Öğretmen adaylarının konuşma öz yeterliklerine ilişkin ölçek geliştirme çalışması
Konuşma, insanların günlük ve meslekî yaşamlarında en çok kullandığı dil becerisi alanlarından biridir. Bireyler çeşitli amaçlara bağlı olarak sözlü iletişim gerçekleştirirler. Eğitimin sağlıklı yürüyebilmesi de iletişimin kalitesine bağlıdır. Bu araştırmanın amacı öğretmen adaylarının konuşma öz yeterliklerini değerlendirecek bir ölçme aracı geliştirmektir. Araştırmada verilerin analizi için SPSS 17.0 ve Mplus5.2 programı kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde açımlayıcı faktör analizi tekniklerinden temel bileşenler analizi ile doğrulayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Güvenirlik analizi; madde-toplam korelasyonu, alt ve üst % 27'lik grupların farklarının ilişkisiz t-testi kullanılarak denenmesi, Spearman Brown iki yarı test korelasyonu ve Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı hesaplanması ile yapılmıştır. Konuşma Öz Yeterlik Ölçeği (KÖYÖ) olarak geliştirilen ölçeğin, öğretmen adaylarının öz yeterliklerini ölçmede kullanılabilecek, geçerli ve güvenilir bir araç olduğu belirlenmiştir.
Development of a speaking self-efficacy scale for teacher candidates
Speaking is one of the areas of language skills which is the most used by people in their daily and professional lives. Individuals create verbal communication based on different aims. Effective education depends on the quality of communication. The aim of this study is to develop a measurement scale which can evaluate the speaking self-efficacy of the teacher candidates. For data analysis SPSS 17.00 and Mplus 5.2 programmes were used. To analyze the obtained data principal component analysis and confirmatory factor analysis techniques were used. The reliability analysis was carried out using the item-total correlation, t-test to find the differences between groups of upper and lower 27%, Spearman Brown two half test correlation and Cronbach's alpha internal consistency. Speaking Self-Efficacy Scale (SSES) was found to be a valid and a reliable tool to be used to measure the self-efficacy of the teacher candidates.
___
Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2010). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yay.Arhan, S. (2007). Öğretmen görüşlerine göre ilköğretim okulları ikinci kademede konuşma eğitimi (Ankara ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
Arslan, A. (2012). Üniversite öğrencilerinin “topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı ibrahim çeçen üniversitesi örneği). Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(3), 221-231.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. {Düşünce ve eylemin sosyal temelleri: Sosyal bilişsel teori] New Jersey: Prentice Hall.
Bandura, A. (2009). Cultivate self-efficacy for personal and organizational effectiveness. [Kişisel ve örgütsel etkililik için öz yeterliğin geliştirilmesi] In E.A. Locke (ed)., Handbook of principles of organization behavior. (2nd ed.), (s.179-200). New York: Wiley.
Başaran, M. ve Erdem, İ. (2009). Öğretmen adaylarının güzel konuşma becerisi ile ilgili görüşleri üzerine bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 743-754.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Ceran, D. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma eğitimi dersine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(8), 337-358.
Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem Akademi Yay.
Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204.
Er, O. ve Demir, Ö. (2013). Konuşma becerisinin türkçe öğretmenleri tarafından kullanılabilirliğine ilişkin türkçe öğretmeni adaylarının görüşlerinin incelenmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(1), 1417-1436.
Hu, L. T. & Bentler, P. M. (1995). Evaluating model fit. {Uyum modelinin değerlendirilmesi] In R. H. Hoyle (Ed.), Structural equation modeling: Concepts, issues, and applications (pp. 76-99). Thousand Oaks, CA: Sage.
Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğitimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. TÜBAR-XIII- /2003-Bahar, 287-309.
Kurudayıoğlu, M. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının sözlü anlatımlarının düşünceyi geliştirme teknikleri açısından incelenmesi. TÜBAR-XXIX-/2011-Bahar, 213-226.
MEB (2006). İlköğretim türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
Oğuz, A. (2009). Öğretmen adaylarının sözlü ve yazılı anlatım becerilerine ilişkin öz yeterlik algıları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(30), 18-42.
Özbay, M. (2005). Ana dili eğitiminde konuşma becerisini geliştirme teknikleri. Journal Of Qafkaz University, 16, 177-184.
Öztürk, B. K. ve Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri: Nitel bir çalışma. Eğitim Öğretim Araştırmaları Dergisi Journal of Research in Education and Teaching, Mayıs- Haziran-Temmuz 2012, 1(2) , 342-356. ISNN: 2146-9199.
Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(2), 927- 937.
Smith, T. D., McMillan, B. F. & Bradley, F. (2001, Şubat). A primer of model fit indices in structural equation modeling. [Yapısal eşitlik modellemesinde uyum indeksi] Annual Meeting of the Southwest Educational Research Association, New Orleans, LA.
Sübaşı, G. (2003). Etkileşim kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenilirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(19), 35-40.
Taşer, S. (2009). Konuşma eğitimi. İstanbul: Pegasus Yay.
Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Temizkan, F. (2009). Akran değerlendirmenin konuşma becerisinin geliştirilmesi üzerindeki etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 90-112.
Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(2), 113-131.
Uçgun, D. (2007). Konuşma eğitimini etkileyen faktörler. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 59-67.
Yelok, V. S. ve Sallabaş, M. E. (2009). Öğretmen adaylarının sözlü anlatım dersine ve sözlü anlatıma yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(3), 581-606.
Yıldız, D. Ç. ve Yavuz, M. (2012). Etkili bir konuşma ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(2), 319-334.
Zimmerman, B. J. & Bandura, A. (1994). Impact of self-regulatory influences on writing course attainment. {Öz düzenlemenin yazma derslerindeki düzeye etkisi] American Educational Research Journal, 31, 845-862.
- ISSN: 1309-0682
- Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
- Başlangıç: 2008
- Yayıncı: Tayfun Taşbilek
Sayıdaki Diğer Makaleler
Sınıf Öğretmeni adaylarının Türkçe ve öğrenme alanları ile ilgili metaforları
Üstün Zekâlı olduğu varsayılan beş yaşında bir çocuğun okuma becerisi üzerine durum çalışması
Öğretmen adaylarının konuşma öz yeterliklerine ilişkin ölçek geliştirme çalışması
İlkokuma kitaplarında kullanılan kelimelerin ilkokul birinci sınıf düzeyine uygunluğunun incelenmesi
Mustafa GÖNÜLAL, Mustafa Yunus ERYAMAN
Öğretmen adaylarının öğretim programına ve program rollerine ilişkin imgeleri