Özkıyım girişimlerinin doğası

Amaç: Bu çalışmanın amacı 1997-1999 yılları arasında Ege Üniversitesi Psikiyatri Anabilim Dalı Konsultasyon-Liyezon Birimi'nce değerlendirilen özkıyım girişimi olgularına hangi oranda psikiyatrik tanı konduğunun, bu olguların psikiyatrik ve tıbbi öyküleri ve sosyodemografik özellikleri ile, özkıyım girişim şekilleri ve özkıyım girişiminin kararlılığı açısından benzerlik ve farklılıklarının ortaya konmasıdır. Yöntem: Özkıyım girişimi olguları geriye dönük izlem yoluyla ve kart tarama yöntemi ile değerlendirilmiştir. Demografik özellikler yaş, cinsiyet, medeni durum, çocuk sahibi olma, eğitim düzeyi başlıklarında ele alınmıştır. Öyküde, fizik hastalık, depresif bozukluk, özkıyım girişimi, alkol ve madde kötüye kullanımı, kendine zarar verici davranış, son dönem yaşam olayının varlığı incelenmiştir. Özkıyım girişiminin olduğu dönemde olgular psikiyatrik bakı ve psikiyatrik tanı yönünden değerlendirilmiştir. Özkıyım girişiminin şekli ve kararlılığı araştırılmıştır. Değişkenlerin birbiri ile ilişkileri değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bulgular: Yaş ortalaması 26.6 olan 239 kadın ve yaş ortalaması 30.6 olan 133 erkek, toplam 372 özkıyım girişimi olgusu demografik veriler yönünden cinsiyete göre farklılaşmıştır. Psikiyatrik ve tıbbi öykü özkıyım riskini belirleyici etken olarak sadece özkıyım girişiminin olduğu dönemde psikiyatrik tanı alan olgularda anlamlı bulunmuştur. Son dönem yaşam olayı, özkıyım girişimi olgularında %75 oranında saptanmıştır. Özkıyım girişiminin olduğu dönemde olgular % 68 oranında bir psikiyatrik tanı almışlardır. Bu hastaların %77'si duygudurum bozukluğu tanısı almıştır. Özkıyım girişiminde bulunan olgular %85 oranında kimyasal ajanları tercih etmişlerdir. Ciddi girişim yöntemleri %47 oranında kullanılmıştır. Özkıyım girişiminde bulunan olguların %55'i özkıyım girişimini haber verme davranışı göstermişlerdir. Sonuç: Özkıyım girişimlerinin doğasını belirlemede sosyodemografik özellikler, psikiyatrik ve tıbbi öykü, psikiyatrik tanı önemli yordayıcı faktörlerdir. Bu olguların önemlidir, tanı ve sağaltımlarına yönelik değerlendirilmelerinin daha özenli yapılması gereklidir, bu alanda iyi yapılandırılmış veri tabanı oluşturulmasına ihtiyaç vardır, özkıyım girişimlerinin azaltılmasına yada önlenmesine yönelik özgül sağaltım birimleri oluşturulmalıdır.

The nature of commiting suicide

Objective: This study is performed with patients who have been examined by the consultation-liaison unit in Ege University Medical Faculty Department of Psychiatry between 1997-1999. The objective of the study is to compare these patients according to their psychiatric diagnoses, the way of commiting suicide, sociodemographic variables and their decisiveness for suicide. Method: The patients were evaluated retrospectively by searching the archives. The demographic variables were age, gender, marital status and education. At the time of suicide, the patients were evaluated according to their psychiatric diagnoses. Findings: Totally 372 sucidal patients whom 239 of them are female and 133 of them male were enrolled to this study. The mean age for female patients was 26.6 and for male patients 30.6. The only variable which has significant importance for sucidality was the psychiatric diagnose at the time of the suicide. 68% of the patients had a psychiatric diagnose at the time of the suicide. Affective disorders were most likely to be seen, 77% of the patients had an affective disorder. 85% of the patients used chemical agents for suicide. 47% of the suicides were considered as serious. 55% of the patients informed someone after their attempt for suicide. Results: Psychiatric history of the patient, psychiatric diagnosis and sociodemographic variables are important to understand the nature of suicidal attempts. Well-constructed data-bases are needed for this occasion. Spesific units must be formed in order to prevent and intervene suicidal attempts.

___

  • 1. Odağ C: Genel bilgiler. Özkıyım (tanım-kuram-sağaltım). Birinci baskı, İzmir, Ege Üniversitesi Basımevi, 1995, s.15-82.
  • 2. Diekstra RWF, Gulbinat W: The epidemiology of suicidal behaviour: a rewiev of three continents. Rapport Trimest Statist San Mond 1993; 46:52-68.
  • 3. Hall RCW, Platt DE, Hall RC: Suicide risk assessment. Psychosomatics 1999; 40:18-27.
  • 4. Dirks BL: Repetition of parasuicide-ICD-10 personality disorders and adversity. Acta Psychiatr Scand 1998; 98:208-213.
  • 5. Crepet P, Caracciolo S, Fabbri D: Suicidal behaviour and community mental health care in Emulia-Romegna. Omega 1996; 33:179-191.
  • 6. Hintikka J, Kontula O, Saarien P: Debt and suicidal behaviour in the Finnish general population. Acta Psychiatr Scand 1998; 98: 493-496.
  • 7. Isometsa ET: Suicide attempts preceding completed suicide. Br J Psychiatry 1998; 173:531-535.
  • 8. Runeson BS: History of suicidal behaviour in the families. Acta Psychiatr Scand 1998; 98:407-501.
  • 9. Brent DA, Perper JA, Moritz G: Fmilial risk factors for adolescent suicides. Acta Psychiatr Scand 1994; 89:52-58.
  • 10. Cullberg J, Wasserman D, Stefansson CG: Who commits suicide after a suicide attempt? Acta Psychiatr Scand 1988; 77:598-603.
  • 11. Roy A: Psychiatric emergencies. HI Kaplan, BJ Sadock (eds): Comprehensive Textbook of Psychiatry’de. Altıncı baskı, cilt. 2, Baltimore, Williams&Wilkins, 1995, s.1739-1752.
  • 12. Bekaroğlu M, Bilici M, Hocaoğlu Ç: Trabzon’da 1995 yılı İntihar Girişimi İnsidansı. Türk Psikiyatri Dergisi 2000; 11:95-102.
  • 13. Roy A: Psychiatric emergencies. HI Kaplan, BJ Sadock (eds): Comprehensive Textbook of Psychiatry’de. Sekizinci baskı, cilt. 2, Baltimore, Williams&Wilkins, 1998, s.1945-1959.
  • 14. Doğaner İ, Hasırcı A, Vahip S, Atalay ND: 1984-1986 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Kliniği Acil Birimi’ne başvuran olgularda retrospektif bir değerlendirme. Türk Psikiyatri Dergisi 1991; 68:23-28.
  • 15. Pan PC, Lieh Mak F: Acomparison between male and female parasuicides in Hong Kong. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 1989; 24:253-257.
  • 16. Clausen B: Suicidal ideation among the long-term unemployed. Acta Psychiatr Scand 1998; 98:480-486.
  • 17. Coşar B, Koçal N, Arıkan Z: Suicide attempts among Turkish psychiatric patients. Can J Psychiatry 1997; 42:1072-1075.
  • 18. Sayıl I: Review of suicide studies in Turkey. Crisis 1997; 18:124-127.
  • 19. Chastang F, Rioux P, Dupont I: Risk faktors associated with suicide and attempt in young French people. Acta Psychiatr Scand 1998; 98:474-478.
  • 20. Kotila L: Adolescent suicide attempts: sex differences predicting suicide. Acta Psychiatr Scand 1988; 77:265-270.
  • 21. Canetto SS: The gender paradox in suicide. Suicide Life Threat Behav 1998; 28:1-23.
  • 22. Bille-Brahe U, Kerkhof A, De Leo D: A repetitionprediction study of European parasuicide populations. Acta Psychiatr Scand 1997; 95: 81-86.
  • 23. Grootenhuis M, Hawton K, Van Rooijen: Attemted suicide in Oxford and Utrecht. Br J Psychiatry 1994; 165:73-78.
  • 24. Spirito A: Gender differences among suicide attempters. Crisis 1993; 14:178-184.
  • 25. Burton P, Lowy A, Briggs A: Increasing suicide rates among young men in England and Wales. BMJ 1990; 300:1695-1696.
  • 26. Bowes PJ: Selections from current literature: psychiatric disorders in primary care. Fam Pract 1993; 10:231-237.
  • 27. Rezaki M, Üstün TB, Van Korff M: Temel sağlık hizmetlerinde ruhsal sorunlar üzerine bir alan araştırması. Türk Psikiyatri Dergisi 1995; 6:3-11.
  • 28. Suokas J: Outcome of attempted suicide and psychiatric consultation. Acta Psychiatr Scand 1991; 84:545-549.
  • 29. Stokes PE: A primary care prescriptive on management of acute and long-term depression. J Clin Psychiatry Monography 1995; 13:23-33.
  • 30. Üstün TB, Van Korff M: Primary Mental Health Services. Mental Illness in General Health Care. An International Study. Chichester, John Wiley&Sons, 1995, s.347-360.
  • 31. Murphy GE: Suicide in alcoholism. Baltimore, Williams& Wilkins, 1986, s.89.
  • 32. Shepherd M: Primary care of patients mental disorder in the community. BMJ 1989; 299:666-669.
  • 33. Doormar M, Dijkman CM, De Vries MW: Consensus in patient-therapist interactions. Psycother Psychosom 1989; 51:69-76.
  • 34. Perry S: Combining antidepressants and psychotherapy: ratio and strategies. J Clin Psychiatry 1990; 51:16-20.
  • 35. Corrigan PW, L iberman RP, Engel JD: From noncompliance to collaboration in the treatment of schizophrenia. Hosp Community Psychiatry 1990; 41:1203-1211.
  • 36. Tunca Z, Hancıoğlu M: Psikiyatrik tedavi gören hasta grubunda düzenli olarak takip edilen olguların özelliklerine ilişkin bir çalışma. Türk Psikiyatri Dergisi 1993; 4: 27-32.