___

• Ağaoğlu, E., Altınkurt, Y., Yılmaz, K., ve Karaköse, T. (2012). Okul yöneticilerinin yeterliklerine ilişkin okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşleri (Kütahya İli). Eğitim ve Bilim, 37(164), 159-174.
• Akan, D. (2013). The relationship between school principals’ leadership styles and collective teacher efficacy. Educational Research and Reviews, 8(10), 596-601.
• Alpar, D., Batdal, G. ve Avcı, Y. (2007). Öğrenci merkezli eğitimde eğitim teknolojileri uygulamaları. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 19-31.
• Avcı, A. (2015). Öğretmen algılarına göre okul müdürlerinin liderlik stilleri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 161-189.
• Babil, F. (2009). İlköğretim okulu müdürlerinin vizyoner liderlik özelliklerine sahip olmaları ile öğretmenlerin örgütsel adanmaları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
• Baker, D., ve LeTendre, G. (2005). National differences, global similarities: World culture and the future of schooling. Stanford: Stanford University Press.
• Balyer, A. (2012). Çağdaş okul müdürlerinin değişen rolleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2), 75-93.
• Beycioğlu, K. ve Aslan, M. (2010). Okul gelişiminde temel dinamik olarak değişim ve yenileşme: Okul yöneticileri ve öğretmenlerin rolleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 153- 173.
• Bilge, B. (2013). Öğrenci başarısını arttırmada okul müdüründen beklenen liderlik özellikleri. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 1(2), 12-23.
• Blase, J., ve Blase, J. (1998). Handbook of instructional leadership: How really good principals promote teaching and learning. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
• Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: The Guilford Press.
• Buluç, B. (2009a). İlköğretim okullarında bürokratik okul yapısı ile okul müdürlerinin liderlik stilleri arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 34(152), 71-86.
• Buluç, B. (2009b). Sınıf öğretmenlerinin algılarına göre okul müdürlerinin liderlik stilleri ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(1), 5-34.
• Bursalıoğlu, Z. (2002). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demir, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Can, H. (2002). Organizasyon ve yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Cerit, Y. (2007). İlköğretim okulu müdürlerinin hizmet yönelimli liderlik rollerini gerçekleştirme düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(33), 88-98.
• Ceylan, A., Keskin, H., ve Eren, Ş. (2005). Dönüşümcü ve etkileşimci liderlik ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkilere yönelik bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadi Enstitüsü Dergisi, 16(51), 32-42.
• Ceylan, M. ve Akar, B. (2010). Ortaöğretimde okul- aile işbirliği ile ilgili öğretmen ve veli görüşlerinin incelenmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 43-64.
• Cramer, D. (2003). Advanced quantitative data analysis. Philadelphia: Open University Press.
• Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: Okul-aile dayanışması. İlköğretim Online, 2(2), 28-34.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Donmoyer, R., ve Wagstaff, L. (1990). Principals can be effective managers and instructional leaders. NASSP Bulletin, 74(525), 20-29.
• Fraenkel, J., Wallen, N., ve Hyun, H. (2012). How to design and evaluate research in education. Columbus, OH: McGraw-Hill.
• Gökçe, E. (2007). İlköğretimde okul aile işbirliğinin geliştirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(7), Özel Sayı, 204-209.
• Gupton, S. L. (2003). The instructional leadership toolbox: A handbook for improving practice. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
• Gümüşeli, A. İ. (2001). Çağdaş okul müdürünün liderlik alanları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 7(28), 531-548.
• Gürbüz, R., Erdem, E., ve Yıldırım, K. (2013). Başarılı okul müdürlerinin özellikleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(20), 167-179.
• Hallinger, P., ve Heck, R. (1996). Reassessing the principal’s role in school effectiveness: a review of empirical research 1980-1995. Educational Administration Quarterly, 32(1), 5-44.
• Hargreaves, A., Earl, L., Moore, S., ve Manning, M. (2001). Learning to change: Teaching beyond subjects and standards. San Francisco: Jossey-Bass.
• Hill. P. W. (2001). What principals need to know about teaching and learning. IARTV Seminar Series, 101. Melbourne: Incorporated Association of Registered Teachers.
• Hill, P. W. (2002). What principals need to know about teaching and learning? İçinde, Tucker, M. S., ve Codding, J. B. (Eds). The principal challenge: Leading and managing schools in an era of accountability. (pp. 43-75). San Francisco: Jossey-Bass.
• Hoe, S. L. (2008). Issues and procedures in adopting structural equation modeling technique. Journal of Applied Quantitative Methods, 3(1), 76-83.
• Hoy, W. K., ve Miskel, C: G. (2010). Eğitim yönetimi. Çev. Ed. S. Turan. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• ISLLC (1996). Standards for school leaders. Washington, D.C: CCSSO. Retrieved, 17 January, 2017 from https://principalstandards.gtlcenter.org/node/57
• ISLLC (2008). Educational leadership policy standards. Washington, D.C: CCSSO.Retrieved, 17 January, 2017 from https://www.danforth.uw.edu/uwdanforth/media/danforth/isllc-2008.pdf
• ISLLC (2014). Standards for school leaders. Washington, D.C: CCSSO. Retrieved, 17 January, 2017 from http://blogs.edweek.org/edweek/District_Dossier/Draft%202014%20ISLLC%20Standards%200 9102014.pdf
• Kabaklı-Çimen, L., ve Gezer, E. (2016). İlkokul müdürlerinin yönetim ve öğretmenleri etkileme becerilerinin öğretmenler tarafından değerlendirilmesi. Journal of Human Sciences, 13(3), 4520- 4544.
• Karasar, N. (2017). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Akademi Yayınları.
• Karataş, S., ve Güleş, H. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş tatmini ile örgütsel bağlılığı arasındaki ilişki. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 74-89.
• Kılınçarslan, S. (2013). Okul yöneticilerinin liderlik stilleri ile öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (İzmir İli Karabağlar İlçesi Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Okan Üniversitesi, İstanbul.
• Kline, R. B. (2003). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press.
• Korkmaz, M. (2006a). Okul yöneticilerinin kişilik özellikleri ile liderlik stilleri arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 12(2), 199-226.
• Korkmaz, M. (2006b). Liderlik uygulamalarının içsel okul değişkenleri ile öğrenci çıktı değişkenlerine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 12(4), 503-539.
• Lashway, L. (1995). Can instructional leaders be facilitative leaders? Retrieved, 17 January, 2017 from www.ericdigests.org/1996-1/leaders.htm
• Lashway, L. (2002). Developing instructional leaders. Retrieved, 17 January, 2017 from www.ericdigests.org/2003-2/leaders.html
• Lee, S. Y. (2007). Structural equation modeling. England: John Wiley & Sons Ltd.
• Leech, N. L., Barrett, K. C., ve Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics: Use and interpretation. (2nd ed.). Mahwah, NJ: Erlbaum.
• Leithwood, K. (2001). School leadership in the context of accountability policies. International Journal of Leadership in Education, 4(3), 217-235, DOI: 10.1080/13603120110057082
• Leithwood, K., Louis, K. S., Anderson, S., ve Wahlstrom, K. (2004). How leadership influences student learning. New York: Wallace Foundation.
• Mead, S. (2011). Principals as crucial instructional leaders. Policy to Action Brief, 7, 1-14.
• Murphy, J., ve Hallinger, P. (1992). The principalship in an era of transformation. Journal of Educational Administration, 30(3), 77-78.
• NAESP (2002). Leading learning communities: Standards for what principals should know and be able to do. (2nd ed.). Washington, DC: National Association of Elementary School Principals.
• OECD (2009). Leading to learn: School leadership and management styles. Retrieved, 16 Fabruary, 2017 from www.oecd.org/berlin/43541674.pdf
• Özdemir, E. (2003). Liderlik ve etik. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12(2), 151-168.
• Özden, Y. (2002). Eğitimde yeni değerler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Pallant, J. (2007). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS for Windows (3rd ed.). Berkshire: Open University Press.
• Schlechty, P.C. (2001). Shaking up the school house: How to support and sustain educational innovation. San Francisco: Jossey-Bass.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., ve Müller, H. (2003). Evaluating the fit of sturctural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8, 23-74.
• Smyth, J. (1997). Is supervision more than the surveillance of instruction? İçinde, Glanz, J., ve Neville, R. F. (Eds). Educational supervision: Perspectives, ıssues, and controversies. (pp. 286-95). Norwood, MA: Christopher-Gordon.
• Spillane, J. P. (2003). Educational leadership. Educational Evaluation and Policy Analysis, 25(4), 343-346.
• Spillane, J. P., Halverson, R., ve Diamond, J. B. (2001). Investigating school leadership practice: A distributed perspective. Educational Researcher, 30(3), 23-28.
• Supovitz, J. A., ve Poglinco, S. M. (2001). Instructional leadership in a standards-based reform. CPRE Research Reports.
• Şahin, İ. (2006). İlköğretim müfredat laboratuvar okullarının okul geliştirme süreci açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
• Şahin, İ. (2013). İlköğretim okul müdürlerinin okul geliştirme stratejileri ve uygulamalarına ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 229-250.
• Şahin, Z. (2011). Ortaöğretim okul müdürlerinin öğretimsel liderlik rolleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Şişman, M. (2002). Öğretim liderliği. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Şişman, M., Güleş, H. ve Dönmez, A. (2010). Demokratik bir okul kültürü için yeterlilikler çerçevesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 167-182.
• Tabachnick, B. G., ve Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). Boston, MA, : Allyn & Bacon/Pearson Education.
• Tahaoğlu, F., ve Gedikoğlu, T. (2009). İlköğretim okulu müdürlerinin liderlik rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,15(58), 274-298.
• Tak, B., ve Çiftçioğlu, B. (2014). Mesleki bağlılık ile çalışanların örgütte kalma niyeti arasındaki ilişkiyi incelemeye yönelik görgül bir çalışma. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 63(4), 155-178.
• Turan, S., ve Şişman, M. (2000). Okul yöneticileri için standartlar: Yöneticilerin bilgi temelleri üzerine düşünceler. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 68-87.
• Yalçınkaya-Akyüz, M. (2002). Çağdaş okulda etkili liderlik. Ege Eğitim Dergisi, 1(2), 109-119.
• Yörük, S., ve Akalın-Akdağ, G. (2010). İlköğretim okul müdürlerinin öğretimsel liderlik davranışlarının etkililiği ölçeğinin geliştirilmesi. Kuramsal Eğitimbilim, 3(1), 66-92.