Burcu ÖKMEN, Şeyma ŞAHİN, Abdulrahman KILIÇ

Yüksek Lisans Öğrencilerinin Demokrasi Algılarına İlişkin Kavram Ağları

Bireylerin sahip oldukları demokrasi algıları, demokrasinin toplumdaki varlığını doğrudan etkilemektedir. Bu nedenle demokrasinin özellikle öğrencileri yetiştiren öğretmenler tarafından doğru anlaşılıp anlaşılmadığının belirlenmesinin ve onların bu konudaki algılarının ortaya konulmasının oldukça önemli olduğu düşünülmektedir. Bu bağlamda bu araştırma ile; hepsi öğretmenlik yapan yüksek lisans öğrencilerinin seçmeli “Demokrasi ve İnsan Hakları” dersi öncesi ve sonrasında demokrasiye ilişkin algılarının belirlenmesi ve bu algılarına ilişkin kavram ağlarının oluşturulması amaçlanmaktadır. Araştırma, nitel araştırma desenlerinden “olgu bilim” deseni kapsamında yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim öğretim yılı bahar döneminde bir devlet üniversitesinin Eğitim Programları ve Öğretim ile Eğitim Yönetimi yüksek lisans programlarından seçmeli “Demokrasi ve İnsan Hakları” dersini alan 16 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama yöntemi olarak projeksiyon tekniklerinden biri olan “kelime çağrışım tekniği” kullanılmıştır.Ders öncesi ve ders sonrası toplanan veriler ayrı ayrı analiz edilmiştir. Hangi anahtar kavramlar için hangi kelimelerin ya da kavramların kaçar defa tekrarlandığını gösteren ders öncesine ve ders sonrasına ait iki kelime ilişkilendirme tablosu hazırlanmıştır. Oluşturulan bu kelime ilişkilendirme tabloları doğrultusunda ders öncesine ve ders sonrasına ilişkin kavram ağları oluşturulmuştur. Kavram ağları yorumlanarak araştırma sonuçlarına ulaşılmıştır. Araştırma sonuçları doğrultusunda çeşitli öneriler geliştirilmiştir

The Conceptual Networks Related to Graduate Students’ Perceptions of Democracy

The aim of this study is to determine the perceptions of the graduate students about democracy before and after the “Democracy and Human Rights” selective course and to form conceptual networks related to these perceptions. The research was conducted within the scope of qualitative research designs. The study group consisted of 16 participants who took “Democracy and Human Rights” selective course in “Curriculum and Instruction” and “Education Management” master programs in a public university in the spring term of 2017-2018 academic year. In the study, “word association technique” was used as data collection method. The data collected before and after the lesson were analyzed separately. Two words association tables were prepared before and after the lesson. Conceptual networks are formed according to the word association tables. Conceptual networks were interpreted in accordance with some basic elements of democracy. Various suggestions have been developed in accordance with the research resul

PDF

___

Akgül, M. E. (2010). Kuvvetler ayrılığı ilkesinin dönüşümü ve günümüz demokratik rejimlerindeki anlamı. Ankara Barosu Dergisi, 68(4), 79-101.
Aktaş, M. (2015). Demokrasi kavramına eleştirel bir bakış. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 87-105.
Aliefendioğlu, Y. (2005). Temsili demokrasinin “seçim” ayağı. TBB Dergisi, 60,71-96.
Assiotis, A. and Sylwester, K. (2015). Does democracy promote the rule of law?. Journal of Economic Development, 40(1),63-92.
Ateş, (2017).İslam ve demokrasi üzerine.TESAM Akademi Dergisi, 215-224.
Bahar, H. İ. (2009). Sosyoloji (Üçüncü baskı).Ankara: Usak Yayınları.
Bakioğlu, A. ve Kurt, T. (2009).Öğretmenlerin demokrasi vatandaşlık ve vatanseverlik algılarının nitelolarak incelenmesi.Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29, 19-39.
Bal, M. S. ve Yiğittir, S. (2013).İlköğretim ve ortaöğretim öğrencilerinin demokrasi algılarının incelenmesi.Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(14), 195-220.
Boddy, C., Bond, D. and Ramsey, E. (2011). Projective techniques: Are they a victim of clashing paradigms?Online at http://mpra.ub.uni-muenchen.de/33331/MPRA Paper No. 33331.
Büke, A. (2016). Kuvvetler ayrılığının parlamenter sistemde siyasal partilerin faaliyetlerine etkisi. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 1(2), 225-23
Bülbül, S. (1989). Demokrasi Eğitiminde Öneriler (Panel II). Demokrasi İçin Eğitim. Ankara: TED Yayınları.
Büyükkaragöz, S. (1989). Ortaöğretimde demokrasi eğitimi. Konya: Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
Corbin, J. and Straus, A. (2008). Basics of qualitative research: Technique and procedure for developing grounded theory.USA: Sage Publication.
Cresswell, J. W. (2014). Research design: Qualitative, quantitative and mixed methods approach. USA: Sage Publication.
Çetin, H. (2003). Siyasetin evrensel sorunu: İktidarın meşruiyeti-meşruiyet iktidarı. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 58(3), 61-88.
Çitçi, O. (1989). Yerel yönetimlerde temsil-Belediye örneği. Ankara: TODAİE Yayınları.
Daht, R. (2001). Demokrasi üstüne. (Çev. B. Kadıoğlu). Ankara: Phoenix Yayınları.
Demir, N. (2010).Demokrasinin temel ilkeleri ve modern demokrasi kuramları. Ege Akademik Bakış, 10(2), 597-611.
Demirtepe, M. T. ve Özertem, H. S. (2013). Yükselen Tehdit Algısı Karşısında Çin’in Yumuşak Güç Siyaseti: Politikalar ve Sınırlılıkları. Bilig, 65, 95-118.
Dewey, J. (2001). Democracy and education.USA: The Pennsylvania State University.
Doğan, İ. (2001). Vatandaşlık demokrasive insan hakları. Ankara: Pegem A.Duman, B. (2004). Öğrenme öğretme sürecindeki entelektüel şizofrenizm. I. Uluslararası Demokrasi Eğitimi Sempozyumu, Çanakkale: Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Yayınları.
Duman, B. (2008). Öğrenme-öğretme sürecindeki entelektüel şizofrenizm. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 287-321.
Ertürk, S. (1981). Diktacı tutum ve demokrasi. Ankara: Yelkentepe Yayınları.Eryıldız, S. (1989). Yerel yönetimde yeniden yapılanma. Ankara: TÜSES Yayınları.
Fortuna, P. and Panizza, U. (2015). Democracy, education and the quality of government. J Econ Growth, 20,333-363.
Gözler, K. (2016). Elveda kuvvetler ayrılığı, elveda Anayasa 10 Aralık 2016 tarihli Anayasa değişikliği teklifi hakkında bir eleştiri. Ankara Barosu Dergisi, 4,25-36.
Gözlügöl, S. V. (2013). Uluslararası hukuk boyutuyla hukukun üstünlüğü. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 17(1-2), 1423-1453.
Gözütok, F. D. (1995). Öğretmenlerin demokratik tutumları. Ankara: TÜDAV Yayınları.
Gözütok, F. D. (2004). Öğretmenliğimi geliştiriyorum. (2. Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi.
Gündoğan, A. O. (2002).Çoğulculuk ve değer bunalımı.Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8.
Hatemi, H. (2005). Adalet kavramının içeriği ve mutlaklığı ve değişmezliği.Köprü Dergisi, 92.
İşten, İ. (2014). Yargı bağımsızlığı ve tarafsızlığı. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(2), 285-31.
Kaldırım, E. (2005). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin demokrasi algıları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 143-162.
Karslı, M. D. (2006). Etkili okul yöneticiliği. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Keohane, R. and Joseph, S. N. (1989). Power and Interdependence. New York: Harper Collins Publishers
Khare, N. (2017).Separation of power and rule of law in india, unswerving deepening of democracy.International Journal of Recent Research Aspects, 4(8), 114-117.
Kıncal, R. Y. ve Işık, H. (2003). Demokratik eğitim ve demokratik değerler. Eğitim Araştırmaları, 11, 54-58.
Koyuncu, A. A. (2015). Dört farklı perspektiften İslam demokrasi tartışmaları. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(3), 705-727.
Kuçuradi, İ. (2009). İnsan haklarının felsefi temelleri. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.Lind, G. (1984). Inhalts und struktur des moralischen urteilens. (Unpubliplished doctorate thesis), Universtitaet Konstanz, Germany.
Miri, L. R. (2006). Using projective techniques in the evaluation of groups for children of rehabilitating drug addicts. Issues in Mental Health Nursing, 27(5), 519-535.
Nicolescu-Waggonner, C. (2016). No rule of law, no democracy: Conflicts of interest, corruption, and elections as democratic deficits.USA: State University of New York Press.
Nielsen, K. (1979). Radical egalitarian justice: Justice as equality. Social Theory and Practice, 5(2), 209-226.
Novak, J. M. (1994). Democratic teacher education: Programs, processes, problems, and prospects. Albany: State University of New York Pres.
Olatunji, F. O. (2013). Democracy and the challenge of the rules of law in developing Democratic society. Beytulhikme An International Journal of Philosophy, 3(2), 67-79.
Osler, A. and Starkey, H. (1994). Fundamental issues in teacher education for human rights: A European perspective. Journal of Moral Education, 23,349-360.
Palombella, G. and Morlino, L. (2010). Rule of law and democracy: Inquiries into internal and external issues. Leiden: Brill NV.
Post, R. (2005). Commentaries: "thinking about democracy" democracy and equality. Law, Culture and the Humanities, 1,142-153.
Reidy, D. A. (2001). Pluralism, liberal democracy, and compulsory education: Accommodation and assimilation. Journal of Social Philosophy, 32(4), 585-609.
Ritchie, J., Lewis, J. and Elam, G. (2003). Designing and selecting sample.In Qualitative Research Practice: A Guide for Social Science Students and Researchers, Ed. Jane Ritchie ve Jane Lewis, 77-108, London:
Sage.Sadık, F. ve Sarı, M. (2011). Öğretmen adayları ve demokrasi: Sınıf öğretmeni adaylarının demokrasi algılarının metaforlar yoluyla değerlendirilmesi. 10. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Yayını.
Sadık, F. ve Sarı, M. (2012). Çocuk ve demokrasi: İlköğretim öğrencilerinin demokrasi algılarının metaforlar aracılığıyla incelenmesi. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 1(1), 48-62.
Sadykova,G. ve Tutar, H. (2014).Örgütsel demokrasi ve örgütsel muhalefet arasındaki ilişki üzerine bir inceleme.İşletme Bilimi Dergisi, 2(1), 1-16.
Savcı, B. (1995). Anayasacılığımızın gelişim çizgisi üzerine. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 50 (3).
Sencer, M. (1992). Hak ve özgürlük kavramı. TODAİE, 14,1-12.
Sezal, İ. (1981). Sosyal bilimlerde temel kavramlar. Ankara: Birlik Yayınları.
Sezer, B. U. (1984). Political participation and the influence of the family on participation. Turkish Yearbook of Human Rights, 5, 1-37.
Şişman, M. (2006). Eğitimde demokrasi ve sosyal adalet: Türkiye eğitim sisteminin değişmeyen miti.Türk Eğitim Sisteminde Yeni ParadigmaArayışları Bildiriler Kitabı, 4-5 Kasım, Ankara: Eğitim Bir-Sen Yayınları.
Tuncel, G. ve Balkan, S. (2013). Türkiye demokrasisinin aksak ayağı: Muhalefet. Journal of Yasar University, 8(31), 5341-5370.
Tunç, H. (2008). Demokrasi türleri ve müzakereci demokrasi kavramı. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 12(1-2), 1113-1132.
Vander Hook, S. (2011). Democracy.USA: Abdo Consulting Group, Inc.Verba, S. (2006). Fairness, equality, and democracy: Three big words. Social Research, 73(2), 499-540.
Yargıcı, A. (2007). Kur'an'a göre şura ve demokrasi. Dini Araştırmalar, 9(27), 171-183.
Yavuz, B. (2009). Çoğulcu demokrasi anlayışı ve insan hakları. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 13(1-2), 283-302.
Yeşil, R. (2002). Okul ve ailede insan hakları ve demokrasi eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları.
Yeşil, R. (2004). İnsan hakları ve demokrasi eğitiminde yöntem. G.Ü. Kışehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 35-41.