Türkçe Eğitiminde Dijital Yetkinlik Kavramının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Dünyada ve Türkiye’de devam eden COVİD 19 salgını süresince araştıran, düşünen, üreten bireyin yanı sıra dijital yetkinliğe sahip bireylerin önemi ortaya çıkmıştır. Özellikle öğrencilerin okula gidememesi ve derslerin uzaktan yapılması süresince, teknolojik donanım eksikliği, içerik eksikliği ve bireylerin dijital yetkinlik eksikliği ön plana çıkmıştır. Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin dijital yetkinlik becerileriyle ilgili öğretmen görüşlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Türkiye’nin batısında yer alan bir devlet ortaokulunda görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmanın veri analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Okullarda FATİH projesinden dolayı etkileşimli tahtaların yeteri kadar bulunduğu ama bilgisayarların ihtiyacı karşılayacak düzeyde ve dijital çağa uygun olmadığı görülmüştür. Öğrencilerin proje merkezli değil de sınav merkezli yetiştiği, bu yüzden teknolojik araçlara yönelmede problem yaşandığı görülmüştür. Dünyayı etkisine alan COVİD 19 salgını sürecinde öğretmen ve öğrencilerin dijital yetkinlikler açısından yetiştirilmesi gerektiği görülmüştür. Bu araştırmada dijital yetkinlik açısından öğretmenlerin, öğrencilerin, programların ve kitapların yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.

Investigation of the Concept of Digital Competence in Terms of Different Variables in Turkish Education

During the ongoing COVID 19 epidemic in the world and Turkey who produces as well as the importance of individuals it has emerged with the digital competence of individuals. Especially during the students 'not being able to go to school and the lessons being done remotely, the lack of technological equipment, the lack of content and the individuals' digital competence came to the fore. The aim of this study is to determine teachers' opinions about digital competence skills of secondary school students. For this purpose, a case study pattern, one of the qualitative research methods, was used in the research. Working group of the research is located west of Turkey are working in a state secondary school teachers. Content analysis method was used in the data analysis of the research. In the research, semi-structured interview form was used as a data collection tool. It has been observed that interactive boards are sufficient in schools due to the FATIH project, but computers are not at a level to meet the needs and are not suitable for the digital age. It was seen that the students grew up in the exam center rather than the project center, so there was a problem in turning to technological tools. When the results of this research are examined, it was concluded that teachers and students should be trained in terms of digital competencies during the COVID 19 outbreak process.

PDF

___

Akar, H. (2016). Durum çalışması. A. Saban ve A. Ersoy (Ed.). Eğitimde nitel araştırma yöntemleri içinde (111-148). Ankara: Anı Yayıncılık.
Akın, M. (2017). A research on the impacts of the young people’s Internet addiction levels and their social media preferences. International Review of Management and Marketing, 7(2), 256-262
Altın, H. M. ve Kalelioğlu, F. (2015). FATİH projesi ile ilgili öğrenci ve öğretmen görüşleri. Başkent University Journal of Education, 2(1), 89-105.
Arslan, H. ve Kuzu, A. (2019). EBA Ders modülünün ve sınıf yazılımının ters yüz sınıf modelinde uygulanabilirliğine yönelik öğretmen görüşleri. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 20-36. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2019.19.43815-538301
Bahçeci, F., Türel, Y.K., Demirli, C. ve Dokumacı, O. (2016). Liselerde görev yapan branş öğretmenlerinin Eğitim Bilişim Ağı (EBA) kullanım tercihleri ve yeterlik algısı. X. International Computer and Instructional Technologies Symposium. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Rize.
Bahçeci, F. ve Efe, B. (2018). Lise öğrencilerinin eğitim bilişim ağı (eba) sitesine yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 11(4), 676-692. DOI number: http://dx.doi.org/10.30831/akukeg.387055
Balula, A. (2016). The use of DigComp in teaching and learning strategies – a roadmap towards inclusion. Proceedings of the 7th International Conference on Software Development and Technologies for Enhancing Accessibility and Fighting Info-exclusion, 275-282.
Bilgiç, H. G., Duman, D., Seferoğlu, S. S. (2011). Dijital yerlilerin özellikleri ve çevrim içi ortamların tasarlanmasındaki etkileri. Akademik Bilişim’11 - XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. 2-4 Şubat 2011 İnönü Üniversitesi, Malatya.
Borich, G. D. (2017). Etkili öğretim yöntemleri (M. B. Acat, Çev.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Cartelli, A. (2012). A framewrok for digital competence assessment. A. Cartelli (Ed.), In Future trends and future practices for digital literacy and competence (s. 47-63). Hershey: IGI Global.
Cho, D. J. and Lee, J. (2011). Fighting against “infollution” that contaminates our children’s minds and their thoughts. http://www.unescobkk.org/education/ict/online-resources/databases/ict-ineducation-database/item/article/fighting-against-infollution-that-contaminates-ourchildrens-minds-and-their-thoughts/. Erişim Tarihi: 15.03.2020.
Creswell, J. W. (2013). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları (Çev. Ed: S. B. Demir). İstanbul: Eğiten Kitap.
Çayır, A. ve Ulusoy, M. (2014). Akıcılığı geliştirme programının ilkokul ikinci sınıf öğrencilerinin okuma ve anlama becerileri üzerindeki etkisi. Cumhuriyet International Journal of Education, 3(2), 26-43.
Çömlekçi, M. F. ve Başol, O. (2019). Gençlerin sosyal medya kullanım amaçları ile sosyal medya bağımlılığı ilişkisinin incelenmesi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(4), 173- 188.
Değirmenci, H. (2014). Eğitim yazılımının birinci sınıf öğrencilerinin okuma becerileri üzerindeki etkisi: Morpa Kampüs uygulaması (Yayımlanmamış Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı, Ankara.
Demir, Ü. (2016). Sosyal medya kullanımı ve aile iletişimi: Çanakkale’deki lise öğrencileri üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 9(2), 27-50.
Demir, D., Özdinç, F. ve Ünal, E. (2018). Eğitim bilişim ağı (EBA) portalına katılımın incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 407-422. Doi numarası: 10.17556/erziefd.402125
Doğru, B. N., Meçik, O. (2018). Türkiye’de endüstri 4.0’ın işgücü piyasasina etkileri: Firma beklentileri. SDÜ İİBF Dergisi, (23),1581-1606.
Ekşi, F. ve Ümmet, D. (2013). Bir kişilerarası iletişim problemi olarak internet bağımlılığı ve siber zorbalık: psikolojik danışma açısından değerlendirilmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(25), 91- 115. Retrieved from http://dergipark.org.tr/ded/issue/29175/312422. Erişim Tarihi: 04.05.2020
Erdem, M. ve Akkoyunlu, B. (2002). Bilgi okuryazarlığı becerileri ve bu becerilerin öğrencilere kazandırılması için düzenlenecek öğrenme ortamlarının özellikleri, Journal of Qafqaz University, 9, 125-132. file:///C:/Users/COMU/Downloads/Bilgiokuryazarlbecerilerivebubecerilerinrencilerekazandrl masiindzenlenecekrenmeortamlarnnzellikleri.pdf Erişim Tarihi: 04.04.2020
Erişen, Y., Gürültü, E. ve Bildik, C. (2018). Evaluation of digital competence by ınformation technology teachers in Turkey in the context of 21st century skills and the quality framework of ministry of education. European Journal of Education Studies, 4(7). DOI: 10.5281/zenodo.1254623
Eryılmaz, S. ve Uluyol, Ç. (2015). 21. Yüzyıl becerileri ışığında FATİH projesi değerlendirmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(2), 209-229. Retrieved from http://www.gefad.gazi.edu.tr/tr/issue/6772/91207. Erişim Tarihi: 09.04.2020
Filiz, O., Erol, O., Dönmez, F. İ. ve Kurt, A. A. (2014). BÖTE bölümü öğrencilerinin sosyal ağ siteleri kullanım amaçları ile internet bağımlılıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 3(2), 17-28.
Fraillon, J., Ainley, J., Schulz, W., Friedman, T. and Gebhardt, E. (2014). Preparing for life in a digital age - The IEA international computer and ınformation literacy study ınternational report. Springer International Publishing.
Fundalina (2020). 2020 Yılı Global Dijital Raporu. Erşim Adresi: https://www.fundalina.com/2020-yiliglobal-dijital-raporu/ Erişim Tarihi: 16.04.2020.
Gallardo-Echenique, E. E., de Oliveira, J. M., Marqués-Molias, L. and Esteve-Mon, F. (2015). Digital competence in the knowledge society. MERLOT Journal of Online Learning and Teaching, 11(1), 1-16.
Gürfidan, H., & Koç, M. (2016) Eğitim Bilişim Ağı (EBA) kullanımının öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. X. International Computer and Instructional Technologies Symposium. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Rize.
Ilomäki, L., Paavola, S., Kantosalo, A. and Lakkala, M. (2016). Digital Competence-an emergent boundary concept for policy and educational research. Educ. Inf. Technol (21), 655- 679.https://www.myk.gov.tr/index.php/tr/turkiye-yeterlilikler-cercevesi. Erişim tarihi: 10.03.2020
Kaman, S. ve Ertem, İ. S. (2018). The effect of digital texts on primary students' comprehension, fluency, and attitude. Eurasian Journal of Educational Research, 76, 147-164.
Kazu ve Erten (2014). Öğretmen adaylarının sayısal yetkinlik düzeyleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), s. 132 – 152. Doi: 10.14686/BUEFAD.201428175
Korkmaz, F (2017). Din dersi öğretmenlerinin bir öğretim materyali olarak filmleri kullanma durumları. Bilimname XXXIII(1), 35-66. http://dx.doi.org/10.21646/bilimname.2017.17
Kozikoğlu, İ. ve Altunova, N. (2008). Öğretmen adaylarının 21. yüzyıl becerilerine ilişkin öz-yeterlik algılarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerini yordama gücü. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 8(3), 522-531.doi: 10.5961/jhes.2018.293
Kurudayıoğlu, M. ve Soysal, T. (2020). 2018 Türkçe dersi öğretim programı'nın dijital yetkinlik bakımından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(54) , 184-199 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/maeuefd/issue/53827/658584. Erişim Tarihi: 05.06.2020.
Larraz, V. and Esteve, F. (2015). Evaluating digital competence in simulation environments. E. G. Bullen, In Teaching and learning in digital worlds, strategies and ıssues in higher education (s. 99-105). Tarragone: URV.
Maden, S., Maden, A. ve Banaz, E. (2018). Ortaokul 5. sınıf türkçe ders kitaplarının dijital okuryazarlık bağlamında değerlendirilmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(55), http://www.sosyalarastirmalar.com/cilt11/sayi55_pdf/5egitim/maden_sedat.pdf
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (Çev. Ed. Selahattin Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Miles, B. ve Huberman, M. (2015). Genişletilmiş bir kaynak kitap: Nitel veri analizi (Çev. Ed: Sadegül Akbaba Altun - Ali Ersoy). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Saygılı, D. ve Kana, F. (2016). Ortaöğretim Türk Dili ve Edebiyatı Dersinde Eğitim Bilişim Ağı'nın kullanımına yönelik öğrenci görüşlerine yönelik bir durum çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(20), 11-23.
Schmidt, E. and Cohen, J. (2013). The new digital age. New York: Vintagebooks.
Soydaş, B. ve Ertem, S. İ. (2019). Dijital metinleri tekrarlı okumanın ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin akıcı okuma ve anlama becerileri üzerine etkisi. International Social Mentality and Researcher Thinkers Journal, 5(26), 1987-2005
Şişman, M. (2002). Eğitimde mükemmellik arayışı: Etkili okullar. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Şirin, H. (2016). 21. Yüzyılda eğitim bilimlerinde yönelimler. L. Küçükahmet, (Ed.). Eğitim bilimine giriş içinde (s. 23-45). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Türker, A., ve Güven, C. (2016). Lise öğretmenlerinin Eğitim Bilişim Ağı (EBA) projesinden yararlanma düzeyleri ve proje ile ilgili görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 244-254.
Tüysüz, C., ve Çümen, V. (2016). EBA Ders web sitesine ilişkin ortaokul öğrencilerinin görüşleri. Uşak University Journal of Social Sciences, 9(27), 278-296.
Ulu, M., ve Başaran, M. (2013). Video öz değerlendirme tekniğinin akıcı okuma becerisinin gelişimine etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 38, 1-10.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.