Çocukluk dönemi istismar ve ihmalinin olası sonuçları

Amaç: Bu çalışmanın amacı bir grup ergen yaştaki öğrencide çocukluk dönemi istismar ve ihmal yaşantıları, kendine fiziksel zarar verme davranışı, özkıyım girişimi ve dissosiyatif yaşantıların sıklığını saptamak ve bunların birbiriyle olan ilişkilerini incelemektir. Yöntem: 839 lise öğrencisine Dissosiyatif Yaşantılar Ölçeği ve kendine zarar verme davranışı ve özkıyım girişimiyle ilgili soruların da bulunduğu Çocuk istismarı ve İhmali Soru Listesi verilmiştir. Sonuçlar: Deneklerin %16.5'i ihmal, %15.8'i duygusal istismar, %13.5'i fiziksel istismar ve %10.7'si cinsel istismar (ensest dahil) belirtmişlerdir. Kendine fiziksel zarar verme davranışının sıklığı %21.4 ve özkıyım girişimi sıklığı % 10.1'dir. Herhangi bir çocukluk dönemi travması belirten denekler, belirtmeyenlere göre daha yüksek derecede dissosiyatif belirtiler göstermekte, daha sık olarak kendine fiziksel olarak zarar vermekte ve özkıyım girişiminde bulunmaktadır. Tartışma: Türkiye'de, klinik dışı ergen popülasyonunda, çocukluk dönemi istismar ve ihmal yaşantılarının azımsanmayacak bir oranda görüldüğü ve bunun kendine fiziksel zarar verme davranışı, özkıyım girişimi ve dissosiyatif belirtiler ile ilişkili olduğu anlaşılmaktadır.

___

  • 1. van der Kolk BA, Weiseath L, van der Hart O: History of trauma in psychiatry. BA van der Kolk, AC McFarlane, L Weiseath (eds): Traumatic Stress’te, New York, Guilford Press, 1996, s.47-77.
  • 2. Ciccetti D, Carlson V: Child Maltreatment: Theory and Research on the Causes and Consequences of Child Abuse and Neglect. Cambridge, Cambridge University Press,1989.
  • 3. Green AH: Self-mutilation in schizophrenic children. Arch Gen Psychiatry 1967; 52:947-959.
  • 4. Green AH: Self-destructive behavior in battered children. Am J Psychiatry 1978; 135:579-582.
  • 5. van der Kolk BA, Perry JC, Herman JL: Childhood origins of self-destructive behavior. Am J Psychiatry 1991; 148:1665-1671.
  • 6. Zweig-Frank H, Paris J, Guzder J: Psychological risk factors for dissociation and self mutilation in female patients with borderline personality disorder. Can J Psychiatr 1994; 39:259-268.
  • 7. Putnam FW: Dissociation in Children and Adolescents. Newyork, Guilford Press, 1997.
  • 8. van der Kolk BA: The complexity of adaptation to trauma: self-regulation, stimulus discrimination and characterological development. BA van der Kolk, AC McFarlane, L Weiseath (eds): Traumatic Stress’te, New York, Guilford Press, 1996, s.182-214.
  • 9. Bernstein EM, Putnam FW: Development, reliability and validity of a dissociation scale. J Nerv Ment Dis 1986; 174:727-735.
  • 10. Yargıç Lİ, Tutkun H, Şar V: Reliability and validity of the Turkish version of dissociative experiences scale. Dissociation 1995; 8:10-13.
  • 11. Şar V, Kundakçı T, Kızıltan E, Bakım B, Yargıç Lİ ve ark: Dissosiyatif Yaşantılar Ölçeğinin (DES-II) Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenilirliği. 33. Ulusal Psikiyatri Kongresi Tam Metin Kitabı 1997, s.55-64.
  • 12. Brown GR, Anderson B: Psychiatric morbidity in adult inpatients with histories of sexual and physical abuse. Am J Psychiatry 1991; 148:55-61.
  • 13. Walker CE, Bonner BL, Kaufmann KL: The Physically and Sexually Abused Child: Evaluation and Treatment. New York, Pergamon Press, 1988.
  • 14. Bernet W: Child maltreatment. B Sadock, V Sadock (eds): Comprehensive Textbook of Psychiatry’de, 7. baskı, Philapdelphia, Lippincott Williams and Wilkins; 2000, s.2878-2889.
  • 15. Yalın A, Avcı A, Kerimoğlu E, Aslan H: Çocuklarda fiziksel örselenmenin Ankara ve Adana illerinde görülme sıklığının taranması. 3P Dergisi 1995; 3:39-43.
  • 16. Demir T, Demir D, Kayaalp L, Büyükkal B: Ergenlerde depresif bozuklukların yaygınlığı ve depresif bozukluğu olan ergenlerin özellikleri. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 1999;6:3-11.
  • 17. Şar V, Tutkun H, Alyanak B, Bakim B, Baral I: Frequency of dissociative disorders among psychiatric outpatients in Turkey. Compr Psychiatry 2000; 41(3):216-22.
  • 18. Tutkun H, Şar V, Yargç LI, Özpulat T, Yanik M ve ark: Frequency of dissociative disorders among psychiatric inpatients in a Turkish University Clinic. Am J Psychiatry 1998; 155(6):800-805.
  • 19. Yüksel Ş, Akvardar Y: Cinsel tecavüze uğrayan kişilere karşı alınan tavır. 27. Ulusal Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Kongresi Çalışmaları,İzmir, 1991.
  • 20. Armstrong JG: Emotional issues and ethical aspects of trauma research. EB Carlson (ed): Trauma Research Methodology’de, Maryland, The Sidran Press; 1996; s.174-188.
  • 21. Bernstein D, Fink L, Handelsman L: Initial reliability and validity of a new retrospective measure of child abuse and neglect. Am J Psychiatry 1994; 151:1132-1136.
  • 22. Fink L, Bernstein D, Handelsman L, Foote J, Lovejoy M: Initial reliability and validity of the Childhood Trauma Interview: a new multidimensional measure of childhood interpersonal trauma. Am J Psychiatry 1995; 52:1329-1335.
  • 23. Bernstein DP, Ahluvalia T, Pogge D, Handelsman L: Validity of the Childhood Trauma Questionnaire in an adolescent psychiatric population. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1997; 36(3):340-348.
  • 24. Lipschitz DS, Bernstein DP, Winegar RK, Southwick SM: Hospitalized adolescents' reports of sexual and physical abuse: a comparison of two self-report measures. J Trauma Stress 1999;12(4):641-654.
  • 25. Carrion VG, Steiner H: Trauma and dissociation in delinquent adolescents. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2000; 39(3):353-359.
  • 26. Yargıç Lİ, Tutkun H, Şar V: Çocukluk çağı travmatik yaşantıları ve erişkinde dissosiyatif belirtiler. Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi 1994; 2(2): 338-347.
  • 27. Yargıç Lİ, Tutkun H, Şar V: Childhood traumas and dissociative experiences in adulthood. Proceedings of the 5th Spring Conference of the International Society for the Study of Dissociation (kongrede sözel bildiri), 10-13 Mayıs 1995, Amsterdam, Holland.