___

• Akpınar, B. & Aydın, K. (2007a). Eğitimde değişim ve öğretmenlerin değişim algıları. Eğitim ve Bilim, 32(144).
• Akpınar, B. & Aydın, K. (2007b). Türkiye ve bazı ülkelerin eğitim reformlarının karşılaştırılması. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi, 6(1), 82-88.
• Baki, A. (2008). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. Trabzon: Derya Kitabevi.
• Baki, A. (2014). Matematik felsefesi. Ankara: Pegem Yayınevi.
• Bal, A. P. (2008). Yeni ilköğretim matematik öğretim programının öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1).
• Bolman, L. & Deal, T. (2008). Organizasyonları yeniden yapılandırmak (Çev: A. Aypay, A. Tanrıöğen). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Cansız Aktaş, M. (2013). Ortaöğretim geometri öğretim programının öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (3).
• Cansız Aktaş, M. & Aktaş, D. (2012). Yeni ortaöğretim geometri dersi öğretim programının uygulamalarında yaşananlardan. Matematik Eğitimi Dergisi, 1(4).
• Cenker, B. & Akgül Macaroğlu, E. (2011). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin okulda değişim yönetiminin gerçekleştirilmesine bakış açılarının değerlendirilmesi. Sakarya University Journal of Education, 1(1), 26-31.
• Çalık, T. & Er, E. (2014). İlköğretim okulu öğretmenlerinin okulun değişime açıklığı ile değişim kapasitesi algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 20(2), 151-172.
• Çalık, T., Koşar, S., Kılınç, A. & Er, E. (2013). İlköğretim okulu öğretmenlerinin değişime direnme davranışları ile öz yeterlikleri arasındaki ilişki. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (1).
• Çeken, R. (2010). İlköğretim öğrencilerinin 2005 öncesi ve sonrası uygulanan programlara göre aldıkları fen ve teknoloji eğitimine yönelik tutumu. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 38-48.
• Dağdeviren Çay, E. (2012). Yeni 9. sınıf geometri öğretim programının uygulamasında matematik öğretmenlerinin karşılaştığı sorunlar ve çözüm önerileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Demirbaş, M. (2008). 6. sınıf fen bilgisi ve fen ve teknoloji öğretim programlarının karşılaştırılmalı olarak incelenmesi: öğretim öncesi görüşler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 313-338.
• Demirtaş, H. (2012). İlköğretim okullarının değişime açıklığı. İlköğretim Online, 11(1).
• Dilek Meral, Y. (2014). Ortaöğretim matematik öğretmenlerinin eğitim felsefesi görüşleri ve öğretme-öğrenme anlayışlarının yapılandırmacı öğrenme ortamı düzenleme becerilerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
• Duru, A., & Korkmaz, H. (2010). Öğretmenlerin yeni matematik programı hakkındaki görüşleri ve program değişim sürecinde karşılaşılan zorluklar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38).
• Fullan, M. (2003). Change forces with a vengeance. Routledge.
• Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change (4th ed.). New York: Teachers College Press.
• Genç, M. (2006). Eğitim örgütlerinde öğretmenlerin değişime karşı gösterdiği direnç. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Gorozidis, G. & Papioannou, A. (2011). Teachers’ self efficacy, achievement goals, attitudes and intentions to implement the new Greek physical education curriculum. European Physical Education Review, 17(2), 231- 253.
• Gülersoy, A. E. (2007). Ortaögretim müfredat programlarının yeniden yapılandrılması sürecinde yeni coğrafya müfredat programlarının değerlendirilmesi, III. Sosyal Bilimler Eğitimi Kongresi, 18-20.
• Harvey, T. R. (1992). Checklist for Change: A Pragmatic Approach for Creating and Controlling Change. R&L Education. Herscovitch L. & Meyer J. P. (2002). Commitment to organizational change: extension of a threecomponent model. Journal of Applied Psychology, 87(2), 474–487.
• Incikabi, L. (2011). The coherence of the curriculum, textbooks and placement examinations in geometry education: How reform in Turkey brings balance to the classroom. Education as Change, 15(2), 239-255.
• Karip, E. (1997). Eğitimde yeniliklerin uygulanmasını etkileyen etkenler. Eğitim Yönetimi Dergisi. 3(1), 63-82.
• Kurt, S. & Yıldırım, N. (2010). Ortaöğretim 9. sınıf kimya dersi öğretim programının uygulanması ile ilgili öğretmenlerin görüşleri ve önerileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (1), 91-104
• Macnab, D. S. (2003). Implementing change in mathematics education. Journal Of Curriculum Studies, 35(2), 197-216.
• Marton, F. (1986). Phenomenography-a research approach to investigating different understandings of reality. Journal of Thought, 6(2), 28-49.
• Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation: Revised and expanded from qualitative research and case study applications in education. San Franscisco: Jossey-Bass.
• Ornstein, R. (1992). The evolution of consciousness. Simon and Schuster
• Özdemir, S. (2000). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara: Pegem A Yayıncılık
• Özdemir, S. & Cemaloğlu, N. (1999). Eğitimde değişimi uygulama modelleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 17, 91-103.
• Özmen, F. & Sönmez, Y. (2007). Değişim sürecinde eğitim örgütlerinde değişim ajanlarının rolleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 177-198.
• Powell, J. C. & Anderson, R. D. (2002). Changing teachers' practice: Curriculum materials and science education reform in the USA. Studies in Science Education, 37(1) 107-135.
• Sahlberg, P. (2006). Curriculum change as learning. In search of better implementation. In Sahlberg (Ed.). Curriculum reform and implementation in the 21st century: policies, perspectives and implementation. Proceedings of the International Conference on Curriculum Reform and Implementation. Ankara, Turkey: Ministry of National Education, 18-30.
• Sönmez, V. (2005). Eğitim Felsefesi (7. Basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Spillane, J. (1999). External reform efforts and teachers’ initiatives to reconstruct their practice: The mediating role of teachers’ zones of enactment. Journal of Curriculum Studies, 31(2), 143–75.
• Sucu, Y. (2000). Örgütsel değişim. TBMM Kütüphanesi.
• Taşdan, Y. (2013). İlköğretim okulu öğretmenleri için kişisel ve mesleki değişime açıklık ölçeklerinin geliştirilmesi; Bir uygulama. Akademik Bakış Dergisi, 35 (2).
• Taşdemir, A. & Kus, Z. (2011). The Content Analysis of the News in the National Papers Concerning the Renewed Primary Curriculum. Educational Sciences: Theory and Practice, 11(1), 170-177.
• Tomal, N. & Şenol, E. (2007). Lise 1. sınıf coğrafya öğretim programının öğretmenlerce değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 175, 67-97.
• Töremen, F. (2002). Eğitim örgütlerinde değişimin engel ve nedenleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 185-202.
• URL1: Erişim adresi http://ttkb.meb.gov.tr/www/guncellenen-ogretim-programlari/icerik/151 20.02.2014 tarihinde edinilmiştir.
• Varış, F. (1997). Eğitimde program geliştirme: Teori ve teknikler. Ankara: Alkım.
• Waller, L. D. (2008). An investigation among teacher efficacy, reflective practice, opennessto change and the use of student response system technology. Unpublished doctoral dissertation, University of South Carolina.
• Yangın, S. & Dindar, H. (2007). İlköğretim fen ve teknoloji programındaki değişimin öğretmenlere yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33).
• Yaşar, M. D. & Sözbilir, M.(2012). Öğretmenlerin 2007 kimya dersi öğretim programına yönelik görüşleri ve uygulamada karşılaştıkları sorunlar: Erzurum örneği. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2).
• Yeşilyaprak, B. (2006). Eğitimde rehberlik hizmetleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemi (6. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Zimmerman, J. (2006). Why some teachers resist change and what principals can do about it. NASSP Bulletin, 90(3).