Üniversite Öğrencilerinin Öznel Mutluluk ve Pozitif Algı Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenlerle İncelenmesi

Bireyler pozitif algı ve yaşantılarını geliştirebildikleri ölçüde yaşam kalitelerini arttırabilmekte ve daha mutlu olmayı başarabilmektedirler. Bu bağlamda pozitif algı, öznel mutluluğu etkileyen önemli kavramlardan biri olduğu söylenebilir. Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin öznel mutluluk ile pozitif algı düzeyleri arasındaki ilişkileri belirlemek ve öznel mutluluk ve pozitif algı düzeylerinin çeşitli demografik değişkenler açısından ilişkilerini incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın örneklemi Uşak Üniversitesi’nde okuyan 250 öğrenciden (139 kadın, 111 erkek) oluşmaktadır. Araştırma ilişkisel tarama modeline uygun olarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, katılımcıların pozitif algı düzeylerini belirlemek için “Pozitif Algı Ölçeği” (PAÖ) ve öznel mutluluk düzeylerini belirlemek için “Öznel Mutluluk Ölçeği “ (ÖMÖ) kullanılmıştır. SPSS 23.0 paket programı aracılığıyla .05 ve .01 anlamlılık düzeyinde test edilmiştir. Üniversite öğrencilerinin pozitif algı ve öznel mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkileri görmek amacıyla korelasyon analizi, pozitif algı ve öznel mutluluk toplam puanlarının farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek amacıyla tek yönlü varyans analizi ve pozitif algının üniversite öğrencilerinin öznel mutluluk düzeylerini yordama gücünü belirlemek amacıyla yapılan regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular, üniversite öğrencilerinde pozitif algının tüm boyutları birlikte öznel mutluluğa ilişkin toplam varyansın yaklaşık %33’ünü açıkladığı görülmüştür. Ayrıca araştırma bulgularında üniversite öğrencilerinde pozitif algı ile öznel mutluluk düzeyleri arasında orta düzeyde pozitif yönlü anlamlı bir ilişkiye rastlanmıştır. Yapılan analizlerin sonuçları ilgili literatür ışıdan incelenmiş ve çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Investigation of Relationship between Subjective Happiness and Positive Perceptions of University Students with Some Variables

Individuals can improve their quality of life and improve their quality of life.In this context, it can be said that positive perception is one of the important concepts affecting subjective happiness.The aim of this study is to determine the relationship between subjective happiness and positive perception levels of university students and to investigate the relationship between subjective happiness and positive perception levels in terms of various demographic variables. The sample of the study consisted of 250 students (139 female, 111 male) WHO studied at Uşak University. The study was conducted in accordance with the relational screening model. In this study, Positive Perception Scale (PPS) was used to determine the positive perception levels of the participants, and the Subjective Happiness Scale (SHS) was used to determine their subjective happiness levels. It was tested at .05 and .01 significance level by means of SPSS 23.0 package program. Correlation analysis was performed to determine the relationship between positive perception and subjective happiness levels of university students, one-way analysis of variance was performed to determine whether their positive perception and subjective happiness total scores differed, and regression analysis was performed to determine the predictive power of positive perception on subjective happiness levels of them. According to the findings obtained from the study, it was revealed that positive perception of university students, together with all dimensions, explained 33% of the total variance related to subjective happiness. In addition, a positive directional significant relationship at medium level between positive perception and subjective happiness levels in university students was found in the findings of the research. The analyses which were done were examined in the light of the relevant literature and some suggestions were made.

PDF

___

Akın, A. ve Akın, U. (2015). Friendship quality and subjective happiness: The mediator role of subjective vitality. Education and Science, 40, 233–242. DOI: 10.15390/EB.2015.3786.
Akın, A. ve Kaya, M. (2015). Pozitif algı ölçeği türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği.. Journal Of European Education, 5(2), 16-22.
Akın, A. ve Akın, U. (2014). An investigation of the predictive role of self-compassion on subjective happiness in Turkish university students. Education Sciences & Psychology, 32, 59–68.
Akın, A. ve Satıcı, S. A. (2011). Öznel mutluluk ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(21), 65-77.
Alemdağ, C., Alemdağ, S. ve Özkara, A. B. (2016). Physıcal actıvıty as a determınant of subjectıve happıness. Baltıc Journal of Sport & Health Scıences, 4(103), 2-10.
Balaguer, I., Castillo, I., Duda, J. L. ve García-Merita, M. (2011). Associations among perceived motivational climate created by the coach, dispositional orientation, motivational regulations and subjective vitality in young female tennis players. Revista de Psicología del Deporte, 20, 133-148.
Bartels, M., Cacioppo, J., T., van Beijsterveldt, T., C. ve Boomsma, D. I. (2013). Exploring the association between well-being and psychopathology in adolescents. Behavioral Genetics, 43, 177–190.
Canbay, H. (2010). Lise öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,İzmir.
Cenkseven, F. ve Akbaş, T. (2007). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27), 43-65.
Certel, Z. ve Saracoğlu, A.,S. (2015). Lise öğrencilerinin öz-yeterlikleri ile öznel iyi oluş düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi,4 (2 ) ,32.
Cheng, H., ve Furnham, A. (2003). Personality, self- esteem, and demographic predictions of happiness and depression. Personality and Individual Differences, 34, 921-942.
Cihangir-Çankaya, Z. (2005). Öz-belirleme modeli: özerklik desteği, ihtiyaç doyumu, iyi olma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Ünivesitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Çevik, N. (2010). Lise öğrencilerinin öznel iyi oluşlarını yordayan bazı değişkenler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Damásio, F., Zanon, C., ve Koller, S. (2014). Validation and psychometric properties of the Brazilian version of the Subjective Happiness Scale. Universitas Psychologica, 13(1), 17-24.
Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal of a national index. American Psychologist, 55, 34-43.
Diener, E., ve Seligman, M., E., P. (2002). Very happy people. Psychological Science, 13, 81-84
Dost, T., M. (2004). Üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Ankara.
Drake, L., Duncan, E., Sutherland, F., Abernethy, C. ve Henry, C. (2008). Time perspective and correlates of wellbeing. Time & Society, 17, 47-61.
Edwards, L. M. ve Lopez, S. J. (2006). Perceived family support, acculturation, and life satisfaction in Mexican American youth: A mixed methods exploration. Journal of Counseling Psychology, 53, 279–287.
Eldeleklioğlu, J. (2015). Predictive effects of subjective happiness, forgiveness, and rumination on life satisfaction. Social Behavior And Personality: An İnternational Journal, 43(9), 1563-1574.
Eryılmaz, A. ve Ercan, L. (2011). Öznel iyi oluşun cinsiyet, yaş grupları ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (36), 139-151
Feist, G. J., Bodner, T. E., Jacobs, J. F., Miles, M. ve Tan, V. (1995). Integrating top-down and bottom-up structural models of subjective well-being: A longitudinal investigation. Journal of Personality and Social Psychology, 68(1), 138-150.
Francis, L. J. (1998). Happiness is a thing called stable extraversion: A further examination of the relationship between the Oxford Happiness Inventory and Eysencks dimensional model of personality and gender. Personality and Individual Differences, 26(1), 5–11.
Furnham, A. ve Cheng, H. (2000). Perceived parental behaviour, self-esteem and happiness. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 35, 463–470.
Gabriele, R. (2008). Orientations to happiness: Do they make a difference in a student’s educational life? American Secondary Education, 36, 88–101.
Garcia, D. ve Moradi, S. (2012). Adolescents’ temperament and character: A longitudinal study on happiness. Journal of Happiness Studies, 13, 931–946.
Garcia, D. ve Siddiqui, A. (2009). Adolescents’ affective tempera-ments: Life satisfaction, interpretation and memory of events. The Journal of Positive Psychology, 4, 155-167.
Gülcan, A. ve Nedim Bal, P. (2014). Genç yetişkinlerde iyimserliğin mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi. Asya Öğretim Dergisi 2(1(Özel)), 41-52
Gündoğdu, R. ve Yavuzer, Y. (2012). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş ve psikolojik ihtiyaçlarının demografik değişkenlere göre incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 115-131
Hayes, C., T. ve Weathington, B. L. (2007). Optimism, stress, life satisfaction, and job burnout in restaurant managers. The Journal of Psychology: Interdisciplinary and Applied, 141, 565–579.
Hills, P. ve Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality And Individual Differences, 33(7), 1073-1082.
Icekson, T. ve Pines, A. M. (2013). Positive perception: A three dimensional model and a scale. Personality and Individual Differences 54, 180–186.
İlhan, T. (2005). Öznel iyi oluşa dayalı mizah tarzları modeli. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Jannoff-Bulman, R. (1989). Assumptive worlds and the stress of traumatic events: Applications of the schema construct. Social Cognition, 7, 113–136.
Karasar, N., (2002). Bilimsel araştırma yöntemi, (11. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi
Kazakina, E. (1999). Time perspective of older adults: relationships to attachment style, psychological well-being and psychological distress. Unpublished Doctoral Dissertation, Columbia University, New York.
Kublay, D. ve Oktan, V. (2015). Evlilik uyumu: değer tercihleri ve öznel mutluluk açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5 (44), 25-35
Mahon, N., E., Yarcheski, A. ve Yarcheski, T. J. (2005). Happiness as related to gender and health in early adolescents. Clinical Nursing Research, 14(2), 175-190.
Maltby, J., Day, L. ve Barber, L. (2005). Forgiveness and happiness. The different contexts of forgiveness using the distinction between hedonic and eudaimonic happiness. Journal of Happiness Studies, 6, 1–13.
Lauriola, M., ve Iani, L. (2015). Does positivity mediate the relation of extraversion and neuroticism with subjective happiness? PLoS One, 10 (3): e0121991.
Layous, K., Nelson, S., K. ve Lyubomirsky, S. (2012). What is the optimal way to deliver a positive activity intervention? The case of writing about one’s best possible selves. Journal of Happiness Studies, 14, 635–654.
Lee, J., Y. ve Im, G. S. (2007). Self-enhancing bias in personality, subjective happiness, and perception of life events: A replication in a Korean aged sample. Aging and Mental Health, 11, 57-60.
Liem, J., H., Lustig, K. ve Dillon, C. (2010) Depressive symptoms and life satisfaction among emerging adults: a comparison of high school dropouts and graduates. Journal of Adult Development, 17(1), 33-44.
Lin, J., D., Lin, P., Y. ve Wu, C., L. (2010). Wellbeing perception of institutional caregivers working for people with disabilities: Use of Subjective Happiness Scale and Satisfaction with Life Scale analyses. Research in Developmental Diasbilities, 31(5), 1083-1090.
Liu, K., W., Y. (2012). Humor styles, self-esteem and subjective happiness. Humour, 1, 21–41.
Lyubomirsky, S. ve Tucker, K., L. (1998). Implications of individual differences in subjective happiness for perceiving, interpreting, and thinking about life events. Motivation and Emotion, 22, 155–186.
Lyubomirsky, S. ve Lepper, H., S. (1999). A measure of subjective happiness: Preliminary reliability and construct validation. Social Indicators Research, 46, 137–155.
Lyubomirsky, S. (2001). Why are some people happier than others? The role of cognitive and motivational processes in well-being. American Psychologist, 56, 239–249.
Lyubomirsky, S., King, L.ve Diener, E. (2005). The benefits of frequent positive affect: Does happiness lead to success? Psychological Bulletin, 131, 803–855.
Lyubomirsky S., Tkach C., ve DiMatteo M., R. (2006). What are the differences between happiness and self-esteem? Social Indicator Research, 78, 363–404.
Myers, D., G. ve Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6(1), 10–19.
Odabaşı, Ş. (2016). Üniversite öğrencilerinin online oyun bağımlılığı düzeylerinin öznel mutluluk düzeyleriyle ilişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Özen, Ö. (2005). Ergenlerin öznel iyi oluş düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Pina-Watson, B., Ojeda, L., Castellon, N., E. ve Dornhecker, M. (2013). Familismo, ethnic identity, and bicultural stress as predictors of Mexican American adolescents’ positive psychological functioning. Journal of Latina/o Psychology, 1, 204–217.
Rasmussen, H., N., Scheier, M., F., ve Greenhouse, J., B. (2009). Optimism and physical health: A metaanalytic review. Annals of Behavioral Medicine, 37, 239–256.
Ryan, R., M. ve Frederick, C. (1997). On energy, personality and health: subjective vitality as a dynamic reflection of well-being. Journal of Personality, 65, 529-565.
Ryff, C., D. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological wellbeing. Journal of Personality and Social Psychology, 57(6), 1069.
Saygın, Y. (2008). Üniversite öğrencilerinin sosyal destek, benlik saygısı ve öznel iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya. Schwarzer, R., BaBler, J., Kwiatek, P., Schröder, K. ve Zhang, J. X. (1997). The Assessment of optimistic self-beliefs: Comparison of the German, Spanish, and Chinese versions of the General Self-efficacy Scale. Applied Psychology: An International Review, 46(1) , 69-88.
Scheier, M., F., Carver, C., S. ve Bridges, M., W. (1994). Distinguishing optimism from neurotiscism (and trait anxiety, self-mastery, and self-esteem): A reevaluation of the life orientation test. Journal of Personality and Social Psychology, 67, 1063–1078.
Segrin, C. ve Taylor, M. (2007). Positive interpersonal relationships mediate the association between social skills and psychological well-being. Personality and Individual Differences, 43, 637–646.
Seligman, M., E. ve Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. The American Psychologist, 55, 5–14.
Seligman, M., E., P. (2003). Positive psychology: Fundamental assumptions. Psychologist, 16, 126–127.
Schiffrin, H., H. ve Nelson, K., S. (2010). Stressed and happy? Investigating the relationship between happiness and perceived stress. Journal of Happiness Studies, 11, 33–39.
Suldo, S., M. ve Huebner, E., S. (2006). Is extremely high life satisfaction during adolescence advantageous? Social Indicators Research, 78, 179–203.
Şahin, M., Aydın, B., Sarı, S. V., Kaya, S. ve Pala, H. (2012). Öznel iyi oluşu açıklamada umut ve yaşamda anlamın rolü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 827-836.
Takashi, O. ve Kobayashi, M. (2011). Area-level income inequality and individual happiness: Evidence from Japan. Journal of Happiness Studies, 12, 633–649.
Taylor, S., E. ve Brown, J., D. (1988). Illusion and well-being: A social psychological perspective on mental health. Psychological Bulletin, 103, 193–210.
Toprak, H. (2014). Ergenlerde mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak psikolojik sağlamlık ve psikolojik ihtiyaç doyumu. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Tuzgöl Dost, M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 132-142.
Tuzgöl Dost, M. (2006). Subjective well-being among university students. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 188-197.
Veenhoven, R. (1994). Is happiness a trait? Social Indicators Research, 32, 101–160.
Vela, J., C., Castro, V., Cavazos, L., Cavazos, M. ve Gonzalez, S., L. (2014). Understanding Latina/o students’ meaning in life, spirituality, and subjective happiness. Journal of Hispanic Higher Education, 14, 171–184.
Vela, J., C., Castro, V., Cavazos, L., Cavazos, M., ve Gonzalez, S.L. (2015). Understanding Latina/o students’ meaning in life, spirituality, and subjective happiness. Journal of Hispanic Higher Education, 14(2) 171–184.
Vela, J., C., Lenz, A. S., Sparrow, G. S. ve Gonzalez, S. L. (2016). Using humanistic and positive psychology to understand mexican american adolescents' subjective happiness. The Journal of Humanistic Counseling, 55(1), 66-81.
Yavuz-Güler, Ç. ve İşmen-Gazioğlu, A. S. (2008). Rehberlik ve psikolojik danışmanlık öğrencilerinde öznel iyi olma hali, psikiyatrik belirtiler ve bazı kişilik özellikleri: Karşılaştırmalı bir çalışma. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 23,107-114.
Wenglert, L. ve Rosen, A. S. (2000). Measuring optimism-pessimism from beliefs about future events. Personality and Individual Differences, 28(1), 717-728.
Zimbardo, P., G. ve Boyd, J., N. (1999). Putting time in perspective: A valid, reliable individual-differences metric. Journal of Personality and Social Psychology, 77, 1271–1288.