yürütülen kazı çalışmaları ile açığa çıkarılmıştır. Bakla Tepe yerleşiminden elde edilen mimari kalıntılardan hareketle, yerleşimin Geç Kalkolitik Dönem konut rekonstrüksiyonu gerçekleştirilmeye çalışılmıştır. Mimari kalıntı ve buluntulardan yola çıkılarak yapılan bu çalışmada, üst örtü açısından iki farklı uygulamanın olabileceği ön görülmüş ve buna bağlı olarak kâğıt üzerinde tamamlamalar gerçekleştirilmiştir.