___

• Aktaş, İ. (2011). 4MAT Modeline dayalı öğretimin ilköğretim 7. Sınıf öğrencilerinin maddenin yapısı ve özellikleri ünitesindeki başarı, motivasyon ve öğrenme stillerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
• Andrew, S. (1998). Self-efficacy as a predictor of academic performance in science. Journal Of Advanced Nursing, 27, 596-603.
• Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
• Bawaneh, A. K. A., Md Zain, A. N., Saleh, S. ve Abdullah, A. G. K. (2012). Using Herrmann Whole Brain Teaching Method to enhance students' motivation towards science learning. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(3), 3-22.
• Britner, S. L. ve Pajers, F. (2001). Self-Efficacy beliefs, motivation, race, and gender in middle school science. Journal of Women and Minorities in Science and Engineering, 7(4), 10-15.
• Britner, S. L. (2002). Science self-efficacy of African American middle school students: relationship to motivation self-beliefs, achievement, gender, and gender orientation. Doctoral dissertation, Emory University, Atlanta, ABD.
• Britner, S.L. (2008). Motivation in high school science students: a comparison of gender differences in life, physical, and earth science classes. Journal of Research in Science Teaching, 45(8), 955-970.
• Bush, V. (1945). Science: The endless frontier. Transactions of the Kanas Academy of Science, 48(3), 231- 264.
• Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal Bilimler için veri analizi el kitabı (10. Baskı). Ankara:PegemA
• Chou, H.W. ve Wang, T.B. (2000). The influence of learning style and training method on self-efficacy and learning performance in www homepage design training. International Journal of Information Management, 20, 455-472.
• Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). Hillsdale, NJ: Lawrence Earlbaum Associates.
• Çalışkan, I. S. (2004). The effect of inquiry-based chemistry course on students' understanding of atom concept, learning approaches, motivation, self-efficacy and epistemological beliefs. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• Delaney, A. (2002). Better teaching model? Middle school science classroom using the 4MAT instructional strategy vs. lesson created without this model. Master’s thesis, University of North Texas, Texas, ABD.
• De Boer, A., Bothma, T. ve Du Toit, P. H. (2011). Enhancing ınformation literacy through the application of whole brain strategies. Libri, 61, 67-75.
• Dostál, J. (2015). The definition of the term “Inquiry-Based Instruction”. International Journal of Instruction, 8(2), 69-82.
• Ergin, S. ve Sarı, M. (2016). Fizik eğitiminde 4MAT öğretim yönteminin öğrencilerin seçilmiş duyuşsal özelliklerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1), 212-230.
• Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education (6th ed.). New York: McGraw Hill.
• Fritz C. O., Morris P. E. ve Richler J. J. (2012). Effect size estimates: Current use, calculations, and interpretation. Journal of Experimental Psychology: General, 141, 2–18.
• Gencel, İ. E. (2006). Öğrenme stilleri, deneyimsel öğrenme kuramına dayalı eğitim, tutum ve sosyalbilgiler proğram hedeflerine erişi düzeyi.Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Gökmen, A. ve Ekici, G. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin biyoloji öz-yeterlik algı düzeyleri ile öğrenme stilleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(3), 843-866.
• Herrmann, N. (1981, Ekim). The creative brain. Training and Development Journal, 11-16.
• Herrmann, N. (1988). The creative brain. North Carolina: Brain Books
• Herrmann-Nehdi, A. (2008). Whole brain design: engage and retain your learners.15.12.2013 tarihindehttps://www.elearningguild.com/showfile.cfm?id=2799 adresinden alınmıştır.
• Hsieh, H. C. (2003). The effect of whole-brain instruction on student achievement, learning, motivation and teamwork at a vocational high school in Taiwan. Doctoral dissertation, Idaho State University, Pocatello, ABD.
• Ilgaz, G. (2011). İlköğretim öğrencilerinin fen ve teknoloji dersi öz-düzenlemeli öğrenme stratejileri, öz-yeterlik ve özerklik algılarının incelenmesi. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Jackson, P.R. (2001). The effects of teaching methods and 4MAT learning styles on community college students’ achievement, attitudes and retention in introductory microbiology. Doctoral dissertation, The Lynn University, Boca Raton, ABD.
• Kahyaoğlu, M. (2011). Öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile çevre eğitimi özyeterlikleri arasındaki ilişki. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(2), 67-82.
• Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (5th ed.). Ankara: Asil Yayın
• Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi (13. Baskı). Ankara: Nobel
• Kolb, D. A. (1976). Learning style ınventory: technical manual. New Jersey: Prentice-Hall.
• Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: experience as the source of learning and development. New Jersey: Prentice-Hall.
• Kolb, D.A. (1999). The Kolb leaarning style ınventory version III. Philadelphia: Hay/McBer.
• Kolb, D. A. (2000). Facilitator’s guide to learning. Philadelphia: Hay/McBer.
• Kupermintz, H. ve Roeser, R. (2002). Another look at cognitive abilities and motivational process in science achievement: a multidimensional approach to achievement validation. (CSE Technical Report. No.571). University of California, ABD. 10.05.2016 tarihinde https://www.cse.ucla.edu/products/reports/TR571.pdf adresinden alınmıştır.
• Lumsdaine, E. ve Lumsdaine, M. (1995). Creative problem solving. Singapur: McGraw-Hill Books.
• McCarthy, B. (1990). Using the 4MAT system to bring learning styles to schools. Educational Leadership, 31-37. 04.10.2013 tarihinde http://www.ascd.org/ASCD/pdf/journals/ed_lead/el_199010_mccarthy.pdf adresinden alınmıştır.
• McCarthy, B. ve McCarthy, D. (2006). Teaching around the 4MAT cycle. California: Corwin Press.
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB] (2013). Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı İlköğretim kurumları fen bilimleri dersi öğretim programı. 16.01.2016 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr/www/guncellenen-ogretim-programlari/icerik/151 adresinden alınmıştır.
• Mutlu, M. (2004). İlköğretim 8. sınıf fen bilgisi dersinde fotosentez- hücresel solunum konusunun 4MAT öğretim modeli kullanılarak öğretilmesinin öğrenci tutum ve başarısı üzerine etkisi. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• National Research Council [NRC] (2000). Inquiry and the National Science Education Standards. ABD: National Academy Press.
• Pajares, F., Britner, S.L.ve Valiante, G. (2000). Relation between achievement goals and selfbeliefs of middle school students in writing and science. Contemporary Educational Psychology, 25, 406–422.
• Shiue, Y. M. (2003). The effects of cognitive learning style and prior computer experience on Taiwanese collage students’ computer self-efficacy in computer literracy courses. Journal of Educational Technology Systems, 31(4), 393-409.
• Şensoy, Ö. ve Aydoğdu, M. (2008). Araştırma soruşturma tabanlı öğrenme yaklaşımının fen bilgisi öğretmen adaylarının fen öğretimine yönelik öz-yeterlik inanç düzeylerinin gelişimine etkisi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 69-93.
• Tatar, E. ve Dikici, R. (2009). The effect of the 4MAT method (learning styles and brain hemispheres) of instruction on achievement in mathematics. International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 40(8), 1027-1036.
• Tokcan, H. (2007). Sosyal bilgiler öğretiminde bütünsel beyin yaklaşımı ile modellendirilmiş etkinliklerin akademik başarı ve tutumlar üzerine etkisi. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Ursin, V. D. (1995). Effects of the 4MAT system of instruction on achievement, products, and attitudes toward science of ninth-grade students. Doctoral dissertation, The University of Connecticut, ABD.
• Wilkerson, R. M. ve White K. P. (1988). Effects of the 4MAT system of instruction on students’ achievement, retention and attitudes. The Elementary School Journal, 88(4), 357-368.
• Yurdakul, B. (2005). Yapılandırmacılık. In Demirel, Ö. (Ed.) Eğitimde yeni yönelimler (pp. 39-65). Ankara: Pegem A.