Amniyosentez Öncesi Gebelerde Anksiyete ve Depresyon Risk Düzeylerinin Belirlenmesi

Amaç: Amniyosentez öncesi gebelerde anksiyete ve depresyon risk düzeylerini belirlemektir. Hastalar ve Yöntem: Bu çalışma betimsel tipte olup, Aralık 2010- Mayıs 2011 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Hastanesi Prenatal Tanılama Polikliniği’ne amniyosentez yaptırmak için gelen 207 gebeye, işlem öncesinde uygulanmıştır. Veri toplama formu olarak birey tanılama formu ve Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği HAD kullanılmıştır. Verilerin analizinde; sayısal değerler, sayı ve yüzde dağılımı, ortalama, standart sapma, ki-kare, kolerasyon, varyans ve non parametrik veriler için kruskal-wallis analizleri kullanılmıştır. Bulgular: Amniyosentez öncesi gebelerin anksiyete ölçeği HAD-A ortalaması 11.47±3.1 min=0, max=17 olarak bulunmuştur. Kesme noktası 10 olarak alındığında gebelerin %76.3’ü anksiyete yönünden risk altında oldukları saptanmıştır. Depresyon ölçeği HAD-D ortalaması ise 8.40±2.65 min=0, max=16 olarak bulunmuştur. Kesme noktası 7 olarak alındığında gebelerin %77.3’ü depresyon yönünden risk altında oldukları saptanmıştır. Sonuç: Yaygın bir obstetrik prosedür olmasına rağmen amniyosentezin psikolojik etkileri çok az dikkate alınmış ve göz ardı edilmiştir. Çalışmamızda gebelerin çoğunluğunda amniyosentez öncesi anksiyete belirlenmiştir. Gebelerde amniyosentez öncesinde görülen anksiyeteyi azaltmak için gebe ve ailesinin işlem hakkındaki eksik bilgileri saptanmalıdır. Sağlık personeli tarafından gebelere amniyosentezin amaçları, yararları, riskleri ve sınırlılıkları ile ilgili bilgi verilmelidir. Ayrıca işlem sırasında uygun iletişim teknikleri kullanılarak gebenin anksiyetesi azaltılmalıdır.

The Determination of Pregnant Women's Anxiety and Depression Risk Levels Before Amniocentesis

Objectives: To determine the anxiety and depression risk levels of pregnant women’s before the amniocentesis. Patients and Method: This is a descriptive study and it was applied to 207 pregnant women before amniocentesis between December 2010 - May 2011 in the Ege University Hospital Prenatal Diagnostic Outpatient Clinic. Individual Identification Form and The Hospital Anxiety and Depression Scale HAD were used in data collection. The numerical values , number, percentages, mean, standard deviation, chi-square, correlation, one way anova, kruskal wallis were used in analysis of the data. Results: The mean score of HAD-A was found 11.47 ± 3.1 min= 0, max= 17 before the amniocentesis in pregnant women. Taking 10 as cutting point, 76.3% of them were found to be at risk in terms of anxiety. The HAD-D mean score was found 8:40 ± 2.65 min= 0, max = 16 . Taking 7 as cutting point, 77.3% of pregnant women were found to be at risk in terms of depression. Conclusions: Although amniocentesis is a common obstetric procedure, psychological effects of it have been considered very few and ignored. In our study, anxiety was determinated in the majority of pregnant women before amniocentesis. The lack of information pregnant women should be identified to decrease their anxiety level which was seen before amniocentesis. Health staff should give information to them about the goals, benefits, risks and limitations of amniocentesis. Also their anxiety level should be reduced by using appropriate communication techniques during the test.

Keywords:

amniocentesis anxiety, depression, pregnancy,

PDF

___

Akçay P, Terzioğlu F. Amniyosentez ve Koryon Villüs Örneklemesi Uygulanan Gebe Kadınların Yaşadıkları Sorunlar ve Anksiyete Düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2007;23-34.

Tunis SL, Golbus MS. Assessing Mood States in Pregnancy. Obstet Gynecol Surv 1991; 46(6):340-6.

Özbaşaran F. Fetal Sağlığın Değerlendirilmesi, Kadın Sağlığı Ed: Şirin, A, Kavlak, O., Bedray Yayıncılık, İstanbul, 2009:620-644.

Littleton LY, Engebretson JC. Evaluation of Fetal Wellbeing, Maternal Neonatal Women’s Health Nursing. Delmar, United States of America. 2002;646-671.

Erdemoğlu M, Kale A. Genetik Amaçlı Amniyosentez Uygulanan 183 Olgunun Prospektif Analizi. Dicle Tıp Dergisi 2007;34(3):170-175.

Beksaç MS. Prenatal Tanı. In: Beksaç MS Ed. Fetal Tıp; Prenatal Tanı. Ankara: Medical Network, 1996:29-38.

Hedegaard M, Henriksen TB, Secher NJ, Hatch M, Sabroe S. Do Stressful Life Events Affect Duration of Gestation and Risk of Preterm Delivery? Am J Epidem 1996;7:339-45.

Çalışkan E, Özkan S, Çakıroğlu Y, Yalçınkaya Ö, Polat A, Çorakçı A. The Effects of Maternal Anxiety Prior to Amniocentesis on Uterine and Fetal Umbilical Blood Flow. J Turkish-German Gynecol Assoc 2009;10:162-75.

Mancuso RA, Schetter CD, Rini CM, Roesch SC, Hobel, CJ. Maternal Prenatal Anxiety and Corticotropin-Releasing Hormone Associated with Timing of Delivery. Psych Med 2004;66:762-769.

Wald N, Stone R, Cuckle HS, Grudzinskas JG, Barkai G, Brambati B, Teisner B, Fuhrmann W. First Trimester Concentrations of Pregnancy Assosiated Plasma Protein A and Placental Protein 14 in Down’s Syndrome. BMJ 1992; 305:28-33.

Şener TK, Durak B, Tanır MH, Tepeli E, Kaya M, Artan S. Kliniğimizde 7 Yıllık Amniyosentez Sonuçları. Perinatatoloji Dergisi 2006;14(4):170-17.

Taşkın L. Fetal Sağlığın Değerlendirilmesi. Doğum ve Kadın Sağlığı Hemşireliği. IX. Baskı, Sistem Ofset Matbacılık, Ankara, 2009:133-146.

Ng CCM, Lai FM, Yeo GSH. Assessment of Maternal Anxiety Levels Before and After Amniocentesis. Singapore Med J. 2004;45(8):370-374.

Balci O, Acar A, Mahmoud AS, Colakoglu MC. Effect of Pre-Amniocentesis Counseling on Maternal Pain and Anxiety. J. Obstet. Gynaecol. Res. 2011;37(12):1828–1832. doi:10.1111/j.1447-0756.2011.01621.x

Ferber A, Onyeije CI, Zelop CM, O’Reilly-Green C, Divon MY. Maternal Pain and Anxiety in Genetic Amniocentesis: Expactaion Versus Reality. Ultrasound Gynecol 2002;19:13-17.

Milić BB, Dorčić TM, Kuljanić K, Petrović O. Stress and Anxiety in Relation to Amniocentesis: Do Women Who Perceive Their Partners To Be More Involved in Pregnancy Feel Less Stressed and Anxious? Croat Med J. 2010; 51: 137-43.

Aydemir Ö, Güvenir T, Küey L, Kültür S. Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği Türkçe Formunun Geçerlik Güvenilirlik Çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi 1997;8:280-287.

Ejder S. Amniyosentez Uygulanan Gebelerin Anksiyete Düzeylerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir, 2007:45-58.

Karadeniz G, Tarhan S, Yanıkkerem E, Dedeli Ö, Kahraman E. Manyetik Rezonans ve Bilgisayarlı Tomografi Öncesi Hastalarda Anksiyete ve Depresyon. Klinik Psikiyatri 2008;11:77-83.

Cederholm M, Axelsson O, Sjödén PO. Psychological Distress Before and After Prenatal İnvasive Karyotyping. Acta Obstet Gynecol Scand. 2001; 80: 539–545.

Suntornlimsiri W, Naunkeaw K. Clinical Correlates of Pain with Second-Trimester Genetic Amniocentesis. J Med Assoc Thai. 2009; 92 (12): 1567-72.

Ressell DR, Mucller A, Sisti HM, Ogawa S, McEwen BS, Brake WG. Anxiety and Fear Behaviors in Adult Male and Female C57BL/6 Mice are Modulated by Maternal Separation. Horm Behav 2003;43:561-7.

Ruhi H, Yürür NK, Tükün A, Bökesoy I. The Role of Genetic Counseling on Decisions of Pregnant Women Aged 35 Years or Over Regarding Amniocentesis in Turkey, Europan Journal of Medical Genetics 2004;48 (1): 13-19.

Al RA, Yalvac S, Atlar OY, Dolen I. Perceived Pain and Anxiety Before and After Amniocentesis Among Pregnant Turkish Women. Clin Exp Obstet Gynecol. 2009;36(3):184-6.

Tercyak KP, Johnson SB, Roberts SF, Cruz AC. Psychological Response to Prenatal Genetic Counceling and Amniocentesis. Patient Education and Counseling 2001; 43:73-84.

Rafioğlu GÖ. Hastanemizin İkinci Trimester Genetik Amniyosentez Sonuçları. Uzmanlık Tezi. T.C. Sağlık Bakanlığı İstanbul Bakırköy Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi. İstanbul, 2007:21-9.

Özkaya O. Kliniğimizde Son 4 Yılda Yapılan Amniyosentez Vakalarının Retrospektif Analizi: Tek Hekim Sonuçları. S.D.Ü. Tıp Fak. Derg. 2009;16(3):19-22.