Çok Alanlı Sanat Eğitimi Yönteminde (CASEY) Dramatizasyonun Uygulunabilirliği Bir Etkinlik Örneği

Genel eğitim programının önemli bir bölümünü oluşturan Görsel Sanatlar dersinin salt amacı sanatçı yetiştirmek değil, çevresinde bulunan güzellikleri fark eden, estetik duyarlılığa sahip, bünyesinde barındırdığı yaratıcı gücü kullanabilen ve en önemlisi farklı düşünebilme cesaretine sahip bireyler yetiştirmektir. Nihai amacı çok nitelikli sanatsal ürünler ortaya koyabilen yetenekli bireyleryetiştirmek olmayan bir disiplin alanının yalnızca uygulama çalışmalarına yönelik yöntem ve tekniklerden beslenmesi düşünülemez. Bu nedenle Görsel Sanatlar eğitimi alanında yeni öğretim yöntemlerinin ortaya konması veya var olan yöntemlerin geliştirilerekeğitim sistemine kazandırılması gerektiği düşünülmektedir. Bu gerekçelerden hareketle salt uygulama disiplini kapsamında tüm dönemin yürütüldüğü geleneksel öğretim yöntemleri ile sanatta çağdaş bir öğrenme metodu olan Çok Alanlı Sanat Eğitimi Yöntemi’nin karşılaştırılması ve bu yöntemde dramatizasyon etkinliğinin uygulanabilirliğini ortaya koymak bu araştırmanın temel amacı olarak belirlenmiştir. Bu amaca ulaşabilmek için çalışmada betimsel araştırma yöntemlerinden biri olan tarama modelinden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, Çok Alanlı Sanat Eğitimi Yöntemi kapsamında dramatizasyon etkinliğinden yararlanılabileceği sonucuna ulaşılmıştır

Applicability of Dramatization in Multi-Field Art Education Method: An Activity Exam

The aim of the Visual Arts Course which is an important part of the general education program, is not to train artists but to train individuals who are aware of the beauties around them, have aesthetic sensibility, can use the creative power that they possess and most importantly, have the courage to think differently. It is unthinkable that a discipline field whose ultimate goal is not to train talented individuals who can produce highly qualified artistic products is only benefit from methods and techniques for the discipline of practice. For this reason, it is thought that new teaching methods should be introduced in the field of visual arts education or existing methods should be developed and brought into the education system. Based on these reasons the main objective of this research is to compare the traditional teaching methods that have been maintained throughout the period with the Multi-Field Art Education Method which is a contemporary learning method in art, and to demonstrate the applicability of dramatization activity in this method. In order to achieve this goal the screening model that one of the descriptive research methods was used in the study. As a result of the research, it was concluded that dramatization activity can be used within the context of Multi-Field Art Education Method.

___

  • Adıgüzel, H. Ö. (2006), Yaratıcı drama kavramı, bileşenleri ve aşamaları, Yaratıcı Drama Dergisi, Cilt 1 Sayı 1.
  • Alakuş, A. (2002). İlköğretim okulları 6. sınıf resim-iş dersi öğretim programındaki grafik konularının çok alanlı sanat eğitimi yöntemiyle ve bu yönteme uygun düzenlenmiş bir ortamda uygulanması. (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi: Ankara.
  • Anderson, T. (1993). Defining and structuring art criticism for education. Studies in Art Education, Vol 34, No 4, 199-208.
  • Artut, K. (2009). Sanat eğitimi, kuramları ve yöntemleri(6. Baskı). Anı Yayınları: Ankara.
  • Aydemir, H. (2016), Çocuğun sanat eğitimi, Gece Kitaplığı Yayınları: Ankara.Aykut, A. (2006). Günümüzde görsel sanatlar eğitiminde kullanılan yöntemler, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 21 Yıl: 2006/2 (s. 33-42).
  • Balcı, F. (2013), Sanat eleştirisine giriş. Kriter Yayınları: İstanbul.Bilhan, Saffet. “Devlet politikası olarak eğitim sorunu.” Eğitim Bilimleri Birinci Kongresi, Eğitim Programları ve Öğretim. Ankara: Milli Eğitim Basımevi, 1993: 31-33.
  • Büyüköztürk vd. (2014), Bilimsel araştırma yöntemleri.Pegem Akademi: Ankara.Clark, vd. (1987). Examining discipline-based art education as a curriculum construct. ERIC Publications, pp.36. Erıc N. ED338540. Erişim adresi: https:// eric.ed.gov/?id=ED338540(25 Mayıs 2019).
  • Debre, İ. (2008). İlköğretim sosyal bilgiler dersi coğrafya konularının öğretiminde ders anlatım stratejisi olarak dramatizasyonun kullanılmasının öğrencinin başarı düzeyine etkisi.(Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi: İstanbul.
  • Delacruz, E. ve Dunn, P. (1996). The evaluation of discipline based art education. The Journal of Aesthetic Education, Vol. 30, No. 3 (Autumn,1996), 67-82, University of Illinois Press, Erişim adresi: https://www.jstor.org/stable/pdf.
  • Derickson, J. A. (1985). Use of dıscıpline-based art currıculum in correctional instıtutıons. (Master Thesis), The University of Arizona: Arizona.
  • Eısner, E. W. (1989). Structure and magic in discipline-based art education. Critical Studies in Art and Design Education. D. Thistlewood (Ed.), Hong Kong: Longman Group UK Limited.
  • Gökay, M. (1998). Birleştirilmiş sanat eğitimi yöntemine göre ilköğretim 2. basamağında sanat eleştirisinin uygulanması ve sonuçları. (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi: Konya.
  • Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, Sayı 31, Yıl 2020Mediterranean Journal of Educational Research, Issue 31, Year 2020310
  • Hurwitz, AL and Day, M. (1985). Children and their art (Methods for elementary school), Florida: Harcourt Brace College Publishers.Kavcar, C. (1985). “Örgün eğitimde dramatizasyon”. Eğitim ve Bilim, TED Yayınları, 56, 32-41.
  • Koncina, A. ve Ulus, H. (2019), Herbert Read’in sanat yoluyla eğitim kuramı’nın disiplinlerarası yaklaşım ve sanatsal yaratıcılık bağlamında ilişkisel çözümlemesi, Bildiri, I. Uluslararası Bilim, Eğitim, Sanat ve Teknoloji Sempozyumu, İzmir.
  • Münevver G. (2009), Dramatizasyon yönteminin yabancı dil öğretimindeki etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi: İstanbul.
  • Özsoy, V. (2015). Görsel sanatlar eğitimi,(3. Baskı). Pegem Akademi: Ankara.
  • Özsoy, V. (2016), Görsel sanatlar eğitimi makaleleri, (2. Baskı). Pegem Akademi: Ankara.
  • Rısattı, H. (1989). Art criticism in discipline-based art education. Discipline-Based Art Education. R.A. The Journal of Aesthetic Education. Vol. 21, No. 2, (Special Issue). 217-225. Erişim adresi: https://www.jstor.org/stable.
  • San, İ. (2006), Tiyatroya rağmen yaratıcı drama, Yaratıcı Drama Dergisi, Cilt 1. Sayı 1.
  • Smith, R. A. (1989), Discipline based art education: origins, meaning and development. Urbana, IL: Champaign: University of Illinois Press.
  • Subaşı, S. (2014), Çok alanlı sanat eğitimi yönteminin çocuğun resimsel yaratıcılığına katkıları. (Yüksek Lisans Tezi). Onsekiz Mart Üniversitesi: Çanakkale.
  • Şahan, M. (2004). İlköğretim 6. sınıflarda üç boyutlu çalışma konularının çok alanlı sanat eğitimi yöntemiyle uygulanması.(Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi: Ankara.
  • Şenyavaş, T. G. (2018), Görsel sanatlar eğitimcisi yetiştirmede bir yöntem olarak yaratıcı drama: eylem araştırması. (Doktora Tezi), Anadolu Üniversitesi: Eskişehir.
  • Tekerek, N. (2007), Yaratıcı dramanın özgürlüğü, alışkanlıkların kalıpları ve bir uygulama örneği, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XX (1), 189-219.
  • Ünver, E. (2016). Neden ve nasıl sanat eğitimi, İdil Dergisi, 5 (23), s.831-878.
  • Üstündağ, T. (1997), The advantages of using drama as a method of education in elementary schools. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (13): 89-94.
  • Yolcu, E. (2009), Sanat eğitimi -kuramları ve yöntemleri, (2. Baskı). Nobel Akademik Yayıncılık: Ankara.
Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi-Cover
  • ISSN: 1309-0682
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2008
  • Yayıncı: Tayfun Taşbilek