Sosyal Bilgiler Dersinde Farklı İşbirlikli Öğrenme Uygulamalarının Sosyal Beceriler Üzerindeki Etkileri

Bu araştırmanın amacı işbirlikli öğrenme uygulamalarından Grup Araştırması GA , Jigsaw ve Okuma-Yazma-Uygulama OYU yöntemlerinin ortaokul 6. sınıf öğrencilerinin sosyal becerileri üzerindeki etkisini tespit etmektir. Nicel araştırma yöntemlerinden ön-test/son-teste dayalı deneysel desenin kullanıldığı araştırma 3 deney grubuyla yürütülmüştür. Bu gruplar; Grup Araştırması Grubu GAG, n=30 , Jigsaw Grubu JG, n=30 ve Okuma-Yazma-Uygulama Grubu OYUG, n=32 olarak belirlenmiştir. Araştırmanın çalışma gurubunu bir devlet ortaokulunun 6. sınıflarında öğrenim gören toplam 92 öğrenci oluşturmuştur. 6. sınıf sosyal bilgiler ders kitabında yer alan “Demokrasinin Serüveni DS ” ünitesinin öğretimi her bir deney grubu için belirlenen söz konusu işbirlikli yöntemlerle 5 hafta süreyle işlenmiştir. Araştırmada Tunçel 2006 tarafından geliştirilen Sosyal Beceri Ölçeği SBÖ veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Deney gruplarındaki öğrencilerin ön-test/son-test puan ortalamaları; MANOVA ve ANCOVA ile analiz edilerek değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre öğrencilerin sosyal becerilerinin gelişmesi üzerinde GA, jigsaw ve OYU yöntemlerinin her üçünün de etkili olduğu belirlenmiştir ancak hangisinin daha etkili olduğu konusunda anlamlı bir farklılık bulunamamıştır.

Effects of Different Implementations of Cooperative Learning on Social Skills in Social Studies Course

The aim of the study is to determine the effects of group investigation, jigsaw and reading-writing-presentation methods, which are applications of cooperative learning CL , on the social skills of secondary school 6th-grade students. The study based on pretest/post-test experimental design, was conducted with three experimental groups. These groups were identified as Group Investigation Group GIG, n=30 , Jigsaw Group JG, n=30 and Reading-Writing-Presentation Group RWPG, n=32 . The sample of study consisted of 92 students, studying at 6th-classes of a public secondary school. In each experimental group, the teaching of the unit “Democracy’s Adventure” in the social studies coursebook was carried out by using the mentioned methods in a 5-week-period. In the study, The Social Skills Scale SSS developed by Tunçel 2006 was used as the data collection tool. Pretest-posttest mean scores of the students in experimental groups were analyzed by using MANOVA and ANCOVA. According to the results of the study, all the three methods, GIG, JG and RWPG, are effective on the social skills. However, no significant differences as to which one is more effective than others could be found

Keywords:

Group investigation, Jigsaw reading-writing-presentation, social skills,

PDF

___

Ahmadpanah, M., Soheili, S., Jahangard, L., Bajoghli, H., Haghighi, M., Trachsler, E.H., Conrad, D., Brand, S. & Sattar Keikhavand (2014). Cooperative learning improves social skills and knowledge of science topics in pre-adolescent children in Iran. British Journal of Education, Society & Behavioral Science 4(8): 1029- 1037.
Al-Tamimi, N. O. M., & Attamimi, R. A. (2014). Effectiveness of cooperative learning in enhancing speaking skills and attitudes towards learning English. International Journal of Linguistics, 6(4), 27-45.
Altınsoy, B. (2007). Takım-oyun turnuvaları tekniğinin ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarısı, kalıcılık ve matematiğe ilişkin tutumları üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Arısoy, B. & Tarım, K. (2013). İşbirlikli öğrenme yönteminin akademik başarı, kalıcılık ve sosyal beceriye etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 1-14.
Avcıoğlu, H. (2004). Okulöncesi dönemdeki çocuklara sosyal becerilerin öğretilmesinde işbirlikçi öğrenme yöntemi ile sunulan öğretim programının etkililiğinin incelenmesi. OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı, ss.490-505, Ankara.
Avcıoğlu, H. (2012). Zihinsel yetersizliği olan çocuklara sosyal beceri kazandırmada işbirliğine dayalı öğrenme ve drama yöntemlerinin etkililiği. Eğitim ve Bilim, 37(163), 110-125.
Baghcheghi, N., Koohestani, H. R. & Rezaei, K. (2011). A comparison of the cooperative learning and traditional learning methods in theory classes on nursing students' communication skill with patients at clinical settings. Nurse Education Today, 31(8), 877-882.
Baleghizadeh, S. (2012). Comparing traditional with cooperative pairs: The case of Iranian EGAP students. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 66, 330-336
Büyüköztürk, Ş. (2011). Deneysel desenler: Öntest-sontest kontrol grubu desen ve veri analizi. (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
Campbell, P. & Siperstein, G.N. (1994). Improving social competence: A resource for elementary school teachers. Needham heights, MA: Allyn & Bacon, Education Group. 160 Gould Street, Needham Heights, MA 02194-2310.
Çetin, F., Bilbay, A.A. & Kaymak, D. A. (2003). Çocuklarda sosyal beceri. İstanbul: Epsilon.
Dereli-İman, E. (2014). The effect of the values education programme on 5.5-6 years old children’s social development: Social skills, psycho-social development and social problem solving skills. Educational Sciences: Theory & Practice, 14(1), 262-268.
Ebrahim, A. (2012). The effect of cooperative learning strategies on elementary students' science achievement and social skills in Kuwait. International Journal of Science and Mathematics Education 10(2), 293-314.
Gallardo, J. R., Cirugeda, I.L. & Rubio, C.M. (2012). Influence of cooperative learning on students’ self-perception on leadership skills: A case study in science education. Higher Education Studies, 2(4), 40-48.
Goodwin, M. W. (1999). Cooperative Learning and Social Skills What Skills to Teach and How to Teach Them. Intervention in School and Clinic, 35(1), 29-33.
Goudas, M. & Magotsiou, E. (2009). The effects of a cooperative physical education program on students’ social skills. Journal of Applied Sport Psychology, 21, 356- 364.
Gömleksiz, M. (1997). Kubaşık öğrenme temel eğitim 4. sınıf öğrencilerinin matematik başarısı ve arkadaşlık ilişkileri üzerine deneysel bir çalışma. Adana: Kemal Matbaası.
Gülay, O. (2008). Ortaöğretim 9. sınıf beden eğitimi dersinde, işbirlikli oyunların öğrencilerin sosyal beceri düzeylerine ve beden eğitimi dersine yönelik tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Gülay, H. & Akman, B. (2009). Okul öncesi dönemde sosyal beceriler. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Johnson, D.W. & Johnson, R.T. (1989). Cooperation and competition: Theory and research. Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
Johnson, D.W. & Johnson, R.T. (1990). Social skills for successful group work. Educational leadership, 47(4), 29-33.
Johnson, D.W., Johnson, R.T. & Holubec, E.J. (1994). Cooperation in the classroom and school, ASCD Publications, U.S.A.
Kagan, S. (1994). Cooperative learning. Cordillera: Kagan.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırmalar ve istatistik teknikleri (11. Basım). Ankara: Tekışık Web Ofset.
Lavasani, M.G., Afzali, L., Borhanzadeh, S., Afzali, F. and Davoodi, M. (2011). The effect of cooperative learning on the social skills of first grade elementary school girls. Procedia-Social and Behavioral Sciences Journal, 15, 1802-1805.
Leung, C.H. (2010). An experimental study of eduplay and social competence among preschool students in Hong Kong. Early Child Development and Care, 181(4), 535-548.
Madden, N. A., & Slavin, R. E. (1983). Effects of cooperative learning on the social acceptance of mainstreamed academically handicapped students. Journal of Special Education, 17, 171-1 82.
Mayordomo, M.E.C.S. (2014). Cooperative Learning Style Develops Social Skills in Mathematics of College Freshmen Students. JPAIR Multidisciplinary Research, 18(1).
Mercendetti, D. (2010). Connecting Social Skills and Cooperative Learning. Education and Human Development Master's Thesis, State University of New York. Paper 74.
Miles, S.B. & Stipek, D. (2006). Contemporaneous and longitudinal associations between social behavior and literacy achievement in a sample of low‐income elementary school children. Child Development, 77(1), 103-117.
Özabacı, N. (2006). Çocukların sosyal becerileri ile ebeveynlerin sosyal becerileri arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 163–179.
Özyürek, A. & Ceylan, Ş. (2014). Okul öncesi çocuklarda sosyal becerilerin desteklenmesi konusunda öğretmen ve veli görüşlerinin belirlenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(35), 99-114.
Panitz, T. (1996). Getting Students Ready for Learning. Cooperative Learning and College Teaching, Winter. V:6.
Parveen, Q., Mahmood, S.T., Azhar Mahmood, A. & Arif, M. (2011). Effect of Cooperative Learning on Academic Achievement of 8th Grade Students in the Subject of Social Studies, International Journal of Academic Research, 3(1), 950- 954.
Sharan, S. (1980). Cooperative learning in small groups: Recent methods and effects on achievement, attitudes, and ethnic relations. Review of Educational Research, 50(2), 241-271.
Slavin, R.E. (1991). Group rewards make group work, Educational Leadership, 48(5), 89- 91.
Slavin, R.E. (1995). Co-operative Learning: Theory, Research, and Practice. (2nd edition), Boston: Allyn and Bacon.
Sönmez, V. & Alacapınar, F.G. (2013). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Anı Yayıncılık.
Statkevičienė, S. & Klimovienė, G. (2006). Using cooperative learning to develop language competence and social skills. Kalbų Studijos, 8, 77-83.
Stevens, R. J. & Slavin, R. E. (1995). Effects of a cooperative learning approach in reading and writing on handicapped and non-handicapped students. Elementary School Journal, 95(3), 241-262.
Swing, S. R. & Peterson, P. L. (1982). The relationship of student ability and small-group interaction to student achievement. American Educational Research Journal, 19(2), 259-274.
Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler ve kimyasal denge konularında uygulanan jigsaw ve birlikte öğrenme tekniklerinin öğrencilerin maddenin tanecikli yapıda öğrenmeleri ve akademik başarıları üzerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Talebi, F. & Sobhani, A. (2012). The impacts of cooperative learning on oral proficiency. Mediterranean journal of social sciences, 3, 75-79.
Tavakoli, Y. & Soltani, A. (2014). The effect of cooperative learning on students' social skills in the experimental science course. Journal of Education and Practice, 5(7), 36-44.
Tunçel, Z. (2006), İşbirlikli öğrenmenin beden eğitimi başarısı, bilişsel süreçler ve sosyal davranışlar üzerindeki etkileri, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Waiganjo, M.M., Mwangi, M.W., Ngesa, F.U. & Kirui, V.C. (2015). Impact of cooperative learning approach on acquisition of social skills by secondary school agriculture students in Bahati division, Nakuru sub-county, Kenya. International Journal of Social Science & Interdisciplinary Research, 4(1), 173-185.
Webb, N.M. (1982). Student interaction and learning in small groups. Review of Educational Research, 52(3), 421-445.
Westwood, P. (2007). Commonsense methods for with special needs strategies for the regular classroom. Newyork: Taylor&Francis e-Library.
Yager, S., Johnson, D.W. & Johnson, R.T. (1985). Oral Discussion Groups-to-individual Transfer, and Achievement in Cooperative Learning Groups. Journal of Educational Psychology, 77, 60-66.
Yüksel, A., Avcı, S., Alpan, M. & Doğan, S. (2013). Karma öğrenmeye dayalı öğretim ortamının öğrencilerin öğrenmelerine ve sosyal becerilerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(3), 961-984.
Zentall, S.S., Kuester, D.A. & Craig B. A. (2011).Social behavior in cooperative groups: Students at risk for ADHD and their peers. Journal of Educational Research, 104(1), 28-41.