S. Salih ZOROĞLU, Ümran TÜZÜN, Mücahit ÖZTÜRK, Vedat ŞAR

Çocuk ve ergenlerde dissosiyatif bozukluk: 36 olgunun gözden geçirilmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı, 36 çocuk ve ergenden oluşan dissosiyatif bozukluk olgularının klinik görünüm ve travmatik özgeçmişleriyle ilgili özellikleri ortaya koymak ve hastalığın çocukluk travmaları ile oluşan, kültürler üstü bir bozukluk olduğunu gösterebilmektir. Yöntem: Dissosiyatif Kimlik Bozukluğu (DKB) ve Başka Türlü Adlandırılmayan Dissosiyatif Bozukluk (BTADB) tanısı konulan ve en az 3 görüşme yapılan 36 olgunun klinik özellikleri, daha önce aldıkları tanılar ve çocukluk çağı travmaları gözden geçirilmiştir. Hastalara Çocuk Dissosiyasyon Değerlendirme Ölçeği (ÇDDÖ) ve Ergen Dissosiyatif Yaşantılar Ölçeği (E-DYÖ) uygulanmıştır. Bulgular: Ergen hastalar çocuk hastalara göre ve DKB olguları da BTADB olgularına göre daha zengin klinik belirtiler ortaya koymaktadır. En sık gözlenen belirtiler; dalgınlık, kafa içinden ses duyma, içindeki bir güç tarafından yönetilme, kişilik değişikliği ve amnezi gibi dissosiyatif belirtilerdir. Bunun yanında diğer psikiyatrik bozukluklara özgü belirtilere de sık olarak rastlanmıştır. En sık konulan yanlış tamlar epilepsi, psikoz, depresyon ve konversiyon bozukluğu olmuştur. Hastalarımızın özgeçmişlerinde en sık gözlenen travma türünün duygusal istismar olduğu ortaya çıkmaktadır. Tartışma: Dissosiyatif bozukluk, Batı toplumuna ve özelde Kuzey Amerika 'ya ait bir bozukluk olmadığı gibi, klinisyenlerin aşırı abarttığı bir durum da değildir. Tersine, çocuk istismarı ve ihmalinin oluştuğu her durumda, coğrafya ve kültürden bağımsız olarak gelişebilen ve her yaş grubunu etkileyen, kronik, ağır ve yıkıcı bir ruh sağlığı sorunudur.

Anahtar Kelimeler:

Çoklu kişilik bozuklukları, Ergenlik, Tanı hataları, Psikiyatrik durum derecelendirme ölçekleri, Disosiyatif bozukluklar, Çocuk istismarı, Tanı, ayırıcı, Çocuk

Dissociative disorders in childhood and adolescents: review of the 36 Turkish cases

Objective: This study aims to bring out the characteristics of clinical presentations and histories of traumatic experiences of 36 dissociative disorder cases consisted of both children and adolescents and to demonstrate that as an overcultural disorder, it is resulted from traumas in childhood. Methods: Clinical features of 36 patients interviewed at least for 3 times and diagnosed with DID and DDNOS, their previous diagnoses and childhood traumas were examined and the CDC and ADES were performed. Results: Adolescents are much more symptomatic than child patients, so are DID cases than DDNOS patients. Most frequent symptoms are dissociative ones such as hearing many simultaneous voices in their heads, translike behaviour, passive interference experiences, passive alterations in identity and amnesia. Additionally, spesific symptoms of other psychiatric disorders are often available. Many patients had been misdiagnosed with epilepsia, psychosis, depression or conversion. This demonstrated that emotional abuse is the most often trauma kind in the histories of our patients. Conclusion: Dissociative disorder is neither a case much exaggerated by the clinicians nor a disorder belonging to the societies in the West, especially to the North America. On the contrary, it has been a chronic, severe and destructive mental problem seemed in different age brackets and independently from the culture and geography, come out where child abuse and neglect formed.

Keywords:

Multiple Personality Disorder, Adolescence, Diagnostic Errors, Psychiatric Status Rating Scales, Dissociative Disorders, Child Abuse, Diagnosis, Differential, Child,

PDF

___

1. Lewis DO, Yeager CA: Abuse, dissociative phenomena, and childhood multiple personality disorder. Child Adolesc Psychiatr Clin North Am 1994; 3:729-743.
2.Kluft RP: Treatment of multiple personality: a study of 33 cases. Psychiatr Clin North Am 1984: 7:9-29.
3. Putnam FW: A brief history of multiple personality disorder. Child Adolesc Psychiatr Clin North Am 1996; 5(2):263-272.
4. Fine CG: The work ofAntoine Despine: The first scientific report on diagnosis and treatment of a child with multiple personality disorder. Am J Clin Hypn 1988; 31:33-39.
5. Bowman ES: Adolescent multiple personality disorder in the nineteenth and early twentieth century. Dissociation 1990; 3:179-187.
6. Homstein NL, Putnam FW: Clinical phenomenology of child and adolescent dissociative disorders. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1992; 31: 1077-1085.
7. Lewis DO: Diagnostic valuation of the child with dissociative identity disorder.Child and Adolesc Psychiatr Clin North Am 1996; 5(2):303-332.
8. Coons PM: Confirmation of childhood abuse in child and adoloscent cases of multiple personality disorder and dissociative disorder not otherwise specified. J NervMentDis 1994; 182: 461-464.
9. Dell PF, Eisenhower JW: Adolescent multiple personality disorder: a preliminary study of eleven cases. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1990; 29:359-366.
10. Lewis DO: Diagnostic evaluation of the child with dissociative identity disorder/-multiple personality disorder. Child Adolesc Psychiatr Clin North Am 1996; 5:303-332.
11. Zoroğlu S, Tutkun H, Tüzûn 0, Şar V: Çocuk yaşta çoğul kişilik bozukluğu: bir olgu sunumu. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 1996; 3:98-113.
12. Mir al S, A Ikın T, Sonsuz C: Bir disosiyatif amnezi olgusu. Çocuk Ruh Sağlığı Dergisi 1996; 3(l):33-36.
13. Zoroğlu S, Yargıç Lİ, Tutkun H, Öztûrk M, Şar V: Dissociative identity disorder in childhood: five Turkish cases. Dissociation 1996; 9(4):253-260.
14. Tutkun H, Yargıç Lİ, Şar V: Adölesans döneminde bir çoğul kişilik bozukluğu vakası. Psikiyatri Psikoloji Psıkofarmakoloji Dergisi 1994; 2:261-266.
15. Zoroğlu S, Şar V Yargıç İ: Ergen dönemde iki disosıvaiıf kimlik bozukluğu olgusu. Psikiyatri Psikoloji Psıkofarmakoloji Dergisi 1997; 5(1):43-53.
16. Zoroğlu S, Yargıç İ, Tutkun H, Tüzün Ü, Şar V: Adölesan yaşta 17 disosiyatif kimlik bozukluğu olgusunun sosyodemografık, klinik özellikleri ve travmatik yaşantı öyküleri. Düşünen Adam 1996: 9(2):9-16.
17. Yargıç Lİ, Tutkun H, Şar V, Zoroğlu S: Comparison of dissociative identity disorder between adolescents and adults. O I an der Hart, S Boon, .V Draijer (eds): Proceedings of the 5th Spring Conference of the International Society for the Study of Dissociation'da. 18-21 Ekim 1995; Amsterdam, Hollanda.
18. Zoroğlu S, Tüzün Ü, Şar V, Öztürk M, Erocal M ve ark: Childhood abuse, self-İnjury, and dissociative experiences among high school students. 13th International Fall Conference of the International Society for the Study of Dissociation. 7-10 Kasım 1996; San Francisco /CA /USA.
19. Putnam FW, Helmers K, Trickett PK: Development, reliability, and validity of a child dissociation scale. Child Abuse Negl 1993; 17:731-741.
20. Zoroğlu S, Tüzün Ü, Öztürk M, Şar V: Reliability and validity of the Turkish version of the Child Dissociative Checklist. 15th International Fall Conference of the International Society for the Study of Dissociation. 14-17 Kasım 1998: Seattle /WA /USA.
21. Kluft RP: First rank symptoms as a diagnostic clue to multiple personality disorder. Am. J Psychiatry 1987: 144:293-298.
22. Kaufman J, Birmaher B, Clayton S, Retano .A. Wongchaowart B: Case study: trauma-related hallucinations. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1997; 36(11): 1602-1605.
23. Mesulam MM: Dissociative states with abnormal temporal lobe EEC: multiple personality and illusion of possession. Arch Neurol 1981; 38:176-181.