EURİPİDES’İN “BAKKHALAR” OYUNUNDA KADININ DİONİZİK İMGELERİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

İnsanlık tarihi bir tür karşıtlar tarihidir. Bu karşıtlıkların temelinde “ölüm-doğum”, “bir-çok”, “dişil-eril” gibi karşıtlıklar yatar. İnsan yaşam boyunca, dünyayı, kendi varlığını ve başka varlıkları anlamlandırma ihtiyacı duymuş olan; ölümün belirsizliği ile yaşamın belirlenmiş yapısı arasındaki gerilimde hayat bulan yegane varlıktır. Yaşamın ikili yapısında sürdürülen bu anlamlandırma gereksinimi tarihin başlangıcından günümüze kadar aktarılan bir bilgi birikimini de bize sunar. İnsan her ne kadar münferit bir yaşam sürse de kendinden önce olan olay ve olguları, bir sonraki nesle aktarma ve dolayısıyla insanlığın devamlılığını sürdürme güdüsü ile doğar.  Mitoloji de günümüze kadar süregelen insanlığın zamansızlığında etkinliğini sürdüren bir öğreti olagelmiştir. Mitoloji aynı zamanda simgesel ve imgesel anlatımıyla birlikte, karşıt kutuplar arasında bir köprü görevi de görür. Doğada sabit olan bir şey yoktur. Herakleitos'un da belirttiği gibi, her şey değişim ve dönüşüm halindedir. Var olan her şey bu temel gerilim üzerine kuruludur.

AN ANALYSIS ON WOMAN’S DIONYSIAN IMAGES IN EURIPIDES’S “BACCHAE”

The history of humanity is a kind of history of opposites. The basis of these contradictions lies in the contradictions such as “death-birth”, “one-many”, “feminine-masculine.. Throughout life, man has felt the need to make sense of the world, his own being and other beings; It is the only entity that comes to life in the tension between the uncertainty of death and the determined structure of life. This necessity of meaning, which is maintained in the dual structure of life, presents us with an accumulated knowledge from the beginning of history to the present day. Although man lives an individual life, he is born with the motive to transfer the events and phenomena that preceded him to the next generation and thus to maintain the continuity of humanity. Mythology has been a doctrine that continues its effectiveness in the timelessness of humanity that has survived to the present day. Mythology also serves as a bridge between opposing poles, along with symbolic and imaginary narration. There is nothing fixed in nature. As Heraclitus states, everything is in a state of change and transformation. Everything that exists is based on this fundamental tension.

___

  • Atahan, D., Aşkın, Z. (2017). Platon ve Heidegger’de Aletheia ve Sanat Yapıtı İlişkisi. Kilikya Felsefe Dergisi, 2, 51-68.
  • Eldeniz, C. (2014). Euripides’in “Bakkhalar” (Βάκχαι)’ı Üzerine. Düşünüyorum - Anadolu Aydınlanma Vakfı Sosyal ve Kültürel Bülteni, 50, 9-11. Erişim Adresi http://www.dusunuyorumdergisi.com/euripidesin-bakkhalar-i-uzerine/
  • Euripides. (2001). Bakkhalar (Çev: G. Dilmen). İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
  • Korucu, A.A. (2006). “Richard Haggard'ın Romanlarına Arketipsel Bir Yaklaşım: She, Ayesha: The Return of She: Wisdom's Doughter ve She and Allan" Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kuçuradi, İ. (1966). Max Sheler ve F. Nietzsche'de Trajik Olan. İstanbul: Yankı Yayınları.
  • Mengüşoğlu, T. (1971). Felsefî Anthropologi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, No: 1612.
  • Nietzsche, F. (2005). Yunan Tragedyası Üzerine İki Konferans (Çev: M. Kahraman). İstanbul: Say Yayınları.
  • Nietzsche, F. (2010). Dionysos Dithrambosları (Çev: M. Batmankaya). İstanbul: Say Yayınları.
  • Nietzsche, F. (2010). Tragedyanın Doğuşu (Çev: M. Tüzel). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Peters, F. (2004). Antik Yunan Felsefesi Terimleri Sözlüğü (Çev: H. Hünler). İstanbul: Paradigma Yayınları.