Tüylü Fiğ (Vicia villosa Roth.) Populasyonlarının Agronomik Özelliklerinin Değerlendirilmesi

Türkiye'nin değişik bölgelerinden toplanan ve Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Ulusal Gen Bankasında muhafazaya alınmış tüylü fiğ Vicia villosa Roth. populasyonlarının agronomik özelliklerinin değerlendirildiği bu çalışma, 199798 ve 1998-99 yetiştirme sezonlarında Menemen ve Bozdağ lokasyonlarında yürütülmüştür. Kuru madde, tohum ve biyolojik verimi, bin tane ağırlığı, hasat indeksi ve % 50 çiçeklenme gün sayısı bakımından populasyonlar arasında önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Yetiştirilen populasyonların -12,8 oC derecede bile soğuk zararı göstermedikleri saptanmıştır.

Evaluation of Agronomical Characters of Hairy Vetch (Vicia villosa Roth) Populations

This study in which agronomic features of hairy vetch Vicia villosa Roth. populations collected from different parts of Turkey and conserved at Genbank of the Institute were evaluated, was conducted at Menemen and Bozdağ locations in 1997-98 and 1998-99 growing seasons. In terms of dry matter, seed and biomass yield, 1000-seed weight, harvest index and days to flowering, there were significant differences among the populations. Populations did not show cold injury even at -12,8 oC.

___

  • Abd-El Moneim, A. M. 1993. Agronomic potential of three vetches (Vicia spp.) under rainfed conditions. J. Agr. Crop. Sci. 170:113-120.
  • Açıkgöz. E. 1982. Cold tolerans and its association with seedling morphology and chemical composition in annual forage legumes. Z. Pflanzenzüchtg No.88 Page: 278-286.
  • Andiç. C, N. Andiç, Ö. Terzioğlu, B. Keskin, İ. Yılmaz, M. Deveci, H. Akdeniz, H. Akdemir. 1996. Tüylü fiğ (Vicia villosa Roth.) hat ve çeşitlerinin ot verimleri üzerinde bir araştırma. Türkiye 3. Çayır Mera ve Yem Bitkileri Kongresi 17-19 Haziran 1996. s. 679-684. 678 Atatürk Üni. Zir. Fak. Erzurum.
  • Anlarsal, A. E. ve H. Gülcan. 1990. Çukurova koşullarında bazı adi fiğ (Vicia sativa L.) çeşitlerinde bitkisel ve tarımsal özellikler ve bunlar arası ilişkiler üzerinde araştırmalar. Çuk. Üni. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi.
  • Anonymous. 1999. Legume International Nurseries and Trials. ICARDA. Syria.
  • Blum, A., and W. Lehrer. 1973. Genetic and environmental variability in some agronomical and botanical characters of common vetch (Vicia sativa). Euphytica 22:89-97.
  • Gençkan, M. S. 1983. Yem Bitkileri Tarımı. Ege Üni. Zir. Fak. Yay. No. 467. İzmir.
  • Hakyemez, B. H., A. Gökkuş, Ö. Hakyemez, H. Baytekin. 2005. Çanakkale kıraç koşullarında farklı fenolojik devrelerde biçmenin ve farklı ekim oranlarının tüylü fiğ (Vicia villosa Roth)'de verim ve verim öğelerine etkisi. Türkiye 6. Tarla Bitkileri Kongresi 5-9 Eylül.
  • Antalya. Cilt 2 Bitki Islahı ve Çayır Mera Yem Bitkileri. s. 785-789. Akdeniz Üni. Zir. Fak. Antalya.
  • Keatinge, J. D. H., A. Asghar., B. R. Khan., A. M. Abd-ElMoneim., S. Ahmad. 1992. Germplasm evaluation of annual sown forage legumes under environmental conditions mariginal for crop growth in highlands of West Asia. Plant Genetics Abstracts, Vol.1 no.1.
  • Kramer, P. J. 1983. Water Relations of Plants. Academic Press, Inc. California USA.
  • Özpınar, H, C. O. Sabancı, G. Eğinlioğlu.1999. Ürem-79 ve Kubilay-82 fiğ (Vicia sativa L.) çeşitlerinde farklı tohumluk miktarlarının ot ve tohum verimi üzerine etkileri. Anadolu 9 (2): 41-45.
  • Özpınar, H ve F. N. İnal, 2014. Yonca ve Adi Fiğ. Tarımsal Araştırmalardan Bakış s. 235-240. T. C. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Tarımsal Politika Geliştirme Enstitüsü Müdürlüğü Yayını. Ankara Sabancı, C. O. 1996. Fiğlerde (Vicia sativa L.) tohum verimi için genotip çevre interaksiyonları. Anadolu 6 (1) :25- 31.
  • Sabancı, C. O., E. Çelen ve M. M. Ertuş. 2005. Van koşullarında bazı tüylü fiğ hat ve çeşitlerinin ot ve tohum verimlerinin belirlenmesi. Türkiye 6. Tarla Bitkileri Kongresi 5-9 Eylül. Antalya. Cilt 2 Bitki Islahı ve Çayır Mera Yem Bitkileri. s. 947-952. Akdeniz Üni. Zir. Fak. Antalya.
  • Tahtacıoğlu, L., M. Avcı., A. Mermer., H. Şeker, C. Aygün. 1996. Bazı kışlık çeşitlerin Erzurum ekolojik koşullarına adaptasyonu. Türkiye 3. Çayır-Mer'a ve Yembitkileri Kongresi 17-19 Haziran 1996. S. 661- 667. Erzurum.
  • Tarawali, S. A., G. Tarafali., A. Larbi and J. Hanson. 1995. Methods for evaluation of forage legumes, grasses and fodder trees for use as livestock feed. ILRI Manual 1. International Livestock Research Institute, Nairobi, Kenya.
  • Ürem, A. 1985. Türkiye'de önemli yem bitkilerinin üretimi yetiştirilmesi ve bazı tescilli çeşitlerin özellikleri ile tohumluk sorunları. Ege Böl. Zir. Ara. Ens. Yay. No. 55.
  • Yurtsever, N. 1984. Deneysel istatitik metodlar. T. O. K. B. Köy. Hiz. Gen. Müd. Top. ve Güb. Ara. Ens. Yay. No.121