Çankırı İlindeki Şehit Aileleri ve Malul Gazilerin Psikolojik Dayanıklılık ve Depresif Durumlarının Belirlenmesi

Amaç: Araştırmada, şehit ailelerinin ve malul gazilerin depresyon ve psikolojik dayanıklılık düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın örneklemini 01.05.2011 – 30.05.2011 tarihleri arasında Çankırı Gazi ve Şehitler Derneği üyesi olan ve il merkezinde ikamet eden gönüllü 75 birey oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında, “Kişisel Bilgi Formu”, “Beck Depresyon Ölçeği BDÖ ” ve “Yetişkinler İçin Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği” kullanılmıştır. Bulgular: Depresyon ölçeği kesme puanına göre gazilerin %9.1’inde depresyon, şehit ailelerinin %32.8’inde ise depresyon olduğu saptanmıştır. Şehit ailelerinde eğitim düzeyi ile toplam depresyon puanları arasında negatif bir ilişki saptanmıştır r =.273; p =0.020 . Malul gazilerde ise çocuk sayısı arttıkça toplam depresyon puanın da arttığı bulunmuştur r =.705; p =0.023 . Şehit aileleri 99.1 ± 8.2 ve malul gazilerin 99.0± 9.7 Psikolojik dayanıklılık ölçeğinden aldığı toplam puan ortalaması arasında anlamlı bir fark saptanmamış ve dayanıklılık düzeyleri orta düzeyde bulunmuştur. Psikolojik dayanıklılık ölçeğinin alt boyutlarından aile uyum puanının şehit ailelerinde daha yüksek olduğu saptanmıştır Z=2.182; p=0.029 . Ölçeğin diğer alt boyutlarından alınan puan ortalamaları ‘Kendilik algısı 18±3’, ‘Gelecek algısı 12±2.7’, ‘Yapısal stil 12±3.3’, ‘Sosyal yeterlilik 18±3.5’ ve ‘Sosyal kaynaklar 19±3.5’ arasında gazi ve şehit aileleri arasında anlamlı bir fark saptanmamış p>0.05 ve dayanıklılıkları orta düzeyde bulunmuştur. Sonuç: Şehit ailelerinde görülen depresyon puanı malul gazilere oranla daha yüksek düzeyde bulunmuştur. Şehit aileleri 99.1 ± 8.2 ve gazilerin 99.0± 9.7 Psikolojik dayanıklılık ölçeğinden aldığı toplam puan ortalaması arasında anlamlı bir fark saptanmamış ve dayanıklılık düzeyleri orta düzeyde bulunmuştur.

An Evaluation of Psychiological Endurance and Deppresive Situation of Veterans and Martyr's Relatives In Cankiri Province

Objectives: This study aimed to determine depressive condition and psychiological endurance of war veterans and martyr’s relatives. Materıals and Methods: 75 voluntary participants, who reside in the city center and have been members of Veterans and Martyr’s Society, Cankiri, between 01.05.2011 and 30.05.2011 constituted the sampling of this study. “Personal information form”, “Beck Depression Scale BDS ” and “Psychiological Endurance Scale for Adults” have been utilized for data collection. Findings: According to depression scale cut-off values, we determined that 9.1% of war veterans and 32.8% of martyr’s relatives had depression. Educational level and depression points seemed to have negative correlation for martyr’s relatives r =.273; p =0.020 . As for veterans, more children in the family correlated with higher depression points r =.705; p =0.023 . There was no significant difference between the total mean points of pyschiological endurance of martyr’s relatives 99.1 ± 8.2 and war veterans 99.0± 9.7 and their endurance level found to be moderate. Family orientation point, which is a sub-dimension sub-group . of psychiological endurance scale found to be higher in martyr’s relatives Z=2.182; p=0.029 . We found no significant difference p>0.05 between martyr’s relatives and war veterans regarding mean points for other scale sub-dimensions ‘Self perception 18±3’, ‘Future perception 12±2.7’, ‘Formal syle12±3.3’ Structural style12±3.3’, ‘Social competence 18±3.5’ ve ‘Social sources 19±3.5’ and their endurance determined as moderate. Results: Depression scale found to be higher in martyr’s relatives. There was no significant difference between the total mean points of pyschiological endurance of martyr’s relatives 99.1 ± 8.2 and war veterans 99.0± 9.7 and their endurance level found to be moderate.

___

1. Tezcan E. Depresyonun ayırıcı tanısı. Duygudurum Dizisi 2000; 2: 77-98.

2. Yemez B ve Alptekin K. Depresyon Etiyolojisi. Psikiyatri Dünyası 1998; 2(1): 21-25.

3. Kelleci M ve Doğan S. Bedensel hastalıkla birlikte depresyonu olan hastalara hemşirelerin yaklaşımlarının incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2001; 2(3): 161-168.

4. Kaya B. Depresyon: Sosyo-ekonomik ve Kültürel Pencereden Bakış. Klinik Psikiyatri 2007; 10(Ek 6): 11-20.

5. Tucker S, Brust S and Richardson B. Validity of the depression coping self-efficacy scale. Archives of Psychiatric Nursing 2002; XVI (3): 125-133.

6. Ingram R E, Trenary L, Odom M, Berry L and Nelson T. Cognitive, affective and social mechanisms in depression risk: Cognition, hostility, and coping style. Cognition and emotion 2007; 21(1): 78-94.

7. Stjernsward S and Östman M. Depression, e-health and family support. What the Internet offers the relatives of depressed persons. Nord J Psychıatry 2007; 61(1):12-18.

8. Şahin D. (31.03.2003). Savaşın yol açtığı psikolojik yıkımlar. http:// www.savaskarsitlari.org/arsiv.asp. Erişim tarihi: 14.04.2011.

9. Özçelik M. Duygusal zeka becerileri eğitimi programının şehit ailelerinin depresyon ve anksiyete düzeylerine etkisi. Doktora tezi, Samsun; Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, 2007.

10. Goleman D. Duygusal Zeka Neden IQ’dan Daha Önemlidir?. Çev. Banu Seçkin, Yüksel. İstanbul: Varlık/Bilim Yayınları, 1995, s: 22-95.

11. Reynolds CF, Miller MD, Pasternak RE, Frank E et al. Treatment of bereavement-related major depressive episodes in later life: A controlled study of acute and continuation treatment with nortriptyline and ınterpersonal psychotherapy. American Journal Psychiatry 1999; 156: 202–108.

12. Malul gazi hakları. http://www.kastamonusehitgazi.org.tr/?page_ id=38. Erişim tarihi: 28.01.2013.

13. Tarsuslu T, Yümin ET, Öztürk A, Yümin M. Kronik fiziksel özürlü bireylerde ağrı, depresyon, anksiyete ve fonksiyonel bağımsızlık ile yaşam kalitesi arasındaki ilişki. Ağrı 2010; 22(1): 30-36.

14. Kaya B. Travma sonrası stres bozukluğunda komorbidite. Psikiyatri Dünyası 2007; 4: 37–43.

15. Basım N, Çetin F. Yetişkinler için psikolojik dayanıklılık ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlilik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi 2011; 22(2): 104-114.

16. Öz F, Yılmaz B E. Ruh sağlığının korunmasında önemli bir kavram: Psikolojik sağlamlık. Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi 2009; 82-89.

17. Çırakoğlu OC. Uzun süren bir savaş: Travma sonrası stres bozukluğu. Pivolka Savaş özel sayısı 2003; 21: 20–21.

18. Hisli N. Beck Depresyon Envanteri’nin geçerliği üzerine bir çalışma. Psikoloji Dergisi 1988; VI(22): 118-126.

19. Çivilidağ A. Anadolu lisesi ve özel lise öğretmenlerinin iş tatmini, iş stresi ve algılanan sosyal destek düzeylerinin karşılaştırılmasına yönelik bir analiz. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul; İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Bölümü, 2003.

20. Bleich A, Gelkopf M and Solomon Z. Exposure to terrorism, stressrelated mental health symptoms, and coping behaviors among a nationally representative sample in Israel. JAMA 2003; 290(5): 612–620.

21. Mollica RF, Sarajlić N, Chernoff M, Lavelle J et al. Longitudinal Study of Psychiatric Symptoms, Disability, Mortality, and Emigration Among Bosnian Refugees. JAMA 2001; 285(5): 546–554.

22. Murthy RS ve Lakshminarayana R. Mental health consequences of war: A brief review of research findings. World Psychiatry 2006; 5(1): 25–30.

23. Steel Z, Chey T, Silove D, Marnane C et al. Association of torture and other potentially traumatic events with mental health outcomes among populations exposed to mass conflict and displacement. JAMA 2009; 302 (5): 537–549.

24. Proctor SP, Heeren T, White RF, Wolfe J et al. Health status of Persian Gulf War veterans: Self-reported symptoms, enviromental exposures and the effect of stress. International Journal of Epidemiology 1998; 1000–1010.

25. Byrne L (December 12, 2009). New ways of addressing the psychological traumas of war: Supplementing traditional social supports to prevent homelessness among mentally ill veterans. http://digitalcommons.providence.edu/socialwrk_students/30. Erişim tarihi: 9 Nisan 2011.

26. Jordan BK et al. Problems in families of male Vietnam veterans with Posttraumatic Stress Disorder. Journal of Consulting and Clinical Psychology 1992; 60(9): 916-926.

27. Hodgetts G, Broers T, Godwin M, Bowering E et al. Post-traumatic stress disorder among family physicians in Bosnia and Herzegovina. Family Practice 2003; 20(4) Doi: 10.1093/fampra/cmg428.

28. Goenjian AK, Steinberg AM, Najarian LM, Fairbanks LA et al. Prospective study of posttraumatic stress, anxiety, and depressive reactions after earthquake and political violence. Am J Psychiatry 2000; 157: 911–916.

29. Nelson BD, Fernandez WG, Galea S, Sisco S et al. (October 28, 2003). War-related psychological sequelae among emergency department patients in the former Republic of Yugoslavia. http://www. biomedcentral.com/1741-7015/2/22/. Erişim tarihi: 08.10.2011.

30. Torun A. Tükenmişlik, aile yapısı ve sosyal destek ilişkileri. Doktora tezi, İstanbul; Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1995.

31. Price LJ. (June 15, 2010). Findings from the National Vietnam Veterans’. Readjustment Study.http://www.ptsd.va.gov. Erişim

Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi-Cover
  • ISSN: 1309-470X
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2010
  • Yayıncı: ACIBADEM MEHMET ALİ AYDINLAR ÜNİVERSİTESİ