Endüstri Bitkileri ve Bitki Artıklarının Biyoyakıt Olarak Kullanımı

Biyoyakıt üretiminde başlıca pirinç, patates, ayçiçeği, kolza, şeker kamışı, tütün, pamuk, fındık, soya, mısır, palmiye, aspir gibi bitkiler kullanılmaktadır. Biyoyakıtlar, biyoetanol, biyodizel, biyometanol, biyodimetileter, biyoyağ, biyogaz gibi biçimlerde elde edilmektedir. Günümüzde ise en yaygın kullanım şekilleri ise biyoetanol, biyogaz ve biyodizel şekillerinde elde edilmektedir. Dünya nüfusundaki hızlı artışla beraber teknolojik gelişmeler enerji ihtiyaçlarını da beraberinde artırmaktadır. Fosil yakıt kaynakları kısıtlı rezerv durumlarından dolayı günümüz dünyasında stratejik bir öneme sahip olmuş ve artan enerji ihtiyacını karşılayabilmek için rüzgar, su ve güneş gibi yenilenebilir enerji kaynaklarından faydalanmanın yanı sıra yağlı tohumlu bitkiler ile bazı buğdaygil türü bitkiler ve endüstriyel bitki artıkları, lif artıkları, lifsel atıklar, lif özelliğinde olan sebze ve meyve artıklarından yakıt üretimi üzerinde durulmaya başlanmıştır. Biyoyakıt üretimi bir yandan enerji ihtiyacının karşılanmasına katkı sağlarken aynı zamanda tarımda ürün çeşitliliği ve istihdamı da olumlu yönde etkileyecektir. Ayrıca, tarımsal bitki artıklarının geri dönüşüme kazandırılmasıyla birlikte çevreye dost enerji kaynakları üretilmiş olacaktır.

Using of Industrial Plants and Plant Residues as Biofuel

To obtain biofuels are mainly used plants such as rice,potato, sunflower, rapeseed, sugar cane, tobacco, cotton, hazelnut, soybean, corn, palm and aspir. Biofuels are obtained in form such bioethanol, biodiesel, biomethanol, biodimethylether, biofuels, biogas. In today, most common forms of use are bioethanol, biogas and biodiesel. Along with rapid incerease in the world population, technological developments incerease the energy needs together. Fossil fuel sources have a strategic importance in today’s world due to their limited reserve status besides the benefiting from renewable energy sources such as wind, water and sun in ordet to meet incerasing energy demand, the production of oilseed plants and some grains of vegetable species industrial plant residues, fiber residues, fibrous waste vegetable and fruit residues of fiber. Biofuels production will contribute to meeting the energy needs while at he same time affectting product diversity and employment in agrıculture in a positive way. In addition, enviromentally friendly energy sources will be produced with the recycling of agricultural plant wastes.

PDF

___

Adıyaman, A., Günay, S., 2008. “ Türkiye’de yüksek tarım maliyeti sorununun çözümünde biyodizelin yeri” Doğu Coğrafya Dergisi, 13:19, 105-122.
Akınerdem F, Öztürk Ö. 2014. Yağ bitkileri üretim stratejileri. Ayçiçeği Paneli, 18 Mart 2014, Konya.
Akdoğan, G. ve Emeklier, Y., 2007. Türkiye tarımında biyokitle (biyomas) enerji kaynakları. Biyoyakıtlar ve Biyoyakıt Teknolojileri Sempozyumu Bildiriler Kitabı. TMMOB, Kimya Mühendisleri Odası. 12-13 Aralık, 2007, s:31-48, Ankara.
Anonim, 2000. Turkey ındustrial plant production. Production yearbook. www.fao.org.
Anonim, 2006a. Türkiye’de tarımsal artıkların değerlendirilmesi. http://www.agrowaste.tr. org/tr. (Erişim tarihi 13.04.2007).
Anonim, 2006b. http://www.abengobioenergy.com/bioethanol/index.cfm?page=0lang=1
Anonim, 2006c. http://www.yenilenebilirenerjikaynakları.ws.tc/Bıyokutle_enerjisi.htm6.4
Anonim, 2006d. www.esru.strath.ac.uk/EandE/web_sites/0203/biofuels/what_bioethanol.htm
Anonim, 2010. “Bitkisel atık yağların yönetimi ” T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğü, Ankara.
Anonim, 2014. Enerji raporu 2013, Dünya Enerji Konseyi Türk Milli Komitesi, s: 295.
Anonim, 2014. Yenilenebilir enerji kaynakları. http//www.ultraenerji.com. (Erişim tarihi: 18.08.2017).
Anonim, 2015a. “Bitkisel atık yağların kontrolü yönetmeliği” Resmi Gazete, Tarihi ve Sayısı: 06/06/2015; 29378.
Anonim, 2015b. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı. http://www.tarim.gov.tr
Anonim., 2015c. http/ www. Yenilenebilirenerjikaynaklari.biz. Erişim Tarihi:13.04.2017
Ar, F. F., 2010. “ Biyoyakıtlar” DEK-TMK, Yayın No: 0016/2010. Ankara, 2010.
Avcıoğlu, O., Türker, A., Atasoy, U., Koçtürk, Z., 2011. Tarımsal kökenli yenilenebilir enerjiler biyoyakıtlar.Nobel yayınevi, 519s, Ankara.
Ballesteros, I., Ballesteros, M., Cabanas, A., Carrasco, J., Martin, C. ve Negro, JM., 1991. Selection of thermotolerant yeasts for simultaneous saccharification and fermentation process (SSF) of cellulose to ethanol. Applı Biochem Biotechanol 28-29: 307-315.
Baydar, 2016. Tarla Bitkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü.
Bayrakçı, A.G., 2009. Değişik biyokütle kaynaklarından etanolün elde edilmesi üzerine bir araştırma. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek lisans tezi, İzmir.
Cirik, S., Koru, E., Can, Ş. S., 2011. Turan, G., Tekoğul, G., “ Mikroalglerden yenilenebilir temiz bir enerji kaynağı olan biyodizelin elde edilmesi” Tübitak Proje No: 107Y013.
Dağdelen, A., Yüksel, Y., 2016. Yağlı tohum çeşidi ve transesterifikasyon yöntemlerinin biyoyakıt üretimine ve kalitesine etkileri. Nevşehir Bilim ve Teknolojisi Dergisi Targid Özel sayı 107-117.
Ebeling, J.M., Jenkins, B.M., 1983. Phyysical and chemical properties of biomass fuel, ASAE Paper No:83-3546 St. Joseph, MI 49085.
Eker, B ve Altan, A., 1990. Ayçiçeği saplarının yakıt olarak değerlendirilmesi üzerine bir araştırma. 4.Uluslararası Tarımsal Mekanizasyon ve Enerji Kongresi (1-4) Ekim, s:678-686.
El Bassam, N., 1998. Energy plant species, their use and ımpact on environment and development. James and James (Science Publisher) Ltd. London, UK.
Emeklier, Y.H., 2014. İç Anadolu Bölgesi’nin yenilenebilir enerji kaynakları potansiyeli ve enerji bitkileri tarımı. Enerji Tarımı ve Biyoyakıtlar 4. Ulusal Çalıştayı, 28-29 Mayıs 2014, 101-108 s. Samsun.
Eser V, Sarsu F, Altunkay, M. 2007. Biyoyakıt üretiminde kullanılan bitkilerin mevcut durumu ve geleceği. Biyoyakıtlar ve Biyoyakıt Teknolojileri Sempozyumu Bildiriler Kitabı.
Günel, H., Öztürk, İ., 2006. Yenilebilir ve yetiştirilebilir bir enerji kaynağı: Biyokütle. 14-15 Aralık Ege Üniversitesi, İzmir. TMMOB, Kimya Mühendisleri Odası.12-13 Aralık, 2007, s. 51-62, Ankara.
Henry, R.J., 2010. Evaluation of plant biomass resources available for replacement of fossil oil Plant Biotechnol J. 2010 Apr; 8(3): 288–293.
Horoz, Ayhan., Korkmaz, A., Akınoğlu, Güney., 2015. Biyoyakıt bitkileri ve teknolojisi. Toprak bilimi ve Bitki Besleme Dergisi, 3(2), 69-81.
İlleez B. 2004. “Güneş enerjisi destekli sürekli beslemeli tip biogaz üreticinin oluşturulması Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Güneş Enerjisi Enstitüsü, Güneş Enerjisi A.B.D, İzmir.
Kakaç, S., 2006. Yenilenebilir enerji kaynakları bugünü ve yarını. http/www.tuba.gov.tr.
Koçtürk, D., Avcıoğlu, A.O., 2012. Benzin motorlarında biyoetanol kullanımının çevresel etkilerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Çevre Bilimleri Dergisi 4(2): 65-74.
McKendry, P., 2002. Energy production from biomass (part 1): overview of biomass. Bioresource Technology Volume 83, Issue 1, May 2002, Pages 37-46
Olgun, H. ve Tırıs M. (2001). “Atıkların enerji dönüşüm sistemlerinde kullanılması”, Teknoloji Günleri Alternatif Enerji Sistemleri Sempozyumu (29 Mart 2001), İstanbul.
Onurlubaş, H. E., Kızılaslan, H., 2007. “ Türkiye’de bitkisel yağ sanayindeki gelişmeler ve geleceğe yönelik beklentiler” TEAE Yayınları, No: 157. Ankara.
Öğütmen, S. ve Başçetinçelik, A., 1986. Bazı tarımsal artıkların ısıl değerlerinin saptanması. Tarımsal Mekanizasyon 10. Ulusal Kongresi (5-7 Mayıs), s:295-304 Adana.
Öztürk, A.B. 2016. Bitkisel yağ imalatı sektörü. İktisadi Araştırmalar Bölümü.
Saraçoğlu., N. 2004. Türkiye ‘nin enerji üretiminde biyokütle kaynaklarından yararlanma olanakları. V. Ulusal Temiz Enerji Sempozyumu, 26-28 Mayıs, 485-497.
Segal, I., 1984. Utilization of dry bio-residues for energy production in israel. Proc. Bio- Energy World Conference p:250- 255, Gotherberg- Sweden.
Sumner, H.R., Monroe, G.E. and Hellwing, R.E., 1984. Harvester for cotton plant residue. Transactions of the ASAE, 27(2):366-369.
Taşyürek M, Acaroğlu, M., 2007. Biyoyakıtlarda (biyomotorinde) emisyon azaltımı ve küresel ısınmaya etkisi. Uluslararası Küresel İklim Değişikliği ve Çevresel Etkileri Konferansı, Konya.
Tüplek A. (2011).“Odun talaşı ve tozundan pelet bioyakıt üretilmesi ve yanma analizi ”Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Makine Mühendisliği Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Ünal, H., Alibaş, K., 2002. Buğday ve ayçiçeği saplarının yakılmasından elde edilen enerjinin maliyeti ve diğer yakıtlarla karşılaştırılması. Ulud. Üniv. Zir. Fak. Derg., 16(2): 101-112.
Yumak, H. ve Evcim, H.Ü., 1990. Yenilenebilir enerji kaynağı olarak pamuk sapı. Türkiye 5. Enerji Kongresi Teknik Oturum tebliğleri No:2 s:325-331. 22-26 Ekim Ankara.
Wilen, C., Sipila, K., Stahlberg, P. ve Ahokas, J., 1985. Pelletization of straw. Bioenergy’84, Elsevier Applied Science Publishers, Vol:3 p:542-549.