Emine ŞENER, Fatih Ferhat ÇETİNKAYA, Ayşe Nurefşan YÜKSEL, Yusuf AKKOCA

Pozitif Ses Çıkartma Davranışının Öncülü Olarak İletişim Doyumu

Öz İletişim doyumu kavramı, iletişim ile memnuniyet arasındaki ilişki üzerine yapılan çok çeşitli araştırmalar sonucunda ortaya çıkmış bir kavram olup; artması çalışanların örgütsel düzeyde pozitif tutum sergilemesine katkıda bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı, iletişim doyumunun pozitif ses çıkartma davranışını pozitif yönde etkileyip etkilemediğini belirlemek ve bununla birlikte pozitif örgütsel davranış literatürüne katkı sağlamaktır. Bu çalışma tanımlayıcı bir araştırma olup anket tekniği kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışanların iletişim doyum düzeylerini tespit etmek amacıyla Downs ve Hazen’in geliştirdiği ”İletişim Doyumu Ölçeği” ve pozitif ses çıkartma düzeylerini belirlemek amacıyla, Maynes ve Podsakoff ’un geliştirdiği ve Çankır tarafından Türkçe uyarlaması yapılan “Pozitif Ses Çıkartma Ölçeği” kullanılmıştır. Uygulanan anketler sonucunda elde edilen veriler SPSS ile analiz edilmiştir. Pozitif ses çıkartma davranışının öncülü olarak nitelendirdiğimiz iletişim doyumu ile yapılan regresyon analizi sonucunda iletişim doyumunun, katılımcıların pozitif ses çıkartma davranışındaki %79’luk değişimi açıkladığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak, yoğun ve karmaşık bir örgüt yapısına sahip hastanelerde, örgütün çalışanlardan yüksek düzeyde fayda sağlamasının bir yolu olarak düşünülen pozitif ses çıkartma davranışının, bir örgüt kültürü haline getirilmesinin öncülü olarak; olumlu iletişim ikliminin yaratılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Pozitif Ses Çıkartma, İletişim Doyumu, Örgüstsel İletişim, Hastane

Communication Satisfaction As a Predictor of Positive Voice Behaviour

PDF

___

Akkirman, A.D. ve Harris, D.L. (2005). “Organizational Communication Satisfaction in The Virtual Workplace”, Journal of Management Development, 24(5): 397-409.
Bal, C.G. (2013). “Sağlık Kurumlarında İletişim Doyumu Üzerine Bir Alan Araştırması”, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(25): 107-125.
Bitmiş, M.G., Güney, S. ve Demirel, H. (2014). “İletişim Doyumu Verimlilik İlişkisinde Örgütsel Bağlılık ve İş Tatmininin Rolü: Çoklu Aracılı Bir Model Testi”, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(2): 57-74.
Botero, I.C. ve Van Dyne, L. (2009). “Employee Voice Behaviour: Interactive Effects of LMX and Power Distance in the United States and Colombia”, Management Communication Quarterly, 23(1): 84-104.
Chan, S.H.J. ve Lai, H.Y.I. (2017). “Understanding The Link Between Communication Satisfaction, Perceived Justice and Organizational Citizenship Behavior”, Journal of Business Research, 70: 214-223.
Cheng, J., Lu, K., Chang, Y. ve Johnstone, S. (2013). “Voice Behavior and Work Engagement: The Moderating Role of Supervisor-Attributed Motives”, Asia Pacific Journal of Human Resources, 51: 81-102.
Çalışkan, S. C. (2014). “Pozitif Örgütsel Davranış Değişkenleri ile Yeni Araştırma Modelleri Geliştirme Arayışları: Pozitif Örgütsel Davranış Değişkenlerinin İşe Adanmışlık, Tükenmişlik ve Sinizm Üzerine Etkileri ve Bu Etkileşimde Örgütsel Adalet Algısının Aracılık Rolü Üzerine Bir Araştırma”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(3): 363-382.
Çankır, B. (2016). “Çalışanlarda Pozitif Ses Çıkartma Davranışı Nasıl Oluşur? Örgütsel Güven, Psikolojik Sözleşme İhlali, Lider-Üye Etkileşimi ile Pozitif Ses Çıkartma Davranışı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2): 1-12.
Demirkıran, M., Dikmetaş Yardan, E. ve Yorulmaz, M. (2013). “İl Sağlık Müdürlüğü Çalışanlarının Örgütsel Adalet Algılamalarının İletişim Doyumlarına Olan Etkisi”, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5(2): 322-334.
Derin, N. (2017). “İşyerinde Kişiler Arası Güven ile İşgören Sesliliği Arasındaki İlişkide Psikolojik Rahatlığın Aracılık Rolü”, Yönetim Bilimleri Dergisi, 15(30): 51-68.
Derin, N. ve Tuna, H. (2017). “Akademik Bir Örgütte İletişim Doyumunun Örgütsel Özdeşleşmeye Etkisi”, Selçuk İletişim, 9(4): 119-128.
Downs, C.W. ve Hazen, M.D. (1977). “A Factor Analytic Study of Communication Satisfaction”, The Journal Of Business Communication, 14(3): 63-73.
Engin, E. ve Eker Akgöz, B. (2013). “The Effect of Communication Satisfaction on Organizational Commitment, British Journal of Arts and Social Sciences”, 14(II): 109- 124.
Eroğlu, E. ve Özkan, G. (2009). “‘Örgüt Kültürü’ ve ‘İletişim Doyumu’ ile Bireysel Özellikler Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi: Bir Uygulama Örneği”, Selçuk İletişim, 5(4):50-61.
Fairhurst, G. T. (1993). “The Leader-Member Exchange Patterns of Women Leaders in Industry: A Dıscourse Analysıs”, Communıcatıon Monographs, 60(4): 321-351.
Fix, B. ve Sias, P. M. (2006). “Person-Centered Communication, Leader-Member Exchange, and Employee Job Satisfaction”, Communication Research Reports, 23(1): 35-44.
Gao, L., Janssen, O. ve Shi, K. (2011). “Leader Trust and Employee Voice: The Moderating Role of Empowering Leader Behaviors”, The Leadership Quarterly, 22: 787-798.
Gülnar, B. (2009). “İletişim Doyumu Boyutları ile Örgütlenme Yapısı İlişkisi: Selçuk Üniversitesi Akademisyenleri Örneği”, Selçuk İletişim, 5(4): 62-82.
Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: Felsefe-Yöntem- Analiz, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Hirschman, A.O. (1994). “Excerpt from Chapter Eight; Exit, Voice and Loyalty: Responses to Decline in Firms, Organizations and States”, The Social Contract Press, 4(4): 272-275.
Hsiung, H. (2012). “Authentic Leadership and Employee Voice Behavior: A Multi-Level Psychological Process”, Journal of Business Ethics, 107: 349-361.
Kant, E. ve Balcı Akpınar, R. (2017). “Hemşirelerin İletişim Doyumu ve Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişki”, Atatürk İletişim Dergisi, 14: 203-215.
Liang, J., Farh, C.I.C. ve Farh, J. (2012). “Psychological Antecedents of Promotive and Prohibitive Voice: A Two-Wave Examination”, Academy of Management Journal, 55(1): 71-92.
Maynes, T.D. ve Podsakoff, P.M. (2014). “Speaking More Broadly: An Examination of the Nature, Antecedents, and Consequences of an Expanded Set of Employee Voice Behaviors”, Journal of Applied Psychology, 99(1): 87-112.
Morrison, E.W., Wheeler-Smith, S.L. ve Kamdar, D. (2011). “Speaking Up in Groups: A Cross-Level Study of Group Voice Climate and Voice”, Journal of Applied Psychology, 96(1): 183-191.
Nikolaou, I., Vakola, M. ve Bourantas, D. (2008). “Who speaks up at work? Dispositional Influences on Employees’ Voice Behavior”, Personnel Review, 37(6): 666-679.
Palalar Alkan, D. ve Çankır, B. (2016). “Lider Üye Etkileşiminin Pozitif Ses Çıkartma Davranışı Üzerindeki Etkisinde Dağıtım Adaletinin Aracılık Etkisi”, TURAN-SAM Uluslararası Bilimsel Hakemli Dergisi, 8(32): 472-481.
Steele, G.A. ve Plenty, D. (2015). “Supervisor–Subordinate Communication Competence and Job and Communication Satisfaction”, International Journal of Business Communication, 52(3): 294-318.
Tang, M. (2015). “How to Enhance Employee Voice Behavior Based on Game Theory”, Modern Economy, 6: 398-403.
Van Dyne, L. ve LePine, J.A. (1998). “Helping and Voice Extra-Role Behaviors: Evidence of Construct and Predictive Validity”, Academy of Management Journal, 41(1): 108-119.
Ward, A., Ravlin, E. C., Klaas, B. S., Ployhart, R. E. ve Buchan, N. R. (2016). “When Do High Context Communicators Speak Up? Exploring Contextual Communication Orientation and Employee Voice”, American Psychological Association, 101(10): 1498- 1511.
Weiss, M., Kolbe, M., Grote, G., Spahn, D.R. ve Grande, B. (2017). “We Can Do It! Inclusive Leader Language Promotes Voice Behavior In Multiprofessional Teams”, The Leadership Quarterly, Article in press.
Yalım, F. (2015). “Mavı̇ Yakalı Çalışanlarda İletı̇ şı̇ m Doyumu ile İş Tatmı̇ nı̇ Arasndakı İlı̇ şkı̇ nı̇ n İncelenmesı̇ : Esaktı̇ f Tekstil Çalışanları Üzerı̇ ne Bir Araştırma”, Erciyes İletişim Dergisi Akademia, 4(2): 124-140.
Yener, S. (2017). “Psikolojik Rahatlık Algısının İşgören Sesliliği ve Takım İşbirliği Arasındaki İlişkide Aracı Değişken Rolü”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2): 187-204.
Zwijze-Koning, K. ve Jong, M.D. (2007). “Evaluating the Communication Satisfaction Questionnaire as a Communication Audit Tool”, Management Communication Quarterly, 20(3): 261-282.