İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME YÖNTEMİNİN 8. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN MATEMATİK DERSİ “PERMÜTASYON VE OLASILIK” KONUSUNDA AKADEMİK BAŞARI VE KALICILIK DÜZEYLERİNE ETKİSİ

Bu araştırmada, ilköğretim sekizinci sınıflarda, permütasyon ve olasılık konusunun, işbirlikli öğrenme yöntemi ve geleneksel öğretim yöntemi ile işlenmesinin, öğrenci başarısı ile öğrencilerin kalıcılık düzeylerine etkileri incelenmiştir. Deneysel yöntemin, öntest-sontest kontrol gruplu modelinin kullanıldığı araştırma, 2006- 2007 eğitim öğretim yılının ikinci yarıyılında, Kırıkkale ili Sulakyurt ilçesindeki iki ilköğretim okulundan seçilen toplam 64 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Deney grubuna dersler İşbirlikli Öğrenme Yöntemi? nin Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri Tekniği ile işlenmiştir. Araştırmacı tarafından geliştirilen başarı testi her iki gruba da ön test, son test ve kalıcılık testi olarak uygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda, akademik başarı açısından, işbirlikli öğrenme yönteminin geleneksel öğretim yöntemine göre daha etkili olduğu ve deney grubundaki öğrencilerin öğrendikleri konuyu daha uzun süre hatırladıkları sonucuna varılmıştır.

The Effect of Cooperative Learning Method on the Student’s Success and Recall Levels of the 8 th Grade Students Learning in Permutation and Probability Subject

In this research, the effect of permutation and probability subject with cooperative learning method and traditional teaching method on the success and recall levels of 8thgrade students was analysed. The model of experimental technique with pretest and posttest control group was used. Research was conducted on 64 students from two Primary School in Sulakyurt District of Kırıkkale Province in the second semester of 2006–2007 education year. The lessons in the experiment group were treated with Student Teams-Achievement Divisions technique. The achievement test which was developed as a measuring device, was applied to both two groups as pretest, posttest and permanence test. In the result of the research, it was concluded that the cooperative learning method is more effective than the traditional teaching method on the academic success and experimental group recall the subject that they learned longer time

___

Açıkgöz, K.,Ü. (2004). Aktif Öğrenme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.

Açıkgöz, K.,Ü. (1992). İşbirlikçi Öğrenme Kuram Araştırma Uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.

Akın, N., 2009, İlköğretim 6. sınıf görsel sanatlar dersinde işbirlikli öğrenmenin renk konusunun işlenişinde öğrenci başarısına etkisi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi.

Armstrong, D. S., 1997, The effect of student team achievement divisions cooperative learning technique on upper secondary social studies students academic achievement and attitude towards social studies class, Unpublished PhD thesis, The Graduate School of the University of Southern Mississippi

Avşar, Z., Alkış, S.,(2007). İşbirlikli öğrenme yöntemi “Birleştirme I” tekniğinin sosyal bilgileri derslerinde öğrenci başarısına etkisi. İlköğretim Online, 6(2), 197-203.

Barbato, R., 2000, Policy implications of cooperative learning on the achievement and attitudes of secondary school mathematics students, unpublished PhD thesis, Fordham University.

Baykul, Y.(1999). İlköğretimde Matematik Öğretimi 1-5. Sınıflar İçin. Ankara: Anı Yayıncılık.

Beydoğan, H. Ö. (2001). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Eser Ofset.

Bilen, S., 1995, İşbirlikli öğrenmenin müzik öğretimi ve güdüsel süreçler üzerindeki etkileri, Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi.

Bilgin, T. (2004). İlköğretim 7. sınıf matematik dersinde (Çokgenler Konusunda) öğrenci takımları başarı bölümleri tekniğinin kullanımı ve uygulama sonuçları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. XVII, 19-28.

Büyükkaragöz, S. (1997). Program Geliştirme. Konya: Kuzucular Ofset.

Cromwell, R., Dunlap, L. (1995). Cooperative teaching designed to enhance cooperative learning. In: Proceedings of the 9th Annual Conference on Undergraduate Teaching of Psychology: Ideas and Innovations. Ellenville, NY,(44–47) (EDRS No. ED 389368).

Dennis, E. C., 2001. An investigation of the numerical experience associated with the global behavior of polynomial functions in the traditional lecture method and cooperative learning method classes, Unpublished Phd thesis, Graduate Faculty of the University of New Orleans.

Doran, R. L. (1980). Basic measurement and evaluation of science instruction. Washington, DC: National Science Teachers Association

Foley, K., & O‟Donnell, A. (2002). Cooperative learning and visual organizers: Effects on solving mole problems in high school chemistry. Asia-Pacific Journal of Education, 22(1), 38–50.

Good, T.L., Grouws, D.A., Masson, D.W. (1990). Teachers‟ beliefs about small group instruction in elemantary school mathematics. Journal For Research In Mathematics Education. Vol.21, 2-15.

Gömleksiz, M., 1993, Kubaşık öğrenme yöntemi ile geleneksel yöntemin demokratik tutumlar ve erişiye etkisi, Yayınlanmamış doktora tezi, Çukurova Üniversitesi.

Erçelebi, E.,1995, Geleneksel öğretim yöntemleri ile işbirlikli öğrenme yönteminin matematik öğretimi üzerindeki etkileri, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi.

Hacısalihoğlu, H., H., Akpınar A., Mirasyedioğlu, Ş. (2004). İlköğretim 6-8 Matematik Öğretimi. Ankara: Adil Yayın Dağıtım.

Henry, M., B. (2005). Cooperative learning and case study: does the combination improve students‟ perception of problem solving and decision making skills. Elsevier Nurse Education Today. 25, 238-246.

Hevedanlı, M., Oral, B., Akbayın, H. (2004). Biyoloji öğretiminde işbirlikli öğrenme ile geleneksel öğretim yöntemlerinin öğrencilerin erişileri ve öğrendiklerini hatırda tutma düzeyleri üzerindeki etkileri. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. İnönü Üniversitesi.

Johnson, D. W., ve Johnson R.T. (1991). Learning Mathematics and Cooperative Learning Lesson Plans for Teachers. Edina, Minnesota: Interaction Book Company.

Johnson, D. W., Johnson R.T. ve Smith K.A. (1991). Active Learning, Cooperation in the College Classroom: Interaction Book Company.

Johnson, D., Johnson, R.( 1992). Advanced cooperative learning. Interaction, MN.

Karaca, Ş., 2005, İşbirlikli öğrenme yöntemi ile geleneksel öğretim yaklaşımının, lise 1.sınıf öğrencilerinin maddenin sınıflandırılması konusunu anlamalarına ve akademik başarılarına etkileri, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi.

Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.

Kasap, H., 1996. İşbirlikli öğrenme, fen başarısı, hatırda tutma, öğrenci yüklemeleri ve işbirlikli öğrenme gruplarındaki etkileşim, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi.

Kurt, I., 2001, Fen eğitiminde isbirlikli öğrenme yönteminin öğrencilerin başarısına, kavram öğrenmesine ve hatırlamasına etkisi, Yayınlanmamıs yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi.

Kuzucuoğlu, G., 2006, İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki başarılarına etkisi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi.

Lazarowitz, R., Hertz-Lazarowitz, R., Baird, J. H. (1994). Learning science in a cooperative setting: academic achievement and affective outcomes. Journal of Research in Science Teaching. 31 (10), 1121–1131.

Leikin, R., & Zaslavsky, O. (1997). Facilitating student interactions in mathematics in cooperative learning settings. Journal of Research in Mathematics Education, 28, 331–354.

MEB. (Milli Eğitim Bakanlığı). (1992). Ortaöğretim Matematik Ders Programları: İstanbul.

MEB. (Milli Eğitim Bakanlığı). (2006). İlköğretim Matematik Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu: Ankara.

Nichols, J., & Miller, R.(1994). Cooperative learning and student motivation. Contemporary Educational Psychology, 19, 167–178.

Norwood, K.S.(1995). The effects of the use of problem solving and cooperative learning on the mathematics achievement of underprepared college freshmen. Primus, 5(3), 229-252.

Öner, Ü., 2007, İlköğretim 7. sınıf sosyal bilgiler dersi tarih konularının öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına etkisi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi.

Özgiresun, A., 2005, İşbirliğine dayalı öğrenmenin, ilköğretim ikinci kademe fen bilgisi dersindeki öğrencilerin başarılarına, sosyal etkileşimlerine ve derse karşı tutumlarına etkisi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi.

Özsarı, T., 2009, İlköğretim 4. Sınıf öğrencileri üzerinde işbirlikli öğrenmenin matematik başarısı üzerine etkisi probleme dayalı öğrenme ve öğrenci takımları başarı bölümleri, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi.

Posluoğlu, Z. Y., 2002, İlköğretim matematik dersinde problem çözme becerilerinin kazandırılmasında işbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının etkililiği, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi.

Saygı, M. (1989). Matematik kaygısı ile matematik kaygı ölçeği Mors A‟nın Türkiye‟ye uygulama çalışmaları, Eğitim ve Bilim. 71, (13).

Scharan, S. (1980). Cooperative learning in small groups: recent methods and effects on achievement, attitudes and ethnic relations. Review of Educational Research, 50, 241–271.

Sertöz, S. (2002). Matematiğin Aydınlık Dünyası. Ankara: Tübitak Yayınları.

Sherman, S. (1994). Cooperative learning and science. In S. Sharan (Ed.), Handbook of cooperative learning methods. Westport, CT: Greenwood Press.

Slavin, R., E. vd. (1982). Combining cooperative learning and individualized ınstruction: Effects on student mathematics avhievement, attitudes and behaviors. National Instute of Education. 326, 1-32.

Slavin, R, E. ,1991, Synthesis of research on cooperative learning. Educational Leadership. 48, 71-87.

Slavin, R, E. (1994). Student Team Learning: a practical guide to cooperative learning. National Education Association, Washington, D. C.

Soylu, B., A., 2008, İngilizce öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına etkisi,Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Niğde Üniversitesi.

Suyanto, W. (1998). The effects of student-achievement divisions on mathematics achievement ın yogyakarta rural primary school, Unpublished PhD thesis, University of Houston, Faculty of The College of Education.

Tarım, K., 2003, Kubaşık öğrenme yönteminin matematik öğretimindeki etkinliği ve kubaşık öğrenme yöntemine ilişkin bir meta analiz çalışması, Yayınlanmamış doktora tezi, Çukurova Üniversitesi.

Timur, S., 2006, İlköğretim 7. sınıf fen bilgisi dersinde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına etkisi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.

Topsakal, Ü., U. (2010). 7. sınıf “Canlılar için madde ve enerji” ünitesinin öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına ve tutumuna etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11(1), 91-104.

Ural, A., 2007, İşbirlikli öğrenmenin matematikteki akademik başarıya, kalıcılığa, matematik özyeterlik algısına ve matematiğe karşı tutuma etkisi, Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi.

Watson, S., Marshall, J., 1995. Effects of cooperative incentives and heterogeneous arrangement on achievement and interaction of cooperative learning groups in a college life science course. Journal of Research in Science Teaching 32 (3),291–299.

Yager, R., & Tamir, P. (1993). STS approach: reasons, intention, accomplishments and outcomes. Science Education, 77, 637–658.

Yıldız, N., 2001, İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 7.sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısına etkisi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi.

Zenginobuz, B., 2005, İşbirlikli öğrenme yaklaşımlarının öğrencilerin ders başarısına etkisi (Geometri), Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi.

Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 2147-1037
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi