Antakya'nın Seçmeni: Mezhepsel Ayrışma ve Parti Özdeşleşmesi

Seçmenlerin oy verme davranışlarını analiz eden kuramsal yaklaşımlar, toplumsal yapılara öncelik tanıyanlar ve birey odaklı açıklamalar biçiminde iki ana kategoriye ayrılabilir. Çalışmada temel amacımız ülkemiz seçmenlerinin en azından bir kısmının günümüzde en bilineni "rasyonel seçmen davranışı" olan birey odaklı teorilerin öne sürdükleri biçimde davranmadığını kanıtlayabilmektir. Bu çerçevede Hatay ilinin merkez ilçesi Antakya 'mn mahalleleri bazında seçmen davranışlarının mezhepsel ayrışma biçimindeki toplumsal yarılma ortamında şekillenen toplumsallaşma sonucunda belirlendiği gösterilmeye çalışılmıştır. Çalışmada 1961-2007 yılları arasında gerçekleşen toplam on iki milletvekilliği genel seçiminin Antakya mahallelerindeki sonuçlarının analizi yapılarak bu vargıya ulaşılmıştır.

The voters of Antakya : Religious sects and party identification

Theoretical approaches that analyze the voting behavior of individuals can be divided into two main categories; social structure-oriented theories and individual-oriented theories. This study aims to show that the voting behavior of a percentage of Turkish voters does not comply with the assertions of individual-oriented theories, the most well-known of which is "rational-choice". In this context, it was found that in Antakya, the central district of the Hatay province, voters' behavior was determined by the socialization process shaped by social cleavages arising from religious sects. This conclusion has been reached by analyzing the results of general elections held between 1961 and 2007 in neighborhoods of Antakya.

___

Açıkel, Fethi (2003), “Mapping the Turkish Political Landscape through November 2002 Elections,” Journal of Southern Europe and the Balkans, Vol. 5, No. 2, p.185-203.
Akgün, Birol (2002), Türkiye’de Seçmen Davranışı, Partiler Sistemi ve Siyasal Güven, Ankara: Nobel.
Crewe, Igor (1985), “Introduction: Electoral Change in Western Demokracies: A Framework for Analysis”, Eloctoral Change in Western Democracies Patterns and Sources of Electoral Volatility, Ivor Crewe - David Denver (Ed.), Croom Helm, Worchester’dan aktaran Oya Çitçi, Yerel Seçimler Coğrafyası 1963-1999, TODAİE Yayın no. 329, Ankara, 2005, s.17.
Çarkoğlu, Ali (2002), “Turkey’s November 2002 Elections: A New Beginning?”, MERIA, Middle East Review or International Affairs, Vol. 6, No. 3, p. 30-41.
Çitçi, Oya (2005), Yerel Seçimler Coğrafyası, 1963-1999, Ankara: TODAİE Yayın no: 329.
DİE (1964), 15-10-1961 Milletvekili ve Senato Üyesi Seçimi Sonuçları, İl,İlçe ve Sandık Bölgeleri İtibariyle, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayın No: 463.
DİE (1966), 1950-1965 Milletvekili ve 1961,1964 Cumhuriyet Senatosu Üye Seçimleri Sonuçları, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayın No: 513.
DİE (1970), Milletvekili Seçimi Sonuçları, 12 Ekim 1969, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayın No: 610.
DİE (1974), Milletvekili Seçimi Sonuçları, 14 Ekim 1973, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayın No: 702.
DİE (1978), 5 Haziran 1977 Milletvekili Seçimi Sonuçları, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü yayın No: 836.
DİE (1985), Milletvekili Seçimi Sonuçları, 6.11.1983, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayın No: 1071.
DİE (1988), Milletvekili Genel Seçimi Sonuçları, 29.11.1987, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayın No: 1280.
DİE (1992), Milletvekili Genel Seçimi Sonuçları, 20.10.1991, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayın No: 1511.
DİE (1996), Milletvekili Genel Seçimi Sonuçları, 24.12.1995, Cilt II, İller: 25 Erzurum- 42 Konya, Ankara: T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü.
DİE (2000), Milletvekili Genel Seçimi Sonuçları, 18.4.1999, Hatay, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayın No: 2337.
DİE (2003), Milletvekili Genel Seçimi 2002, CD-ROM, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü.
Esmer, Yılmaz (2002), “At the Ballot Box: Determinants of Voting Behaviour”, Ethnic and Religious Bases of Voting”, Sabri Sayarı - Yılmaz Esmer (Eds.), Politics, Parties & Elections in Turkey, Londra: Lynne Riener Publishers, p. 91-114.
Evans, Jocelyn A. J. (2002), Voters&Voting: An Introduction, London: Sage Publications.
Güneş Ayata, Ayşe - Ayata, Sencer (2002), “Ethnic and Religious Bases of Voting”, Sabri Sayarı - Yılmaz Esmer (Eds.), Politics, Parties & Elections in Turkey, Londra, Lynne Riener Publishers, p. 137-155.
Harrop, Martin - Miller, William L. (1987), Elections and Voters: A Comparative Introduction, London, MacMillan Education Ltd.’den aktaran Jocelyn A. J. Evans (2002), Voters&Voting: An Introduction, London, Sage Publications, p. 26.
Kalaycıoğlu, Ersin (1993), Karşılaştırmalı Siyasal Katılma, Siyasal Eylemin Kökenleri Üzerine Bir İnceleme, İstanbul, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Yayını.
Kapani, Münci (1999), Politika Bilimine Giriş, İstanbul, Bilgi Yayınevi, 11. Basım.
Kışlalı, Ahmet Taner Kışlalı (2003), Siyasal Sistemler, Siyasal Çatışma ve Uzlaşma, 6. Baskı, Ankara, İmge Kitabevi.
Lau, Richard R. - Redlawsk, David P. (t. y.), How Voters Decide, Cambridge: Cambridge University Press.
Schmidt, Manfred G. ( 2002), Demokrasi Kuramlarına Giriş, (Çev. M. Emin Köktaş), İstanbul, Vadi Yayınları.
Torlak Sülün Evinç - Polat, Ferihan (2006), “Denizli Örneği Çerçevesinde Kentlileşme Sürecinde Seçmen Davranışı Değişimi,” Mülkiye, Cilt XXX, Sayı 253 (Kış).
TÜİK (2007) Milletvekili Genel Seçim Sonuçları, http://tuikrapor.tuik.gov.tr/reports/-rwservlet?secimdb2=&report=tab3_2007.RDF&p_il=31&p_bol=0&p_ilce=0&desformat=html&ENVID=secimEnv, (10.11.2007)
Wolinetz, Steven B. (1990), “Tranformation of Western European Systems”, Peter Mair (Ed.), The West Europen Party Systems, Oxford University Press, New York’tan aktaran Oya Çitçi, Yerel Seçimler Coğrafyası 1963-1999, TODAİE Yayın no: 329, Ankara, 2005, s. 22-23.