Instagram Hikayelerinde Benliğin Sunumu: Influencer’lar Üzerine Bir Araştırma

Instagram, Facebook ve Snapchat gibi sosyal medya uygulamalarının günlük yaşamın bir rutini haline gelmesiyle birlikte benlik sunumları ve hikâye anlatımları da bu ortamlara uyum sağlayarak dijitalleşmiştir. Snapchat ile başlayan ve daha sonrasında diğer sosyal medya uygulamalarının da kendi bünyesine eklediği hikâye özelliğini kullanan bireyler, günlük yaşamlarından kesitleri video, bumerang veya fotoğraf olarak paylaşabilmekte ve üzerine yazı, GIF, hashtag, konum, vb. araçlar ekleyebilmektedir. Kullanıcının aynı zamanda üreticiye dönüştüğü bu ortamlarda bireyler kendi hikayelerini yaratarak benlik sunumlarını yapabilmektedir. Araştırmada Influencer’ların Instagram’da 24 saatlik zaman dilimi sonunda uçucu olan hikayelerindeki benlik sunum yöntemlerine odaklanılmıştır. Araştırmada niteliksel içerik analizi yapılmıştır. Barthes’in, anlatı çözümlemesi yöntemi üzerine inşa edilen kategoriler ve Instagram’ın hikâye paylaşım araçlarıyla şekillenen alt kategorilerle kartopu yöntemiyle seçilen 14 Influencer’ın belirli bir zaman aralığındaki uçucu hikâyeleri analiz edilmiştir. Çalışmanın esas odağı, Instagram hikâyelerinin özelliklerini, kullanıcıların bu özellikleri kullanarak içeriklerini nasıl oluşturdukları ve hikâyelerini nasıl anlattıklarını anlamak ve uçucu hikâyelerde benliğin sunumunda en çok başvurulan öğelerin ve yöntemlerin tespit edilmesi olmuştur. “Uçucu hikâyelerde Influencer’lar kendilerini nasıl ifade etmekte ve benliklerini nasıl sunmaktadır?” biçimindeki ana soru ve etrafında şekillenen alt sorular ise araştırma bölümünde sorulmuş ve cevaplanmıştır. Çalışmanın bulgularına göre Influencer’lar hikayelerinde benliklerini yüksek oranla fotoğraf ve videoların üzerine ekledikleri yazılarla sunmuş ve hikayelerinin neredeyse yarısında güncellemelerini takipçileriyle paylaşmıştır. Instagram gibi interaktif bir ortamda Influencer’lar hikâyelerinde takipçileriyle tam anlamıyla bir etkileşim kurmamış ve hikayelerin çoğunda kendilerini göstermeyi tercih etmiştir.

Presentatıon of Self on Instagram Storıes: A Research About Influencers

As social media applications such as Instagram, Facebook and Snapchat have become a routine of daily life, self-presentations and storytelling have also been adapted and become digitalized. Individuals uses the story feature that started with Snapchat and then become quickly a part of other social media applications as a medium for sharing parts of their daily lives with videos, boomerangs or photos with additional tools such as text, GIF, hashtag and location etc. Individuals can create their own stories and make self-presentations in these digital environments where the user becomes the producer at the same time. The research focuses on the self-presentation methods of Influencers' temporary stories that disappears at the end of the 24-hour period on Instagram. Qualitative content analysis has been used in the research. Temporary stories in a certain time period of 14 Influencers that was chosen with snowball methodology has been analysed with categories built on Barthes’ narrative analysis and subcategories shaped by Instagram’s story-sharing tools. The main focus of the study was to understand the characteristics of Instagram stories, how users create their content using these characteristics and how they tell their stories, and identify the most commonly used elements and methods for presenting the self in temporary stories. The main question “How do Influencers express themselves and present their selves in temporary stories?” and sub-questions shaped around this question have been asked and answered in research section. According to the findings of the study, Influencers presented their selves with a high percentage of photographs and videos and additional texts they added to their stories and shared their updates with their followers in almost half of their stories. In an interactive environment like Instagram, Influencers did not fully interact with their followers in their stories and chose to make self-presentation by only showing themselves in most of the stories.

___

Amâncio, M. (2017). “Put it in your Story”: Digital Storytelling in Instagram and Snapchat Stories. Yüksek Lisans Tezi. İsveç: Department of Informatics and Media Media & Communication Studies.

Arseven, A. (1986). Benlik Tasarımı (Gelişimi ve Okul Başarısıyla İlişkisi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1, 15-26.

Aslam, S. (2019). Instagram Statistics. https://www.omnicoreagency.com/instagram-statistics/ (11.04.2019).

Ayan, G. (2016). Tüketim Kültürü Bağlamında Kimlik İnşasının Sosyal Medyada Kullanımı: Instagram Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Bacanlı, H. (2004). Sosyal İlişkilerde Benlik: Kendini Ayarlama Psikolojisi. 2.Baskı. İstanbul: M.E.B. Yayınları.

Bakıroğlu, C. T. (2013). Sosyalleşme ve Kimlik İnşası Ekseninde Sosyal Paylaşım Ağları. Akademik Bilişim. 13.

Bal, D. ve Onay, A. (2018). Yeni Medya Ve Dijital Hikaye Anlatıcılığının Geleceği. 16th International Symposium Communication in The Millennium CIM . 863-875.

Baritci, F. ve Z. Fidan. (2018). Sosyal Ağlarda Benlik Sunumuna Dair Bir Distopya: Black Mirror Dizisi Örneği. Connectist: Istanbul University Journal Of Communication Sciences. 54, 37-63.

Barthes, R. (1977). Image-Music-Text. Published by Fontana Press.

Barthes, R. (1988). Anlatıların Yapısal Çözümlemesine Giriş. 1.Baskı. M. Rıfat ve S. Rıfat (çev.), Gerçek Yayınevi.

Bayın, E. (2017). Peter Brooks, Psikanaliz ve Hikâye Anlatıcılığı. H. D. Atay ve H. Atay (çev.), İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.

Çakmak, V. (2018). Online Benlik Sunumu ve Narsisizm Arasındaki İlişki: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma. AJIT-e: Online Academic Journal of Information Technology. 9.30, 137-152. http://www.ajit-e.org/download_pdf.php?id=338&f=338_rev1.pdf (17.07.2018).

Çakmak, V. ve Ü. Baş. (2017). Benlik Sunum Aracı Olarak Instagram Kullanımı: Öğrenciler Üzerine Nitel Bir Araştırma. Uluslararası Hakemlı İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi. 4.15, 96-118.

Castells, M. (2001). The Internet Galaxy: Reflections On The Internet, Business, And Society. Oxford University Press on Demand.

Coker, K. K., R. L. Flıght ve D. M. Baıma. (2017). Skıp It Or Vıew It: The Role of Vıdeo Storytellıng in Socıal Media Marketing. [Electronic Version] Marketing Management Journal. 27.2, 75-88. (20.02.2019).

Crawford, C. (2012). On Interactive Storytelling. San Francisco: New Riders.

Cüceloğlu, D. (1997). İnsan ve davranışı: Psikolojinin temel kuramları. Remzi Kitapevi, İstanbul.

Davies, S. R. (2017). ‘Consuming the Self’: A Discourse Analysis of The Self-Representation of Instagram Bloggers And İts Relationship to Consumer Culture. Yüksek Lisans Tezi. İngiltere: University of Leeds.

Dayter, D. ve S. Mühleisen. (2016). Telling Stories About Self in Digital Contexts: Same, Same, But Different?. [Electronic Version] Open Linguistics. 2.1, 572–576. (20.02.2019).

Deeb-Swihart, J., C. Polack, E. Gilbert ve I. Essa. (2017). Selfie-Presentation in Everyday Life: A Large-Scale Characterization of Selfie Contexts on İnstagram. In Eleventh International AAAI Conference on Web and Social Media.

Dervişcemaloğlu, B. (2014). Anlatıbilime Giriş. İstanbul: Dergâh.

Doherty, T. (2017). The Presentation of Self in ‘Online’ Life: A Content Analysis of Instagram Profiles. Yüksek Lisans Tezi. Kanada: Unıversıty Of Calgary.

Dökmen, Z. Y. (2010). Toplumsal Cinsiyet: Sosyal Psikolojik Açıklamalar. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Erdensoy, D. (2018). Milyonları Peşinden Sürükleyen Bu Influencer’lar Da Kim Yahu?. https://Creatorden.Com/Milyonlari-Pesinden-Surukleyen-Bu-İnfluencerlar-Da-Kim-Yahu/ (01.03.2019).

Fındık, H. K. (2018). Sosyal Medya. Türkiye’de 2018’in en etkili Instagram influencer’ları. https://digitalage.com.tr/alti-kategoride-turkiyede-2018in-en-etkili-instagram-influencerlari/ (01.03.2019).

Fulford, R. (2014). Anlatının Gücü: Kitle Kültürü Çağında Hikayecilik. E. Kardelen (çev.), İstanbul: Kolektif Kitap.

Giddens, A. (2014). Modernite ve Bireysel-Kimlik: Geç Modern Çağda Benlik ve Toplum. Ü. Tatlıcan (çev.), İstanbul: Say Yayınları. (orijinal baskı tarihi 1991)

Goffman, E. (2009). Günlük Yaşamda Benliğin Sunumu. B. Cezar (çev.), İstanbul: Metis Yayınları. (orijinal baskı tarihi 1959)

Karaoğlu, B. (2015). Günlük Hayatta Benlik Sunumunun Sosyal Paylaşım Ağı Facebook Üzerinden İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon ve Sinema Anabilim Dalı.

Kulga, C. E. (2014). Günlük Yaşamda Benlik Sunumları Üzerine Bir İnceleme. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı.

Morva, O. (2014). Goffman’ın Dramaturjik Yaklaşımı ve Dijital Ortamda Kimlik Tasarımı: Sosyal Paylaşım Ağı Facebook Üzerine Bir İnceleme. S. Çakır (Ed.). Medya ve Tasarım içinde. İstanbul: Urzeni Yayın.

Narmanlıoğlu, H. (2018). Vatanını Seven Tıklasın: Sanal Cemaatte Ulusun Tahayyülü. İstanbul: Kalkedon Yayıncılık . Neisser, U. (1995). Criteria for an Ecological Self. P. Rochat (Ed.). The self in infancy: Theory and Research içinde. Amsterdam, Netherlands: Elsevier Science Publishers. 17-34.

Nguyen, A. (2011). Negotiations and Challenges in Creating a Digital Story: the Experience of Graduate Students. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Amerika Birleşik Devletleri: University of Houston.

Orth, O. (2016). Presentatıon Of Selfıe: A Modern Understandıng of Goffman’s Self on Instagram. Yüksek Lisans Tezi. Amerika Birleşik Devletleri: Towson University Department of Mass Communication and Communication Studies.

Petrova, L. (2016). “I am just posting myself online” Instagram and Prosumer Identity Practices. Yüksek Lisans Tezi. Hollanda: Erasmus University Rotterdam. Povinelli, D. J. ve B. B. Simon. (1998). Young Children's Understanding of Briefly Versus Extremely Delayed İmages of The Self: Emergence of The Autobiographical Stance. Developmental Psychology. 34.1, 188-194.

Randall, W. L. (1999). Bizi ‘Biz’ Yapan Hikayeler: Kendimizi Yaratma Üzerine Bir Derleme. 1.Basım. Ş. S. Kaya (çev.) Ayrıntı Yayınları.

Rettberg, J. W. (2017). Self‐Representation in Social Media. J. Burgess, A. Marwick ve T. Poell (Ed.). The SAGE Handbook Of Social Media içinde. Forthcoming.

Richter, F. (2018). Instagram, Not Snapchat, Is the Social Platform of the Hour. https://www.statista.com/chart/15034/worldwide-user-growth-of-instagram-and-snapchat/ (11.04.2019).

Şahan, H. G. (2013). Lokasyon Bazlı Sosyal Ağlar Aracılığıyla Selektif Benlik Sunumu. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Medya ve İletişim Sistemleri.

Savcı, B. (2015). Yeni Medyada Hikâye Anlatıcılığına Doğru: Kişisel Blog Anlatılarında Vladimir Propp’un Biçimsel Analizi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Schau, H. J. ve M. C. Gilly. (2003). We Are What We Post? Self-Presentation in Personal Web Space. Journal of Consumer Research. 30.3, 385-404. http://www.jstor.org/stable/10.1086/378616 (23.10.2018).

Shakespeare, W. (1998). As You Like It. New York: Dover Thrift Publications.

Simmons, A. (2015). Whoever Tells The Best Story Wins: How to Use Your Own Stories to Communicate with Power and İmpact. Amacom.

Tokgöz, C. (2017). Kimlik ve Bellek Ekseninde Sosyal Medya Anlatıları. Intermedia International e-Journal. 4.7, 255-268.

http://intermedia.ticaret.edu.tr/index.php/intermedia/article/view/132/89 (15.09.2018).

Turkle, S. (1997). Life On The Screen: Identity İn The Age Of The Internet. New York: Simon & Schuster Paperbacks.

Yıldız, M. (2006). Benlik-Kavramı ve Benliğin Gelişiminde Dinin Rolü. İlahiyat Fakültesi Dergisi. 23, 87-127.

Yüzüncüyıl, K. S., B. Buluş ve A. İşman. (2016). Sosyalleşmenin Dijitale Dönüşümü ve Dijital Benliğin Sunumu. Trt Akademi. 1.2, 608-619.