2010-2019 Yükseköğretime Geçiş Sınavlarında Noktalama İşaretlerinin Kullanımı Bilgisini Yoklayan Soruların İncelenmesi

Türkçede noktalama işaretleri, dil bilgisi konuları arasında en az ele alınan ve hatta incelemeye bile değer bulunmayan bir bölümdür. Türkçede noktalamanın görüldüğü ve noktalama hakkında ilk bilgilerin yer aldığı metin, Şinasi’nin Şair Evlenmesi adlı oyunudur. Şemseddin Sami tarafından kaleme alınan Usul-i Tenkit ve Tertip adlı eser bu konu hakkında ayrıntılı bilgi veren Türkçenin ilk önemli çalışmasıdır. Bu çalışma sonraki yıllarda pek çok araştırmaya ışık tutacak niteliktedir. Batıda kullanılan birçok işarete bu eserde yer verilmiştir. Daha sonra yayımlanan yazım kılavuzları bu çalışmayı esas almıştır denebilir. Bu araştırmada Türk Dil Kurumunca yayımlanan 2012 Yazım Kılavuzu esas alınmıştır. Bu kılavuz temel alınarak Türkiye’de yükseköğretim kurumlarına geçiş aşamasında uygulanan merkezî sınavlardan 2010-2019 yılları arasında yapılan sınavlarda noktalama işaretlerinin kullanımını ölçen soruların dağılımı ve ölçülmek istenen özellikleri incelenmiştir. Bu araştırmada sınavlarda noktalama işaretlerini sorgulayan soru sayısı belirlenmiş, hangi noktalama işaretlerinin sorulduğu tespit edilmiştir. Söz konusu sınavlarda yer alan noktalama işaretlerine dair sorularda virgül, üç nokta ve iki noktaya sıklıkla yer verildiği kısa çizgiye hiç yer verilmediği kesme işaretine ise bir kez yer verildiği belirlenmiştir.

A Study on the Questions Examining the Use of Punctuation Marks in the Higher Education Entrance Exams between 2010-2019

Punctuation marks in Turkish are among the least discussed grammatical subjects, and are not even considered worth examining. In Turkish, the use of punctuation and information about it was first observed in Şinasi’s play “Şair Evlenmesi.” The work titled “Usul-i Tenkit and Tertip,” written by Şemseddin Sami, was the first important work in Turkish. It gave detailed information punctuation, and shed light on further studies in the following years. Many marks used in the West were included in this work. We can say that the spelling guides published later were based on it. The present study was based on Spelling Guide published by the Turkish Language Association, 2012. Based on this guide, the distribution of the questions measuring the use of punctuation marks, and the aspects which those questions were measuring were investigated. It was found that comma, ellipsis dots and colon were frequently used in the questions about punctuation marks in the exams, and hyphen was not used at all, and the apostrophe was used once.

PDF

___

Aksan, D. (2015). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim. Ankara: TDK Yayınları.
Aktaş, Ş. (2010). Dilin doğru ve güzel kullanımı üzerine. Türklük Bilimi Araştırmaları, 15(27), 37-42.
Alver, Ş. ve Sancak, M. (2015). Noktalama işaretlerinin ilköğretim II. kademe Türkçe dersi programlarına ve ders kitaplarına yansıması. International Journal of Language Academy, 3(1), 374-388.
Atasoy, F.O. (2010). Türkçede noktalama. İstanbul: Özel Kitaplar.
Atasoy, F. O. (2010). Noktalama işaretlerinin tarihi, Turkish Studies. 5(2), 823-860.
Bağcı, H. (2011). İlköğretim 8.sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Turkish Studies, 6(1), 693-706.
Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2011). Dil ve Anlatım Dersi 9., 10., 11. ve 12.Sınıflar Öğretim Programı. Ankara: MEB Yay.
Güneri, E.E. (2004). Ortaöğretimde (1.-3. sınıflar) noktalama işaretlerinin kullanımında, bilgi-beceri oranlarının tespiti (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Kalfa, M.(2017). Başlangıçtan günümüze Türkçede noktalama. Ankara: Akçağ Yayınları.
Kara, E. (2010). Yazım, noktalama ve dil bilgisel beceri kazandırma bakımından 6.7.8.sınıf öğrencilerinin çalışma kitaplarının incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkçe Eğitimi ABD, Erzincan.
Kurudayıoğlu, M. ve Dölek, O. (2018). Noktalama işaretlerinin öğretimine ilişkin öğretmen görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 372-385.
Mataracı, E. (1998). İlköğretim okullarında I. kademe 5.sınıf öğrencilerinin imlâ ve noktalama işaretleriyle ilgili bilgi ve beceri düzeyleri (yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi EBE Sınıf Öğretmenliği ABD
Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2018). Ortaöğretim Türk Dili ve Edebiyatı Dersi (9.,10.,11. Ve 12.Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: MEB Yay.
Özcan, Ş. ve Yönez, H.(2018). Ortaokul öğrencilerinin yazım kurallarını uygulama ve noktalama işaretlerini kullanma durumlarına yönelik bir inceleme. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 6(4), 541-558.
Özkara, Y. ve İzci, G. (2013). İlköğretim 5.sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumları ile noktalama işaretlerini uygulama düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Cumhuriyet International Journal of Education, 2(2), 1-9.
Paker, T. (2017). Durum çalışması. F. N. Seggie, Y. Bayyurt (Ed.), Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları (2.baskı) (ss.119-134). Ankara: Anı Yay.
Şahin, G. ve Topuzkanamış, E. (2008). Öğretmen adaylarının imla ve noktalama kurallarını uygulama düzeyleri üzerine bir araştırma, Balıkesir Üniversitesi Örneği. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu.
TDK (1941). Yazım kılavuzu (1941). Ankara: TDK Yayınları.
TDK (2012). Yazım kılavuzu (2012). Ankara: TDK Yayınları.
2010-2019 yılları arasındaki tüm yükseköğretime geçiş sınavları için bkz. https://www.osym.gov.tr/