Çocuk ve ergen psikiyatrisi uygulamasında yataklı servis deneyimi ve yatışın iyileşmeye katkısının değerlendirilmesi
Amaç: Bu çalışmada Mart 2013-Eylül 2014 tarihleri arasındaki dönemde çocuk ve ergen psikiyatrisi yataklı servisinde tedavi görmüş olan hastaların, sosyodemografik özellikleri, psikiyatrik tanıları, tedavi seçenekleri ve yatış sonrası iyileşme düzeylerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Mart 2013-Eylül 2014 tarihleri arasında, Ege Üniversitesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Yataklı Servisi'nde yatarak tedavi gören ve taburcu edilen 149 hasta değerlendirmeye alınmıştır. Verilerin elde edilmesinde, yatış sırasında her hasta için ayrı olarak hazırlanmış olan hasta dosyalarından yararlanılmış, uygun hastalar Okul Çağı Çocukları için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Şekli ile değerlendirilmiştir. Yatış sırasında ve taburculukta hastalık şiddetini ve iyileşme düzeylerini değerlendirmek için Klinik Global İzlenim Ölçeği-Şiddet (KGİÖ-Ş) ve Klinik Global İzlenim Ölçeği-İyileşme (KGİÖ-İ) kullanılmıştır. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 14.2 idi. Hastaların %63.1'i kız, %36.9'u erkekti. Hastaların tanı dağılımlarına bakıldığında en sık tanılar duygudurum bozuklukları %57.7, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu %10.7, şizofreni ve diğer psikotik bozukluklar %8.1 idi. Hastaların ortalama yatış süreleri 24.4 gündü. Yatış süresi uzadıkça KGİÖ-İ'de iyileşme düzeylerinin arttığı belirlenmiştir. Hastaların tümünde yatışı sırasında psikotrop ilaçlar kullanılmış, en sık kullanılan ilaç grubu antipsikotik ilaçlar olarak belirlenmiştir. İlk yatış sırasındaki muayenede değerlendirilen KGİÖ-Ş ortalama değeri 5 (belirgin hasta) ; taburculuk sonrası KGİÖ-Ş ortalama değeri 3 (hafif düzeyde hasta) olarak saptanmıştır. Hastaların yatış ve çıkış KGİÖ-Ş puanları karşılaştırıldığında anlamlı fark bulunmuştur. Sonuç: Türkiye'de sınırlı sayıda bulunan çocuk ve ergen psikiyatrisi yataklı servislerinin, çocuk ve gençlerin ruh sağlığına olumlu katkısı tartışılmazdır. Bu çalışma yataklı servislerle yapılacak ileriki çalışmalar için bir ön çalışma niteliğindedir.
Evaluation of the contribution of inpatient services and experienceson improvement in child and adolescent psychiatry practice
Objective: In this study it's aimed to evaluate the sociodemographic characteristics, psychiatric diagnoses, treatment options and improvement levels of the patients who were treated in Child and Adolescent Psychiatry inpatient service. Methods: One hundred and forty-nine patients between who were treated in Ege University Child and Adolescent Psychiatry inpatient service between March 2013 and September 2014 were evaluated. The patients' files were used for data collection and Kiddie Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School Age Children-Present and Lifetime version (K-SADS) was used for appropriate patients. Clinic Global Impression ScaleSeverity (CGIS-S) was used for all cases for determining the psychiatric disorder severity and Clinic Global Impression Scale-Improvement (CGIS-I) was used for evaluating the treatment effect. Results: The age mean was 14.2. %63.1 of the patients were girls and %36.9 boys. The common diagnoses were mood disorders %57.7, attention deficit and hyperactivity disorder %10.7, schizophrenia and other psychotic disorders %8.1. The mean treatment duration was 24.4 days. It is founded that the longer duration of hospitalization has positive effect on CGI improvement scores. All patients get psychopharmacological medication during inpatient follow up. The most used medication were antipsychotics. First CGIS-S median level of the patients was 5 (markedly ill) and 3 when discharging. When we compare the hospitalization and discharge CGI-S score medians of patients', a statistically significant difference was founded. Results: Although there is a limited number of inpatient services for children, the positive contribution of inpatient services on children and adolescents' mental health is incontrovertible unquestionable. This study is a preliminary report for forthcoming studies with special inpatient services for children and adolescent.
___
- Kessler RC, Chiu WT, Demler O, Merikangas KR, Walters EE. Prevalence, severity, and comorbidity of twelve-month DSM-IV disorders in the National Comorbidity Survey Replication (NCS-R). Arch GenPsychiatry 2005; 62:617-627.
- Costello EJ, Mustillo S, Erkanli A, Keeler G, Angold A. Prevalence and development of psychiatric disorders in childhood and adolescence. Arch Gen Psychiatry 2003; 60:837-844.
- Schaffer D, Fisher P, Dulcan MK, Lucas CP, Schwab-Stone ME. The NIMH Diagnostic Interview Schedule for Children Version 2.3 (DISC- 2.3): description, acceptability, prevalence rates, and performance in the MECA Study: methods for the Epidemiology of Child and Adolescent Mental Disorders Study. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1996; 35:865-877.
- Meagher SM, Rajan A, Wyshak G, Goldstein J. Changing trends in inpatient care for psychiatrically hospitalized youth: 1991-2008. Psychiatr Q 2013; 84(2):159-168.
- Zito JM, Safer DJ. Services and prevention: Pharmacoepidemiology of antidepressant use. Biol Psychiatry 2001; 49:1121-1127.
- Zito JM, Safer DJ, DosReis S, Gardner JF, Soeken K, Boles M ve ark. Rising prevalence of antidepressant among US youths. Pediatrics 2002; 109:721-727.
- Zito JM, Safer DJ, DosReis S, Gardner JF, Magder L, Soeken K, et al. Psychotropic practise patterns for youth: A 10-year perspective. Arch Pediatr Adolesc Med 2003; 157:17-25.
- Thomas CP, Conrad P, Casler R, Goodman E. Trends in the use of psychotropic medications among adolescents, 1994 to 2001. Psychiatr Serv 2006; 57:63-69.
- Aras Ş, Varol Taş F, Ünlü G. Bir çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğinde ilaç tedavisi uygulamalarının değişimi. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2005; 15:127-133.
- Özbek A, Gencer Bozabalı Ö. Okul öncesi çocuklarda psikotrop ilaç kullanımı. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2003; 13:57-64.
- Güvenir T, Varol Taş F, Özbek A. Child and adolescent mental health inpatient services in Turkey: Is there a need and are they effective? Noro Psikiyatri Ars 2009; 46:143-148.
- Arslan S, Evlice Y, Alparslan N, Diler S. Yatarak sağaltım gören ergenlerin sosyodemografik özellikleri: Yatış süresini etkileyen faktörler. Düşünen Adam Psikiyatri Noroloji Bilim Dergi 1996; 9:44- 49.
- Delaney KR. Milieu therapy: a therapeutic loophole. Perspect Psychiatric Care 1997; 33(2):19- 28.
- National Institute of Mental Health. CGI (Clinic Global Impression) Scale. Psychopharmacology Bull 1985; 21:839.
- Amerikan Psikiyatri Birliği. Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı, Dördüncü Baskı (DSM-IV) (Çev. ed.: E Köroğlu). Ankara: Hekimler Yayın Birliği, 1994.
- Kaufman J, Birmaher B, Brent DA, Ryan ND, Rao U. K-SADS-PL J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2000; 39(10):1208.
- Gökler B, Unal F, Pehlivanturk B, Kültür E, Akdemir D, Taner Y. Reliability and Validity of Schedule for affective disorders and schizophrenia for school age children -present and lifetime versionTurkish version (K-SASD-PL-T). Turk J Child Adolesc Mental Health 2004; 11:109-116.
- Green J, Jacobs B, Beecham J, Dunn G, Kroll L, Tobias C ve ark. Inpatient treatment in child and adolescent psychiatry-a prospective study of health gain and costs. J Child Psychol Psychiatry 2007; 48:1259-1267.
- Van Kessel K, Myers E, Stanley S, Reed LW. Trends in child and adolescent discharges at a New Zealand psychiatric inpatient unit between 1998 and 2007. N Z Med J 2012; 125:55-61.
- Coşkun M, Bozkurt H, Ayaydın H, Karakoç S, Süleyman F, Üçok A, et al. Clinical and sociodemographic features of adolescents hospitalized in the psychiatric inpatient unit of a university hospital, Turk J Child Adolesc Ment Health 2012; 19(1):17-24.
- Mayes DS, Calhoun SL, Krecko VF, Vesell HP, Hu J. Outcome following child psychiatric hospitalization. J Behav Health Serv Res 2001; 28:96-103.
- Gavidia-Payne S, Littlefiield L, Hallgren M, Jenkins P, Coventry N. Outcome evaluation of a statewide child inpatient mental health unit. Aust N Z J Psychiatry 2003; 37:204-211
- Swadi H, Bobier C. Hospital admission in adolescents with acute psychiatric disorders: how long should it be? Australas Psychiatry 2005; 13:165- 168.