Beydağları Sahil Milli Parkı Ekonomik Değerinin Seyahat Maliyeti ve Koşullu Değerleme Yöntemleri ile Belirlenmesi

Ormanlar, milli parklar ve ekosistemler gibi çevresel varlıklar iktisadi faaliyetlerin devam ettirilebilmesi için gerekli temel girdileri sağlar ve atıklar için depolama işlevi görür. Aynı zamanda çevresel varlıklar ve ekosistemler birer sermaye stokudur. Bunların yanında çevresel varlıkların rekreasyonel amaçlı kullanımı da söz konusudur. Ekosistemlerin sağladığı fayda ve hizmetler, piyasada doğrudan fiyatlandırılamaz. Bu fiyatlandırmanın ya da değerlemenin yapılabilmesi için piyasa dışı yöntemlere gereksinim vardır. Ekosistemlerin sağladığı fayda ve hizmetler kullanım ve kullanım dışı değerler olarak ayrılmaktadır. Bu çalışmada Beydağları Sahil Milli Parkı’nın rekreasyonel amaçlı kullanım değeri ile kullanım dışı değeri, piyasa dışı yöntemlerden Seyahat Maliyeti Yöntemi (SMY) ve Koşullu Değerleme Yöntemi (KDY) kullanılarak hesaplanmıştır.

Determination of The Economic Value of The Beydağları National Park Using Travel Cost and Contingent Valuation Methods

Environmental assets like forests, national park and ecosystems provide raw materials for the economic activities. At the same time environmental assets and ecosystem services are capital stocks. Beside these services, it is in the question that ecosystems can be benefited for recreational use. Utilities and services provided by ecosystems cannot be priced directly through the market. In order to valuate ecosystems, non-market valuation techniques are required. Services and utilities provided by ecosystems can be separated as use and non-use values. In this paper, use value for recreational purposes and non-use value of Beydağları Sahil Milli Parkı is calculated by using Travel Cost Method (TCM) and Contingent Valuation Method (CVM).

Keywords:

National Park, Ecosystem, Travel Cost Recreational Value, Contingent Valuation,

PDF

___

Anonim, (2012). Beydağları Sahil Milli Parkı.
http://www.milliparklar.gov.tr/mp/beydaglari/index.htm erişim tarihi: 01.02.2018
Arı, A. ve Önder, H. (2012). Farklı Veri Yapılarında Kullanılabilecek Regresyon Yöntemleri. Anadolu Tarım Bilimi Dergisi, 2013, 28(3): 168-174.
Baral, N., Stern, J. M. ve Bhattarai, R. (2008). Contingent Valuation of Ecotourism in Annapurna Conservation Area, Nepal: Implications for Sustainable Park Finance and Local Development. Ecological Economics, 66 (2-3): 218-227.
Bateman, İ. (1993). Evaluation of the Environment: A Survey of Revealed Preference Techniques .CSERGE Working Paper, Norwich.
Benkhalifa, A., Ayadi, M. ve Lanoie, P. (2012). Estimated Hedonic Wage Function and Value of Life in an African Country. Institut D’économie Appliquée Cahier de Rechercheno IEA-12-01, Montreal.
Carson, R. (2000). Contingent Valuation: A User’s Guide. Environmental Science and Technology, 34 (8): 1413–1418.
Carson, R. T. (2012). Contingent Valuation: A Practical Alternative When Prices Aren’t Available. Journal of Economic Perspectives, 26 (4): 27–42.
Carson, R. T. ve Hanemann, W. M. (2005). Handbook of Environmental Economics: Valuing Environmental Changes. Amsterdam: Elsevier B.V.
Czajkowski, M., Giergiczny, M., Kronenberg, J. ve Tryjanowski, P. (2014). The Economic Recreational Value of a White Stork Nesting Colony: A Case of ‘Stork Village’ in Poland. Tourism Management, 40: 352–360.
Das, S. (2013). Travel Cost Method for Environmental Valuation. Madras School of Economics, Dissemination Paper – 23, Chennai.
Demircioğlu, H. (2014). Karatepe Aslantaş Milli Parkında Rekreatif Kullanımların Ekonomik Analizi ve Yönetsel Araştırmalar. Yüksek Lisans Tezi, Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
El Chami, D., El Moujabber, M. ve Scardigno, A. (2008). The Contingent Valuation Method for the Economic Assesment of Groundwater: A Lebanese Case Study. New Medit, 7 (3): 19-24.
Fleming, M. C. Ve Cook, A. (2008). The Recreational Value of Lake McKenzie, Fraser Island: An Application of the Travel Cost Method. Tourism Management, 29 (6): 1197–1205.
Guo, X., Liu, H., Mao, X. Jin, J., Chen, D. ve Cheng, S. (2014). Willingness to Pay for Renewable Electricity: A Contingent Valuation Study in Beijing, China. Energy Policy, 68: 340–347.
Gürlük, S. ve Rehber, E. (2008). A Travel Cost Study to Estimate Recreational Value for a Bird Refuge at Lake Manyas, Turkey. Journal of Environmental Management, 88 (4): 1350-1360.
Hoyos, D. and Mariel, P. (2010). Contingent Valuation: Past, Present and Future. Prague Economic Papers, 4(2010): 329-343.
Karatay, 2013, Araştırmada Örnekleme.
Kim, S. G., Bowker, J. M., Cho, S., Lambert, D., English, D. B. K. ve diğer (2010). Estimating Travel Cost Model: Spatial Approach. AAEA, CAES, & WAEA Joint Annual Meeting. 25-27 Temmuz 2010, Denver, Colorado.
Kumar, M., ve Kumar, P. (2007). Valuation of the Ecosystem Services: A Psycho-Cultural Perspective. Ecological Economics, 64 (4): 808-819.
Külekçi, M. ve Dönmez, R. (2012). Trabzon İli Uzungöl Doğa Parkı’ndan Rekreasyonel ve Turizm Amaçlı Yararlanmanın Ekonomik Değerinin Belirlenmesi. Oğuz C. (Ed.), Bayramoğlu Z. (Ed.) ve Karakayacı Z. (Ed.), 10. Türkiye Tarım Ekonomisi Kongresi Bildiriler Kitabı. 1239-1246. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.
Loomis, B. J., ve Ward, A. F. (1986). The Travel Cost Demand Model as an Environmental Policy Assesment Tool: A Review of Literature. Western Journal of Agricultural Economics, 11(2): 164-178.
Lopez-Feldman, A. (2012). Introduction to Contingent Valuation Using Stata. Munich Personal RePEc Archive.
Rose, S. K. (1999). Non-Market Valuation Techniques: The State of the Art. Cornell University WP 99-10, New York.
Rosen, H. ve Geyer, T. (2008). Public Finance. The McGraw-Hill Companies, Inc.Singapore.
Tambor, M., Pavlova, M., Rechel, B., Golinowska, S., Sowada, C. Ve Groot, W. (2014). Willingness to Pay for Publicly Financed Health Care Services in Central and Eastern Europe: Evidence from Six Countries Based on a Contingent Valuation Method. Social Science and Medicine, 116: 193-201.
Tietenberg, T. ve Lewis, L. (2012). Environmental and Natural Resource Economics. Pearson Education, Inc., New Jersey.