Kadına yönelik aile içi şiddet ve kadınların aile içi şiddete bakışı

Amaç: Aile içi şiddet tüm toplumlarda ve sosyoekonomik gruplardaki kadınları etkileyen, birçok fiziksel ve psikososyal sorunlara yol açan, toplumu ilgilendiren önemli bir sağlık sorunudur. Bu araştırma, evli kadınların aile içi şiddete maruz kalma durumlarını, maruz kaldıkları şiddetin düzeyini, şiddete ilişkin görüşlerini ve şiddete maruz kalmayı etkileyen etkenleri belirlemek amacıyla tanımlayıcı nitelikte yapılmıştır. Yöntem: Ankara Kalesi bölgesin-de yaşayan 15 yaşından büyük ve evli 370 kadın örnekleme alınmıştır. Kale bölgesi, Türkiye'nin başkentinde yer alan düşük sosyoekonomik statüye sahip bir gecekondu bölgesidir. Verilerin toplanmasında anket formu ve Kadı-na Yönelik Aile İçi Şiddeti Belirleme Ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Kadınların %88.1’inin şiddeti fiziksel (dayak, dövme) olarak tanımladığı, %28.6’sının şiddetin nedenini erkeklerin sözünü dinlememe olarak belirttiği, %43.2’-sinin eşe ihanet durumunda şiddeti haklı gördükleri ve %25.9’unun eğitimin şiddeti engelleyebileceğini düşündüğü belirlenmiştir. Kadınların Kadına Yönelik Aile İçi Şiddeti Belirleme Ölçeği ortalama puanı 183.2±44.5’tir. Okuryazar olmayan, eşi çalışmayan, ekonomik durumu kötü olan ve eşi ile arasındaki yaş farkı fazla (5-9 yaş) olan kadınların aldıkları puanların anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu saptanmıştır (p

PDF

___

1. Stinson CK, Robinson R. Intimate partner violence: Continuing education for registered nurses. J Contin Educ Nurs 2006; 37:58-62.

2. Krug EG, Dahlberg LL, Mercy JA, Zwi AB, Lozano R. World report on violence and health. Geneva, World Health Organization, 2002.

3. New Hampshire Nurses’ Association. CDC reports the health-related costs of intimate panter violence against women exceed $5.8 billion each year in United States. Nursing News 2003; 27:29.

4. Campbell JC. Health consequences of intimate partner violence. Lancet 2002; 359:133-136.

5. Mehra V. Family Violence Prevention Fund. Culturally competent responses for identifying and responding to domestic violence in dental care settings. J Calif Dent Assoc 2004; 32:387-395.

6. United Nations Educational Scientific and Cultural Organization. Domestic Violence against Women and Girls 2000. http://www.unicef-irc.org/ publications/pdf/digest6e.pdf

7. Kocacik F, Dogan O. Domestic violence against women in Sivas, Turkey: survey study. Croat Med J 2006; 47:742-749.

8. Altınay AG, Arat Y. Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet. İstanbul, Punto Baskı Çözümleri, 2008.

9. T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması. Ankara, 2008.

10. Ulutaşdemir N. Kadına yönelik şiddet. Sağlık ve Toplum 2002; 12:15-21.

11. Şahin F, Beyazova U. Çocuğun şiddetten korunma hakkı. Milli Eğitim Dergisi 2001; s.151. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/151/sahin_beyazva.htm

12. Avrupa Birliği T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Üreme Sağlığı Programı. Araştırma ve Eğitim Yoluyla Halk Sağlığının İyileştirilmesi PHASE Projesi Sonuç Kitapçığı, Ankara, 2006.

13. Yanıkkerem E, Karadas G, Adıgüzel B, Sevil Ü. Domestic violence during pregnancy in Turkey and responsibility of prenatal healthcare providers. Am J Perinatol 2006; 23:93-103.

14. Yanıkkerem E, Saruhan A. 15-49 yaş evli kadınların aile içi şiddet konusunda görüşlerinin ve aile içi şiddete maruz kalma durumlarının incelenmesi. MN Klinik Bilimler & Doktor 2005; 11:198-204.

15. Tılıç HR. Aile içi şiddet: Bir sosyolojik yaklaşım. 20. Yüzyılın Sonunda Kadınlar ve Gelecek Konferansı. http://leguin.havlz.org/articles/siddet.htm

16. Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 2003. Ankara, Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, 2003.

17. Kardam F. Türkiye’de Namus Cinayetlerinin Dinamikleri: Eylem Programı İçin Öneriler Sonuç Raporu 2008. http://www.undp.org.tr/TRaboutUsDocvuments/N amusCinayetleri.pdf

18. İçli T, Öğün A. Türkiye’nin sosyokültürel yapısında aile, evlilik ve kadın suçluluğu: Fail-mağdur ilişkisi. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, 4. Uluslararası Türk Kültürü Kongresi (4-7 Kasım 1997), Bildiri Kitabı, 2000, s.249-270, Ankara.

19. Tezcan M. Ülkemizde Aile içi töre ya da namus cinayetleri. Töre Cinayetleri Panel Bildirileri, T.C. Başbakanlık KSSGM, Ankara, Beyda Basımevi, 1999.

20. Moore T, Selkowe W. Domestic Violence Victims in Transition from Welfare to Work: Barriers to Self-Sufficiency and the W-2 Response. The Institute for Wisconsin’s Future. http://www.wisconsinsfuture.org/publications/work ingfamilies/DomesticViolenceSummary.pdf

21. Anonuevo CM. Women, Education and Empowerment: Pathways Towards Autonomy, Hamburg, Unesco Instıtute for Education, 1995.

22. Balcı YG, Ayrancı U. Physical violence against women: Evaluation of women assaulted by spouses. J Clin Forensic Med 2005; 12:258-263.

23. Cokkinides VE, Coker AL. Experiencing Physical violence during pregnancy: Prevalence and Correlates. Fam Commun Health 1998; 20:19-37.

24. Kocacık F, Kutlar A, Erselcan F. Domestic violence against women: A field study in Turkey. Soc Sci J 2007; 44:698-720.

25. Wiist WH, McFarlane J. Severity of spousal and intimate partner abuse to pregnant Hispanic women. J Health Care Poor Underserved 1998; 9:248-261.

26. Günay T, Giray H, Harç B, Köksal B, Sarı S. İzmir’de bir gecekondu bölgesinde kadına yönelik aile içi şiddet. Sağlık ve Toplum 2006; 16:31-37.

27. Rosenfeld B. Violence risk factors in stalking and obsessional harassment: A review and preliminary meta-analysis. Crim Justice Behav 2004; 31:9-36.

28. Turhan E, Güraksın A, İnandı T. Erzurum’da kadına yönelik aile içi şiddet. Sağlık ve Toplum 2006; 16:24-30.

29. Fulton DR. Recognition and documentation of domestic violence in the clinical setting. Crit Care Nurs Q 2000; 23:26-34.

30. Aktaş AM. Aile İçi Şiddet: Kadının ve Çocuğun Korunması. Ankara, Elma Yayınevi, 2006.

31. Sevil Ü, Yanıkkerem E. Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet. İzmir, Güven Kitabevi, 2006.

32. Aslan H, Avcı A. Kadınların eşleri tarafında fiziksel istismarı. Psikiyatri, Psikoloji ve Psikofarmakoloji Dergisi 1994; 2:354-360.