Dil Bilgisine Yönelik Tutum Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması
Bu araştırmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin dil bilgisine yönelik tutumlarını belirleyebilecek bir ölçme aracı geliştirmektir. Araştırmanın çalışma grubunu 2015-2016 eğitim öğretim yılı bahar yarıyılında Muğla il merkezindeki ortaokulların 8. sınıflarında öğrenim gören 200 öğrenci oluşturmaktadır. Ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek amacıyla Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA); ardından da söz konusu yapının geçerli bir yapı olup olmadığını belirlemek üzere Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yapılmıştır. AFA sonucunda ve Derse Yönelik Kazanımlar, Derse Yönelik Güçlükler ve Sınıf İçi Etkileşim olmak üzere üç boyutlu ve 21 maddeli bir yapıya ulaşılmıştır. Ölçeğin AFA ile belirlenen üç boyutlu yapısı DFA ile doğrulanmıştır. Ölçeğin güvenirliğini belirlemek için Cronbach Alfa iç tutarlık katsayılarından ve madde-toplam korelasyonundan yararlanılmıştır. Yapılan geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının sonucunda ölçeğin, ortaokul öğrencilerinin dil bilgisine yönelik tutumlarını belirleyebilecek nitelikte bir ölçme aracı olduğu belirlenmiştir.
Development of the Attitude Scale towards Grammar: A Validity and Reliability Study
The purpose of this study is to develop a scale that determines secondary school students’ attitudes towards grammar. The study group of the research consisted of 200 8th students attending secondary schools in the city of Muğla in the 2015-2016 school year. In order to determine the construct validity of the scale, Exploratory Factor Analysis (EFA) and in order to determine whether the obtained construct is a valid construct, Confirmatory Factor Analysis, were conducted. The EFA showed a construct made up of three factors and 21 items. The factors were Course-related Gains, Course-related Difficulties and In-class Interaction. This threedimensional construct of the scale was confirmed with CFA. In order to determine the reliability of the scale, the Cronbach Alpha internal consistency coefficient and item-total correlations were calculated. As a result of the reliability and validity analyses, it was concluded that the scale was reliable and valid enough to determine secondary school students’ attitudes towards grammar.
___
- Topçuoğlu, Ü. ve Özer, M. (2017). Ortaokul öğrencileri için konuşma becerisi tutum ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Language Academy, 5(6), 120-131.
- Topçuoğlu, Ü. ve Köse, M. (2014). Türkçe dersine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi: Bir geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 233-249.
- Tezbaşaran, A. (2008). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Erişim adresi https://www.academia. edu/1288035/Likert_Tipi_%C3%96l%C3%A7ek_Haz%C4%B1rlama_K%C4%B1lavuzu
- Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (5. Baskı). Ankara: Nobel.
- Şahbaz, N. K. (2014). Dil bilgisi öğretiminde materyal geliştirme ve etkinlikler. Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi içinde (s.167-193). Ankara: Pegem Akademi.
- Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
- Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2014). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri (3.Baskı). Ankara: Anı.
- Önder, R., Aytan, N. ve Ünlü, S. (2015). Validity and reliability study of listening skill attitude scale. International Journal of Educational Researchers, 6(2), 43-49.
- MEB. (2018). Türkçe dersi (İlkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB.
- Larsen Freeman, D. (1997). Grammar and its teaching: Challenging the myths. Eric Digest, Erişim adresi http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED406829.pdf
- Larsen Freeman, D. (1991). Teaching grammar. Teaching English as a Second or Foreign Language, 2, 279-296.
- Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (2nd Ed.). NY: Guildford.
- Kolburan Geçer, A. (2002). Öğretmen yakınlığının öğrencilerin başarıları, tutumları ve güdülenme düzeyleri üzerindeki etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara.
- Karahan, B. Ü. (2018). Okumaya yönelik tutum ölçeği: Ölçek geliştirme çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(1), 67-73.
- Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (5. Baskı). Ankara: Asil.
- Kağıtçıbaşı, Ç. (2003). Yeni insan ve insanlar (10. Baskı). İstanbul: Evrim.
- Hengirmen, M. (2007). Türkçe dilbilgisi (9. Baskı). Ankara: Engin.
- Güzel, A. ve Karadağ, Ö. (2013). Anlatma becerileri açısından “Türkçe Dersi Öğretim Programı (6, 7, 8. Sınıflar)” na eleştirel bir bakış. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 45-52.
- Güven, A. Z. (2013). Dil bilgisi konularının öğretim sorunları. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(6), 1-10.
- Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi (yaklaşımlar ve modeller). Ankara: Pegem Akademi.
- Ergin, M. (2007). Türk dil bilgisi. İstanbul: Bayrak.
- Erdem, İ. (2014). Konuşma eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi. Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi içinde (s. 229-260). Ankara: Pegem Akademi.
- Er, K. ve Topçuoğlu Ünal, F. (2016). Ortaokul öğrencilerine yönelik dil bilgisi tutum ölçeği geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40), 343-356.
- Dolunay, S. K. (2010). Dil bilgisi öğretiminin amacı ve önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27(27), 275-284.
- Deniz, S. ve Tuna, S. (2006). İlköğretim öğrencilerinin Türkçe derslerine yönelik tutumları: Köyceğiz örneklemi. Milli Eğitim Dergisi, 35(170), 339-350.
- Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
- Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (22. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. NY: Guildford.
- Baş, B. (2014). Okuma ve dinleme eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi. Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi içinde (s. 197-226). Ankara: Pegem Akademi.
- Aytaş, G. ve Çeçen, M. A. (2010). Ana dili eğitiminde dil bilgisi öğretiminin yeri ve önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27(27), 77-89.
- Aksan, D. (2007). Her yönüyle dil (Ana çizgileriyle dilbilim) (4. Baskı). Ankara: Türk Dil Kurumu.
- Akaydın, Ş. ve Kurnaz, H. (2015). Lise öğrencilerine yönelik yazma tutum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12 (32), 246-261.